Üç arkadaşın hikayesi.
İsimleri Lavin, Gökçe ve Mavi.
Büyük bir inançla gökyüzüne süzülmesini sağladığınız dilek fenerlerini düşünün
O inanç, kızlar için geleceğe olan umutlarını temsil ederken, gökyüzüne süzülen ise kendileriydi
Bu onlar için hay...
Okumaya başladığınız tarihi yazar mısınız? Anı olarak kalsın burada ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
Açık olan kapıdan çıkan rüzgar esintisi ellerindeki kitabın sayfalarını savuştururken eliyle sayfayı tuttu Gökçe.
Gülümsedi. Kitaba göz gezdirirken uzun zamandır bunu okumak istediğini hatırladı , önünden geçtiği kitapçıda istediği kitaba rastlamak onu mutlu etmişti. Kitabı kapattı, parmakları kitabı sarmalarken uzun bir iç çekti.
Sonbahar mevsimiydi, okullar yeni açılmıştı ve Gökçe de kendine okumak için bir şeyler almaya karar vermişti.
Kitap dolu raflara tekrardan göz atarken birden telefonu çalınca , cebine uzandı ve çıkardı telefonu. Arayan arkadaşı Mavi'ydi.
"Alo!" diye telefonu hemen açtı
"Gökçe!" diye karşılık verdi telefonun ucundaki diğer ses
"Ne zaman geliyorsun? Lavin de şimdi geldi mahalleye, seni bekliyoruz" O an kafasına dank etti Gökçe'nin
"Ah, doğru ya mahallede buluşacaktık"
"Tamam geliyorum şimdi.. Kitapçıya uğramıştım kitap alacaktım, kitabı aldığım gibi yoldayım!" dedi gülerek
"Tamamdır!.. Hangi kitabı alacaksın?"dedi merakla Mavi
Gökçe heyecanla konuştu "Beyaz Leke!" dedi
"Konusu çok farklı bir şeye benziyor, baya ilgimi de çekti"ve ekledi "Alınca oraya da getireceğim siz de bakarsınız "
"Heee.. Merak ettim şimdi ya. Neyse çabuk ol haydi bekliyoruz senii!"
"Tamam tamam orada görüşürüz" derken telefonu kapatmıştı Gökçe. Ardından kitabı satın aldıktan sonra Mavi'lerin mahallesine doğru yola çıktı..
*
"Ya hayır, yapmasana bozacaksın saçımı hayvan!"
Gökçe, Mavi'nin evindeki bahçesine vardığında herkesin orada toplandığını gördü ama tahmin etmediği bir şekilde karşılanmıştı. İlker ve Oğuz yerde oturmuş telefonla uğraşırken, Merih ve Mavi ise başka bir haldeydi
Merih, Mavi'nin saçını eliyle dağıtıyordu, bir taraftan "Noldu lan görmeyeli beni çok mu özledin yoksa? " diyordu keyifli çıkan sesiyle Mavi de ondan uzaklaşmaya çalışırken bir taraftan ona bağırıyordu "Senin neyini özleyeyim ben şerefsiz seni!"
