You Belong With Me ♥(Complete)

♥.♥ Chapter 14 ~ Pity

Sabrina's Pov

Sinubukan akong habulin ni Nicole pero hindi ko siya pinansin ayuko na makita niya ako na nasasaktan ng ganto ayuko na magaalala pa siya sakin. Dire-diretso lang ako hangang sa may mini forest ng WU. Nanghihinang napaupo na lang ako sa ilalim ng isa sa mga puno doon. I cried and cried eto pala ang pakiramdam ng na deny lalo na ng isa sa pinaka importanteng tao sa buhay mo. I love him pero kahit kelan hindi nyon masusuklian kahit friendship lang kasi wala lang naamn ako sa buhay niya. For him I was nothing....

I was nothing but an ugly nerd na tinatawanan ng marami kasi pangit ako. Bakit ba ako pinangananak na panget? Bakit ba hindi na lang ako naging maganda katulad nila? Pag panget ba kelan ko na lang ba lagi yumuko at tangapin lahat ng pangungutya nila sakin kahit ansakit sakit na? Pag ba panget wala ng karapatan magkaron ng kaybigan na katulad ni Miko? Kasalanan ko din naman ito. Pa ulit ulit na nga akong sinasampal ng katotohanan na malayo ang mundo ni Miko kesa sakin pero eto ako pilit ko pa din siyang inaabot. Lalo lang akong nasasaktan. Lalo lang akong nahihirapan...

Pagod na akong masaktan....

Pagod na pagod na ako...

"Ano ba yan ang ingay! Pwede ba tumahimik ka muna? Hindi ako makapag concentrate eh!"

Natigilan ako at humarap sa gawi ng narinig ko na boses. And there I saw a handsome guy na nakasandal sa katabi kung puno may hawak na ballpen at mukhang may sinosolve na problem. He looks weird in his bad boy attire and nerdy glasses. Pero infairness he looked cute with his glasses.

"Bakit ba kasi engineering pa kinuha kung course. Puro pala ito math. Ang sakit sa ulo!" He grumbled not minding that I'm here who was checking on him.

"Maybe I can help?" I offered. Hindi ko pansin na may luha pa pala sa pisngi ko na divert na kasi lahat ng atensiyon ko sa kanya.

Tiningan niya muna ako saka may kinuha sa bulsa. Iniabot niya ito sakin tinitigan ko lang ang panyong hawak niya.

"Punasan mo muna yang uhog mo. Kadiri kaya."

Inirapan ko naman siya at kinuha ang panyong iniabot niya. Siya na nga itong tutulungan siya pa itong magrereklamo.

"Oo na panget na ako."

Kumunot naman ang noo nito. "May sinabi ba akong panget ka?" He asked with a weird expression on his face.

"Bakit hindi ba?"

"Alam mo ang weird mo. Kanina pumunta ka dito at umiiyak na para kang nasa isang teleserye tapos ngayon sasabihin mo panget ka. kahit hindi naman"

I just looked at him dumbfounded is there something wrong with his eyes? Siguro nga meron nakasalamin siya eh."Malabo lang mata mo kaya mo nasasabi yan!"