Harten twee | Mibbie

1. 10K op rood

Robbie
De lucht is donker; de avond is gevallen. Lampen van hoge gebouwen verlichten de stad, waardoor het er zelfs in het donker nog mooier uit ziet. Samen met mijn vier beste vrienden, Koen, Milo, Raoul en Matthy, ben ik in Las Vegas om video's te maken. Allemaal hebben we een rood pak aan, wat in het thema past van de video van vanavond; 10K inzetten op rood.

"Ik maak mij grote zorgen," zegt Koen, die tegenover mij staat met de camera in zijn handen. Het ding staat op mij gericht. "Nee, dat hoeft niet, want het is eindelijk gelukt," zeg ik, waarna ik de stapel geld uit de binnenzak van mijn blazer haal, "Ik durf het bijna niet te laten zien, maar-" "Tering jantje, anus wat een flappen jonge," roept Matthy, waarmee hij mijn verhaal onderbreekt. Op Milo's gezicht is verbazing af te lezen. "En dit is dus- dit is compleet?" Stamelt hij.

"Dit gaat ervoor zorgen dat jij dadelijk het eten niet meer hoeft te betalen," zeg ik en ik draai mij weer naar Koen. "Ik hoop het zo. Ik ben zo bang," zegt hij.

"Het komt nu ook echt dichtbij. Aan het begin van de dag was het: 'We gaan vandaag op 10K zetten.' en nu is het echt dichtbij," vertel ik. Het besef begint nu echt in te dalen. Het is niet langer meer een grap of een toekomstig plan. Nee, dit gaan we binnen nu en een half uurtje echt doen. Matthy haakt in op mijn opmerking en Koen draait de camera, zodat Matthy nu in beeld staat. "We zitten al anderhalf jaar tegen dit moment aan te hikken, weet je wel? Zo lang willen we dit al doen."

Vervolgens draait Koen de camera naar Milo. "Stel we verliezen, dat jij je bril dan nog een keer op rood zet en misschien krijg jij dan twee keer je bril," vertelt hij. Milo kijkt hem aan en aan alles is af te lezen dat hij zijn bril echt niet zomaar gaat opgeven. Naast mij hoor ik Matthy lachen om de situatie.

We gaan met z'n allen in een kringetje staan, om zo een hecht en emotioneel shot te kunnen maken, maar ook om onze traditie voort te zetten; het doen van een achterlijke yel voor ieder speciaal moment dat we samen beleven.

"Ik wil even een momentje. Zijn we er klaar voor?" Vraag ik, terwijl ik mijn hand bovenop die van hun sla. Ik kijk de groep rond. "Zijn we er fucking klaar voor? Tuurlijk, hé hé!" Roept Milo. Ik begin met de yel, "Let's go, boys! Yel, yel, yel-" Meteen sluit de rest erbij aan, "Die 20k winnen we wel!" We gooien schreeuwend onze armen omhoog. Meteen voel ik de hype en zo te zien de anderen ook. "Gas geven nou! Alles op rood!" Schreeuwt Milo.

In een milliseconde, eentje waarin ik niet eens na kan denken, besluit ik naar Milo toe te lopen en hem bij zijn wangen te pakken. Ik trek hem dichter naar mij toe, terwijl hij nog allerlei dingen aan het schreeuwen is.

Dan pas begin ik na te denken over mijn actie. Ik loop vast en ik twijfel. Moet ik dit wel doen? Milo begint ook door te hebben waar ik op doel en dan pas bedenk ik me dat ik dit niet zomaar terug kan draaien. Ik moet wel doorgaan. Heel kort raak ik met mijn lippen de zijne, waarna ik meteen een aantal stappen achteruit zet. Mijn lippen tintelen, maar de reden daarachter weet ik niet. Spanning, wellicht?

"Hij durft het niet. Doe het dan niet als je het niet durft," roept Milo verontwaardigd en hij gooit een van zijn handen omhoog. Ik loop weer naar hem toe en ik pak hem bij zijn onderarm beet. "Als wij 10k winnen, gaan we tongen aan de balie," roep ik vastberaden. Met elk woord dat ik zeg, kom ik een stukje dichterbij.

We zetten de camera uit en we lopen richting het casino; de plek waar het allemaal gaat gebeuren. "Ga je het echt doen?" Vraagt Milo aan me, als we het casino inlopen. Ik haal mijn schouders op. "Ik zit er nu aan vast, hé," zeg ik nonchalant, "daarnaast weet ik niet hoe jij erin staat." Ook hij haalt zijn schouders op. "Voor de video vind ik het prima, maar ik ben geen homo of zo," zegt hij. Ik knik en stem met hem in. Voor de video is het prima.

"Mijn hart begint wel sneller te bonzen," zegt Matthy, als we richting de goktafel lopen. Hij voelt aan zijn hart, alsof wij het dan ook kunnen voelen. "Voel maar," grinnikt hij naar Koen en hij haalt zijn hand van zijn hart af. Koen legt zijn hand op Matthys hart. Snel trekt hij weer weg. "Jezus, wat klopt jouw hart snel." "Ja, dat zei ik," giechelt Matthy terug.

Terwijl ik bij de tafel al onze gegevens op papier schrijf, regelen de anderen dat we vices krijgen voor ons geld.

"No film. Just pictures," hoor ik de mevrouw die daar werkt opeens zeggen. Verschrikt kijk ik op. "Dan pak ik het geld terug," zeg ik vervolgens steevast. Echt niet dat ik hier 10K op rood zet, om dat vervolgens niet te filmen.

Zo gezegd, zo gedaan; niet veel later staan we in een andere casino, op het punt om ons geld in te zetten op rood. Het laatst gedraaide getal hier is 17, precies wat Mona voor ons voorspelt had. "Alsof het zo had moeten zijn," zong Raoul toen we dat zagen.

"Alright, let's go," zeg ik en ik leg mijn hand op de stapel met vices, "Laten we het samen doen. Ik wil niet die verantwoordelijkheid pakken." Meteen voel ik vier handen bovenop die van mij. "Spin first?" vraagt de man aan ons. Koen en ik knikken. "Yes, spin first."

Het balletje wordt erin gegooid. Meteen schuiven wij al onze vices op het rode vakje. In spanning kijken we toe hoe het balletje rondjes draait. "Kom op," hoor ik Milo herhaaldelijk mompelen.

Net wanneer ik begin te balen, omdat ik het balletje in het zwarte vakje zie vallen, springt hij op en belandt hij in het rode vakje ernaast.

We springen allemaal juichend op. Meteen weet ik wat me te doen staat; Milo een kus geven. Ik loop naar hem toe en onderweg geef ik nog een enthousiaste schouderklop aan Koen, dan pak ik Milo zijn beide wangen vast en kus ik hem op zijn lippen. Ik voel zijn handen op mijn schouders. Wederom voel ik weer die tintelingen, die ik eerder vandaag bij dat mini-kusje ook voelde.

Nog even juichen we in euforie verder, waarna we bij de man aangeven niet meer verder te willen gokken. We staan in ongeloof naar elkaar te kijken en roepen verschillende dingen door elkaar.

"Oh mijn god."

"Ik zag het niet."

"Oh, mijn hart."

"Hij zat nog in die zwarte en hij tikt er gewoon uit."

Na wat administratief geneuzel, staan we weer buiten. "Maar jullie gingen weer zoenen," roept Matthy en hij wijst naar zowel Milo als naar mij, "Jij, met hem. Daar hebben we beelden van." "Nee," roep ik verdedigend, terwijl ik dondersgoed weet dat onze lippen elkaar vandaag al twee keer hebben ontmoet.

"Wat gaan we doen vanavond?" Roep ik dan, om het onderwerp te veranderen. "Zuipen, party!" Schreeuwt Koen enthousiast, terwijl hij dicht met zijn hoofd naar de camera gaat.

Zuipen klinkt nu als het perfecte plan.