In Love With Minn...

13

ამბობენ რომ მარტო იმისათვის უნდა გვიყვარდეს და უნდა დააფასოთ ცხოვრება როდესაც ყოველ დილით თვალს ვახელთ მაგრამ ასე არააა მირჩევნია არასაოდეს არ გავახილო თვალები... ოჯახი... ჩემი ოჯახი ყოველთვის ამას მანატრებენ... არ მინდა რომ მათთან საერთოდ რამე კავშირი მქონდეს მაგრამ ყველაფერს ასე ხაზსაც ვერ ვუსობ.

ჩანი მინდა რომ მან არ იგორძნოს ის რაცას მე ვგრძნობდი, მინდა რომ ის ბედნიერი იყოს და ამისათვის ყველაფერს გავაკეთებ.

თავს ვიწესრიგებ და სკოლისათვის ვემზადები...

- პარკ ჯიმინ.- ისმის მამაჩემის ხმა.

- გისმენთ ბატონო პარკ.

- დღეს ღამით ჩემთან ერთად წვეულებაზე მოდიხარ.

- სხვა გეგმები მაქვს.

- შენი გეგმები არავის არ აინტერესებს, მოდიხარ ესეგი მოდიხარ. გასაგებია.

- არის სერ.- ვამბობ და მალევე ჩანი სკოლისაკენ მიმყავს.

- ჯიმინ.

- გისმენ.

- მგონია რომ მამა ვერ მიტანს.

- ასე რატომ ფიქრობ პატარავ?

- არ ვიცი, არასოდეს არ მიყურებს, არ მეფერება არც მეთამაშება, ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ მისთვის არაფერს არ წარმოვადგენ.

- ჰეი ასე არაა უბრალოდ ის ძალიან ბევრს შრომობს და ამ ყველაფრის გამო გადაღლილია, ამიტომ ვერ თამაშობს ხოლმე შენთან ერთად და თან რომ იცოდე ის სულ გიყურებს არ იმჩნევს თორემ გიყურებს.

- მართლა?

- ჰოო თან მე რისთვის გყავარ ხომ იცი ნებისმიერ დროს შეგიძლია ჩემთან ერთად თამაში ხომ იცი მე მუდამ აქ ვარ შენთვის.

- მიყვარხარ ჯიმინ.

- მეც მიყვარხარ პატარა ბავშვო, ძალიან მიყვარხარ.

- მე უფრო.

- კარგი იყოს ასე, იცი რა... დღეს პარკში გავიდეთ.