Senin Yüzünden

5. Bölüm: Yağmur

Bu hikayede ki kişi, kurum ve olaylar tamamıyla hayal ürünü olup gerçeği yansıtmamaktadır...
İyi okumalarr...

Gözlerim hala kapalı... Ama artık o adamı hissetmiyorum.

Doruk... Doruk aldı onu üstümünden. "Ne yapıyorsun lan sen? Nasıl dokunursun ona? Ecdadını sikeceğim şimdi senin?"

Doruk'un küfürleri... Yumruk sesleri... Gözlerimi açtım... O adam yerde... Doruk onun üstünde... O adama vuruyor... O adamın burnu kanıyor...

Ama işler bir anda değişti... O adam Doruk'a tekme atıp üstüne oturdu... Şimdi yumruklama sırası ondaydı... Küfretme,bağırma sırası o adamdaydı.

"Beni bırakıp bu yumurtaya mı siktirdin kendini fahişe? He? Bu herif için mi bıraktın beni?"

Doruk? Yardım etmem lazım... İzin veremem buna... Doruk savunmasız... O adamın iğrenç eli ellerini tutuyor... Bir yandan yumruk atıyor... O beni korumaya geldi... Bende onu korumalıyım.

Ama buna gerek kalmadı... Doruk kendini kurtardı... Kurtardı mı?Hayır.

Elinde bıçak var... O adamın elinde bıçak var... Doruk karşısında... Bıçak Doruk'a bakıyor... Bir şey yapmam lazım... Hareket etmem lazım... Doruk'u kurtarmam lazım.

Şu an bana bakmıyor. Hedefi ben değilim Doruk...

Ayaklarım onlara yaklaşıyor... Beni görmüyor... Duymuyor... Şimdi yapabilirim...

Korkularımı şimdi yenebilirim... Ayağım elindeki bıçağa değdi...

Bedenim Doruk'un önünde...
Kendini toplayana kadar onu korumalıyım... Ellerim olması gerektiği gibi... Ona doğru... Saldırıya hazırım...

"Aa güzel kızım. Neden böyle yapıyorsun? Babanım ben senin. Annen seni emanet etti bana. Ben nasıl seni bu çocuğa bırakırım?"

Hayır. Hayır. Sen benim babam değilsin. Hayır. Hayır. Sen annemin emanetine bakamadın. Ona zarar verdin... Kulağımı yine beynimdeki ses doldurdu.

Bir kez daha duyuyorum o sesi... "Aa korkak gözünü açmış... Babasına el kaldırmış... Sanki vurabileceksin... Hadi vursana Esila hadi vur ahahahahaa..." Sus... Sus lütfen... Yapabilirim... Esila yapabilirsin... Ellerim... Ellerim... Yumruklarım... O adamın yüzüyle buluştu... Sarsıldı...

"Esila." O da bana vurmak istedi... Yine zarar vermek... Eğildim... Bu sefer buna izin vermedim... Elleri boşlukla buluştu.

Doruk kendine gelmişti... Nefesi düzene biniyordu... Ama ona ihtiyacım yoktu.

Beynimdeki sesi haksız çıkarmalıydım. Yapabildiğimi göstermeliydim ona. Bir yumruk daha indirdim o adamın yüzüne... Yere düştü... Dizlerim kendilerini bıraktı.  Şimdi ben o adamın üstündeydim... Yumruklarım... Nefes almasına izin vermiyor... Yüzü kanlar içinde... Cevap vermiyor... Karşılık vermiyor...

Ellerimde sıcaklık hissettim... Kendimi kaybetmiştim... "Bırak Esila.Öldüreceksin. Bayıldı. Hadi gidelim."

Ölmemeli... Bu kadar kolay ölmemeli... Bu şekilde ölmemeli...

Ayağa kalktım... Eserime baktım... Bana yaşattığı acıların yarısını bile yaşamamıştı o... Ama bir gün o günde gelecekti... Bana yaşattıklarından daha fazlasını yaşatacağım bir gün ona...

Doruk'un bir eli valizini tutarken diğer eli benim elimi tutuyor... Ellerim kanıyor... Ellerim neden kanıyor? Kapı,kapı kırılmış... Doruk... Doruk kapıyı kırarak içeri girmiş... Umarım Songül Teyzem onu görmemiştir... Umarım Songül Teyzem beni görmemiştir.