BÖLÜM 3

112 7 0
                                    

2 Hafta Sonra

Taehyung

Saate baktığımda 6.42'ydi. Yarın akşam Jungkook'a teşekkür amaçlı bir yemek borcum vardı. Aslında ona geçmişi hatırlatmak için bir şeyler yapacaktım.

Neden bunca zaman hiç bir şey hatırlamıyor. Kaza olalı baya olmuştu. Aradan neredeyse 8 yıl geçti. Koskoca 8 yıl... Söylemesi kolay, peki ya yaşaması. Yaşaması çok ağırdı.

Hemen kalkıp duşa girdim. Hızlıca üstümü giydim ve kahvaltımı etmeye başladım.



_





Jungkook

Aahhh, çok uykum var. Hiç yataktan kalkasım yoktu. Bugün hafta sonu olduğu için tüm günümü yatıp uyuyarak geçirmek istiyordum.
Ama ne yazık ki pek mümkün gözükmüyordu. Çünkü sınav haftam gelmişti ve bu yıl mezun olacaktım.

Ah, Tanrım neredeyse unutacaktım. Bugün yarı zamanlı yeni bir işe başlayacaktım. Ah, hemen kalkıp hazırlanmam gerekiyor yoksa ilk günden geç kalacaktım.

Bi dakika saat kaçtı 7.20ydi. Ohhh, tamam saat geç değildi. Şimdi rahatça duşumu alıp kahvaltımı yapabileceğim.
Hemen banyoya gidip duşumu hızlıca aldım. Kıyafetlerimi hızlıca giyip ardından kahvaltımı yaptım.



_





Yeni başlayacağım iş ilk yarı zamanlı çalıştığım işten daha da iyi gibi görünüyordu. Aynı anda iki işte çalışmak beni oldukça zorlayacaktı.
Ah, bide sınav haftam. Yapacak başka bir şey var mı Jungkook ha? Yok öyle değil mi? Aynen öyle yoktu. Yapacak hiç bir şeyim yoktu.

Hemen kafenin sahibiyle konuştum. Ve ona durumumdan bahsettim. Doktorlukta son sınıf öğrencisi olduğumu falan filan neyse ki anlayışlı birine benziyordu. Çok mutlu olmuştum. İyi birine benziyordu. Umarım yanılmam.

Her neyse şimdi sıra işimin başına geçmekteydi. Yapacağım iş garsonluk ve bar bölümündeydim. Önceden barmenliğim vardı. Burası genellikle geceleri çok yoğun olurmuş. O yüzden gece mesaisine de kalsam maaşıma eklenirdi. Patronum öyle söylemişti.




_




Aahhh, çok yoruldum. Hemen otele gitsem iyi olacak. Ah, şöyle bi uzansam yatıp uyusam. Şu an o kadar ihtiyacım vardı ki. Neyse ki bugün çok yoğun değildi. Dışarı çıktığımda şansıma hemen taksi geldi.

Otele varmış ve hemen yatıp uykunun kollarına teslim olmuştum.





_




Taehyung
"Her şey hazır mı Yeonjun." "Evet efendim. Her şey hazır. İstediğiniz başka bir şey var mı?" "Hayır, yok. Gidebilirsin." Şimdi sıra Jungkook'u aramakta.



_




Jungkook
Ah, kim arıyor. Telefonu alıp kimin aradığına baktım. Ama numara kayıtlı değildi. Kim acaba. Boğazımı temizledim ve telefonu açtım.

"Alo?"dedim. "İyi günler Jungkook. Ben Kim Taehyung. Hatırlarsan sana teşekkür amaçlı bir yemek borcum vardı. Bugün akşam saat 7de müsaitsen eğer."dedi. Tanrım, nasıl unuturum ben bunu. Tamamen aklımdan çıkmıştı.

E ama olmaz ki benim işim vardı. Daha yeni başlamıştım. Hemen ilk günlerden böyle yaparsam olmaz ki. Ne yapacaktım.

"Jungkook cevap vermeyecek misin?" "Ha, ne? Ha, cevap... evet, doğru cevap vereceğim değil mi?"dedim panikle.

Ah, şu an ne diyeceğimi bile bilmiyorum. Ne diyeceksin ki Jungkook gelemem işim var diyeceksin. Bu kadar basit.

"Çok isterdim. Ama ne yazık ki çalıştığım için gelemem. Yani yeni çalışmaya başladım. Daha ilk günlerden böyle yapmam doğru olmaz."dedim.
"Ah, öyle mi? E sorun değil. Nerede çalışıyorsun. Ben geleyim. Hem çalıştığın yerin sahibiyle konuşur hallederim. Olmaz mı?"dedi.

Only True Love |TAEKOOK|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin