Kendi halinde ailesi bildiği insanlarla arası biraz limoni
Peki gerçek ailesi onu bulursa ?
Dilasa tek kişilik yalnız hayatına devam mı edecek yoksa Soyer olmayı kabul mu edecek hep beraber öğrenelim
not:hemen alışan samimi olan bir başrol yok habe...
Ay hoş geldiniz bir heyecanla yaziyorum ama umarim yazim dilim rahatsiz edici degildir.Ben sinir oluyorum cünkü siz olmayiiinn söyleyin düzeltirim😽 Keyifli okumalar Dilâsa'nın size cok selamı var💕
Muhteşem araba yolcuğumuz son hızıyla devam ediyordu.Kimseden çıt çıkmıyordu zaten konuşulacak pek bir şey yoktu şuan.Boş yere gittiğimizi düşünüyordum ama bir yandan da dün odaya girmeden önce annem ve babamın beni kızları olduğumu kendilerine ikna eden konuşmalarının neden ben içeri girince tam tersine çevrildiği dünden beri aklımın bir köşesine takılı kalmış ve oradan bir saniye olsun ayrılmıyordu.
Dün odamdayken geç saatlerde uyanmış biraz daha hayatı sorgulamış sonra geri uykuya dalmıştım. Sabah erken saatlerde uyanmış hızlıca ailecek kahvaltı etmiştik belki de son kez. Hemen ardından odalara dağılmış ve hazırlanmaya başlamıştık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve sonrasında yola çıkmıştık. Yarım saat kırk dakika kadar bir süredir yoldayık. Zaten İstanbul da bize 1,5 saat kadar uzaktı yani varmamıza az kalmıştı.Fakat bizimkiler hastaneye gidince dna testi vermek için başhekimliğe değil cesedimi vermek için morga gideceklerdi sanırım. Çünkü heyecandan ölmek üzereydim.
Salak olduğuna inandığım içsesimi duymazdan gelmeye karar vererek olduğum yerde gerindim. Tüm vücudum uyumuştu yahu. Bu sırada arabanın içini telefon sesi doldurdu.Babam telefonunu açtı ve karşı tarafı dinlemeye başladı. "Evet Dinçer Bey geliyoruz, sanırım 10 dakika içinde orada oluruz." Ne 10 dakika mı? Sanki başka bir şeye takılman gerekiyor ama neyse. Hızlıca babama döndüm sanırım biraz fazla hızlı oldu çünkü kafamdaki dayanılmaz acının başka bir açıklaması olamazdı.Ya ben bu hayata bir günde küsmedim gerçekten.
"Biraz dikkatli olmayı öğren artık Dilâsa, hanımefendi gibi davranmaya ne zaman başlayacaksın merak ediyorum. İçeri girdiğimizde de saçma sapan sakarlıklar yapıp bize gülünç duruma düşürme."
Ne zırvalıyosun sen be!
Anam kadının dediklerine gözlerimi devirdim ve hafif alaylı sesimle" Merak etme anne inanır mısın orada bir kadın sakarlıkta beni bile geçmiş.İnanbiliyor musun doğumda bebekleri karıştırmış sanırım zirve uzun zaman onda kalacak gibi." dedim ve sanırım bu onu ve babacığımı biraz sinirlendirdi. Ama biraz yani sadece dikkatli bakarsanız görürsünüz.
"Dilâsa sana iki yüz verdik yine hemen şımarmışsın bakıyorum da" evet arkadaşlar benim mutluluk max bu kadar sürer. Zaten şaşırmıştım uzun bile sayılırdı. Ağzımın içinde bir kaç şey mırıldanarak elime telefonu aldım ve uzun zamandır atmayı düşündüğüm fotoğrafı instagrama yükledim. Hastaneye gidene kadar boş boş oyalanmaya devam ettim.
