In Love With Minn...

11

მთელი კვირა სკოლაში თავს უცნაურად ვგრძნობდი, ვერავინ ვერ მეკარებოდა, მიუხედავად იმისა რომ ჯიმინი ჩემს გვერდით არ იყო, მაინც იგრძნობოდა მისი ჩემს გვერდით არსებობა, მისი ძალაუფლება.

- როგორ ფიქრობ თაე ადამიანები იცველბიან?

- არ ვიცი იუნგი, რატომ მეკითხები?

- ისე უბრალოდ ახლა ის მითხარი შენ და ქუქი რას გეგმავთ.

- სანაპიროზე მივდივართ, მხოლოდ ჩვენ ორნი. ძალიან ბედნიერი ვარ იუნგი ძალიან და ეს მაშინებს იცი.

- რატომ?

- როდესაც ასე მშვიდად მიედინება ცხოვრება შემაშიენბელია ჩემთვის, მგონია რომ ყველაფერი ზედმეტად კარგადაა და მოკლედ არ ვიცი სიტყვებით ვერ ავხსნი.

- გასაგებია.

- მისმინე გაიგე რომ თქვენი სპექტაკლი მოიწონეს.

- რაა?

- ჰოო ჯინი არ გინახია?

- არა.

- მაშინ ხვალ დილით აუცილებლად ნახე.

- მაგრამ რატომ?

- თვითონ აგისხნის აბა ჰეე გკოცნი გავიქეცი სამოსი უნდა ავარჩიო ხვალინდელი დღისათვის.- ამბობს ლოყაზე მკოცნის და სახლისაკენ მირბის. მეც ჩუმად მოვდივარ და მუსიკებს ვუსმენ. სახლში მისვლისთანავე, მივირთმევ თავს ვიწესრიგებ დავალებებს ვწერ და შემდეგ რაღაც ძველებურ სერიალს ვუყურებ.

*****************************

მთელი ეს დღეები ვაცდენდი და გეგმებს ვაწყობდი, ყველაფერს ბრწყინვალედ უნდა ჩაევლო. გეგმა უნაკლო იყო. სახლში მოვედი ჩემს ძმას ცოტა ვეთამაშე და მასთან ერთად დრო გავიყვანე. ღამით საწოლზე წამოვწექი და ფეისბუქზე შევედი. რაც ქუქიმ თაესთან დაიწყო შეხვედრები მუდამ ერთად არიან რაც მიხარია, მაგრამ ისეა ამ სიყვარულის მორევში გადართული რომ საფრთხე "მამამისი" საერთოდ ავიწყდება.