Şekersiz | Yarı Texting

17

Bazen kalbimiz bizden bağımsız seçimler yapardı. Biz değil o seçerdi.

Kalbimizin kontrolünü elimize alamasak bile beynimizin kontrolü tamamen bizdeydi.

Kalp seçerdi ve bum! Sen artık o çocuğu seviyorsun.

Kalp seçerdi ve bum! Hiç olmayacak birini seviyorsun.

Kalp seçerdi ve bum! Sen artık imkansızı seviyorsun.

Kalbimizi biz kontrol etsek ne olurdu acaba. Bence biz yönetecek kadar güçlü değildik.

Seçimlerimizin ağırlığını kaldıracak kadar güçlü değildik. Bu yüzden de kalbimizin kontrolü bizim elimizde değildi ya.

Kalbimizin seçtiği şeyden ne kadar haz etmesek bile. İnanmasak bile, pişman dahi olsak, kabullenmesek, istemesek bile suçu kendimize yıkmayız.

Kalp suçluydu! O seçerdi ve biz ona göre yaşamak zorunda kalırdık. Ya da yaşamazdık. Tartışılır.

Beynimiz.

Beynimizin kontrolü ise bizdeydi. Kalbin yaptığı seçimleri mantıklı bir şekilde hareket ettiren beynimizdi.

İkisi senkronize bir şekilde çalışırdı. Bir olmadan biri olursa vücudun ve ruhun dengesi sağlanmazdı.

Benim kalbim hiç olmayacak birini seçmişti. Tamamen istemdışı.

Ama beynim mantık halinde ilerlemişti. Direkt çıkıp sevdiğimi söylesem onun gözünde alay konusu olurdum.

Herkesin içinde aşağılanma duygusunu tattırırdı bana. Çünkü o böyle bir insan-dı.

Bende kalbimin sitemlerine dayanamayıp beynimi devreye sokmuş ve sevdiğim çocuğa anonim olarak yazdım.

Onu içten içe değiştirebilirim düşüncesi beynimde yer edinmiş ve harekete geçmemi sağlamıştı.

Belli ki kararlarım da doğru adımı atmıştım ki artık eski arda değildi.

İnsanlara değer veriyor, havyanlara ve yardım isteyenlere el uzatıyordu.

Onu gözlemlediğim bir yılda nasıl biri olduğunu tam anlamıyla çözmüştüm.

Ona yazdığım zaman dahil değişimini yakından takip etmiştim. O artık hayallerimde ki insandı.

Doğru yolu bulduğuna sevinmiştim. Artık yakın zamanda karşısına çıkmayı düşünüyordum.

Ne zaman olduğu ise meçhul idi.

Karşısına çıkmadan önce anneme anlatmak istemiştim. O bana her zaman doğru yolu gösterirdi. Kararlarıma saygı duyar yanlış yaptığım yerde nasihat verir ve beni desteklerdi.

Yanlış yaptığım zaman tecrübe kazanmam gerektiğini düşünür lafla sözle olmadığını söylerdi.

Bana zarar verecek bir şeyse karşısına alır beni karardan vazgeçirirdi. Ona çok şey borçluydum.

Yeri geldiğinde abla, yeri geldiğinde arkadaşım olmuştu.

Ona her şeyi çekinmeden sorabiliyordum.

Kucağımda ki yastığı yanıma koyup elimdeki kumandayı düşmeyecek şekilde koltuğa fırlattım. Babam işteydi annem ise iznini kullanıyordu.

Çıplak ayaklarıma terliğimi geçirip mutfağa doğru adımladım.

Çorap aşığı biri olarak çorapsız durmayı çok sevmezdim. Arada üşengeçliğim tuttuğunda giymezdim sadece.

Kapının pervazına yaslanıp tatlı yapan annemi kollarımı kavuşturarak izledim.

Derin bir nefes verip doğruldum.

Keki fırına verdiğinde ses çıkararak yanına gittim. Aniden gelince korkmasını istemedim. Benim varlığımı fark edince gülümsedi.

Ona sarıldım sıkıca. Anında bana karşılık verirken garipsemedi. Arada gelir durup dururken sarılırdım. Alıştığı için sorgulamazdı.

Ondan ayrılıp ellerini tuttum. Onu yavaşça masaya çekip karşıma oturttum. Şimdi sorgulamak istemişti.

Bende karşısına oturduğum da konuşmaya başladım.

"Anne benim sevdiğim bir çocuk var" pat diye konuya girdiğimde garipsemedi ve kocaman gülümsedi.

"Ne güzel hayatım. Sende büyüdün artık. Sevdiğin biri olmasına sevindim. Anlat bakalım kim bu çocuk."

"Okuldan biri, cringe aşk hikayesinin başrol popüler çocuğu" dememle annem güldü. Bende gülümseyip devam ettim.

"Züppe biriydi. Onu değiştirebilirim umuduyla yazdım. Bir aya yakındır konuşuyoruz. Onu değiştirdiğimi varsayıyorum. Yakında da karşısına çıkmayı düşünüyorum."

"Onu değiştirebildiysen sevinirim güzelim. Sana bir anne tavsiyesi vererek söyleyeyim sen yine de dikkatli ol. Bir insan öyle çabucak değişemez. Olduğu karakterini bırakıp başka bir karaktere bürünmek kolay değildir herkes için.

Gerçekten çok isterse başarabilir ancak. Ben her zaman yanındayım bunu unutma olur mu?"

"Biliyorum anne ve teşekkür ederim." Diyip sıkıca sarıldım. O da bana kollarını doladı. Bir kaç saniye öyle kalıp ayrıldık.

Ona gülümseyip kolay gelsin dedim, aynı karşılığı aldığımda mutfaktan çıktım.

Annemle konuşmak rahatlatmıştı.

Yakında karşısına çıkacağım sevdiceğim vardı daha.

-----

Bölüm nasıldııı.

Karakterler hakkında ne düşünüyorsunuz

Annesi nasıl biri sizce

Bir edebiyat yapmışım varyaaa üf üf yani. Kendime ben bile şaşırdım siz düşünün artık.

Arkadaşım betimleme fln yaparsan kitap daha çok okunur demişti. Hadi bakalım inşallah.

Beni takip etmeyi, satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Satır arası yorum yapmayanı eşekler tepsin!

Kendinize iyi bakın.

Seviliyorsunuuuuz

Instagram hesabım: cactuselio