#အရာရာကိုးလ်
💣💣18+ဆန်တာမို့ မသင့်လျှော်သည့်စကားလုံးများပါခဲ့လျှင် ကြိုတင်တောင်းပန်ပါတယ်ရှင့်💣💣
ကိုးလ်စကားကြောင့် ရှန်တစ်ယောက် အံ့ဩမှင်သက်၍မဆုံးဖြစ်နေသည်။ ကိုးလ်ရဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းသည့်အပြုအမူတစ်ချို့ကြောင့် အရိုင်းဆန်လာတတ်သည့် သူ့စိတ်ကိုသူ မည်သို့မည်ပုံ စိတ်ဒုက္ခခံပြီးဖြေရှင်းခဲ့ရလဲဆို သူကိုယ်တိုင်ပဲသိသည်။
ခုလည်းကြည့်။ ကုတင်ပေါ်ခြေဆင်းပြီးထိုင်နေသည့်သူ့ေရှ့တည့်တည့်တွင် ကိုးလ်တစ်ယောက် ဒူးလေးနှစ်ေချာင်းထောက်ပြီး ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်ကာ သူ့ကို ပြုံးပြမော့ကြည့်နေသည်။သူ့အကြည့်မလွဲနိုင်သည့်အပြင် မျက်တောင်ပင် မခတ်ရက်လောက်သည်အထိ
ကိုးလ်ကို တစိမ့်စိမ့်ငေးနေမိသည်။
သူ့ခြေထောက်နားတရွေ့ရွေ့ကပ်လာပြီး အနည်းငယ်ဟထားသည့် သူ့ဒူးနှစ်လုံးကြားတွင် ကိုးလ်ကိုယ်လုံးလေး တိုးဝင်လာသည်။ သူ့ပေါင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပွတ်သပ်ပြီး ကိုးလ်လက်က သူ့ဗိုက်ကြွက်သားပေါ်တွင် ရပ်တန့်သွားသည်။
ထို့နောက် သူချက်အထိတင်ဝတ်ထားသည့် ညအိပ်ဘောင်းဘီရှည်ကို ဆွဲချွတ်သည့်ကိုးလ်။
ရုတ်တရက်မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်တွင် ကြီးမားသည့်အရာတစ်ခုဖြတ်ပြေးသွားသည်မို့ ကိုးလ်တစ်ယောက်လန့်သွားသည်။
ဘာ...ဘာကြီးလဲ? နဂါးမှန်းသိအောင် ချက်ချင်းကြီးအမောက်ထောင်ပြလိုက်တာလား?
မျက်နှာနှင့်တစ်ထွာလောက်အကွာတွင် ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည့် ရှန့်အထုတ်အထည်ကြောင့် ကျွန်တော် မျက်ဆံပြူးဖြင့် ခေါင်းအနည်းငယ်ဆုတ်ထားလိုက်သည်။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီခန္ဓာကိုယ်မှာ ဒီလိုကြီးမားတဲ့ အဖိုးတန်းပစ္စည်း🌚 ကိုပိုင်ဆိုင်ထားရတာလဲ?
ဆာလောင်နေသည့်စပါးကြီးမြွေ(🐍🌚)တစ်ေကာင်၏ရှေ့တည့်တည့်တွင် အစားခံရတော့မည့် ယုန်ငယ်လေးတစ်ကောင်လို ကျွန်တော် မှင်သက်နေမိသည်။
"ကိုးလ်... ချက်ချင်းကြီး တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်နဲ့ပါလား?"
"ပါးစပ်ပိတ်ထား"
YOU ARE READING
အရာရာ ကိုးလ် (Complete)
Romance{Mine ကိုယ်တိုင် စိတ်ကူးပုံဖော်ထားရုံသက်သက်မို့လို့ လက်တွေ့ဘဝနဲ့ ကွာခြားပါမယ်၊ roပြီး မှောင်မဲ့ ficလေးပါနော်၊ Mine wattpadကိုသေချာမသုံးတတ်သေးတာမို့လို့ တစ်ခုခုအလွဲတွေလုပ်မိခဲ့တာရှိရင် သည်းခံပေးပါလို့ ☘️}
