The GAME of BULLYİNG

yükseklik korkusunun yeni çifti

Riki>Eunchae

Riki
Eun iyimisin?

Evet ama kıyafetin. Bende kaldı yarın temizleyip sana veririm.

Riki
Önemli değil sende kalsın

Yok önemli

Riki
Heeseung hyung bu olaylar üzerine kendini kötü hissettiğini ve yarın hep birlikte lunaparka gidelim diyor

Sorup sana cevap veririm
(22.37)

Unnilerim ile konuşup Riki'ye haber verdim. Jen ve Chaewon unni gelmiyecekti. Biz 10 kişi tek gidicektik. Akşamı beklerken biraz tekrar yaptım. Sıradan ve dolu mesajlar ile geçti.

Riki>Eunchae

Riki
Bilemiyorum. Ama büyükannen idolüm

Ya çıldırtma insanı seni döverim

Riki
Döv. Hatta dövebilirsen sana istediğini de alırım

Bunu söylediğin için pişman olucağına o kadar eminim ki

Riki
Görelim ve bakalım bayan Eun

Bayan Eun mu? Yakıştıramadım

Riki
Ne demem gerekiyor kraliçe 7663272 elizabeth

Bak bu güzel

Riki
Ama benim elizabethim

Düşünmem gerek

Yarım kalan işlerimi bitirip uyudum. Sabah okul çıkışında Zuha ve Kkura unniyle parka gittik. Tüm herkes toplanınca eşleşip dağıldı. Bende bir ilk yapıp hız trenine binicektim. Peki ya bu bir meydan okuma olsa.

"Hey Riki sana meydan okuyorum."
Elimdeki şekeri kılıç gibi savurduğumda şekerimi yedi. Daha tadına bir kez bakmıştım.

"Meydan okumanı kabul ediyorum."

Peki ya işleri kızıştırsam. Yükseklik korkusu var.

"Tamam şekerimi yediğin için seni kendi istediğim alete bindireceğim"
"Sen gelmiyecek misin?"
"Gelicem"
"O zaman olur"

Eğilmesini isteyip elimle gözlerini kapattım. Onu dönme dolaba götürdüm. Gelen ilk kutuya bindik ve harekete geçince gözlerini açtım. Etrafa baktığında inmek istedi ama kolunu tutarak oturttum.

"Meydan okumalı kabul eden sendin"
"Şekerini yedim diye beni korkumla yüz göz ediyorsun aynı şey değil"
"Alakası yok sadece korkularınla yüzleş diye"

Yer ile aramızdaki mesafe artarken Riki kendini daha da kasmaya başladı. Kutunun bir kısmını sıkıca tutuyordu. Terden su gibi olmuştu. Elimi koluna attığımda bana yalvaran gözlerle baktı.

"Korkunu gidericekse bana tutanabilirsin"
"Çok sağol ya"

Hem gülmek istiyorum hemde üzülmek. Duygularım çorba gibiydi. Her sebzeden vardı. Şimdi ise en tepedeydik ve aşağı iniyorduk. Gözlerini sıkıca kapatmıştı. Dönme dolap durup sarsıldı ve ışıklar söndü.

"Has siktir şansıma sıçıyım. Elektirikler gitti."

Göz ucuyla aşağı bakıp geri döndü ve kendini sıkıca tuttu.

"Hâlâ bana tutunabilirsin"

Direkt kolumu sıktı. Acıtmıyordu. Her ne kadar korksada canımı yakmıyordu.

"Eun burda ölebilirim. Ama öncesinde sana söylemek istediğim bir şey var."
"Nedir?"
"Ben.."

Ona bakıyordum. Kolumu git gide sıkıyordu. Eli yavaşça elime doğru giderken gözlerini açıp bana odaklandı. Ama hala terliyordu.

"Senden hoşlanıyorum"
"Ne-!"

Şaşkındım ama o kadar değil. Çünkü bunu zaten belli ediyorlardı.

"Bana bir cevap ver Eun "
"Bilmiyorum..sadece "
"Sadece ne"
"Sanırım denemekten zarar gelmez"
"Bunu evet olarak anlıyorum"
"Evet"

Korkudan o kadar hızlı konuşuyordu ki. Arada bir kelimelerini yutuyordu.
Yanıma yaklaştı. Omzuma yaslandı. Bende onu biraz olsun sakinleştirmek için kafasını okşadım.

Birden ellerimi tuttu ve bana döndü.

"Sanırım sende kalan bir şeyim var"
"Ne"

Dudaklarıma yaklaştı. "Bu" dedi ve uzunca öptü. Karşılık vermem için alt dudağımı hafifçe ısırdığında duraksadım. Elimden geleni yaparken dudaklarımın üstünde gülümsedi