#အရာရာ ကိုးလ်
"ရှန်!"
ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ဆောင်းမထားပေမဲ့ တမာပင်ကြီးအောက်တွင် ဆိုင်ကယ်ပေါ် အခန့်သားထိုင်နေသည့်ရှန်။ နေရောင် အနည်းငယ်ရှန့်ပေါ်ဖြာကျနေသောကြောင့် အရောင်အဝါတောက်ပနေသလားဟုပင်ထင်ရသည်။ အညိုရောင် T-shirtကို အနက်ရောင် ဂျင်းလက်ရှည်အပွဖြင့်တွဲဝတ်ထားသည်။
ကျွန်တော်ရှန့်မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ပိုပိုတိုးပြီးချစ်လာသည့် ခံစားချက်မျိုးဆိုတာ ဒီလိုခံစားချက်မျိုးများလား?
ရင်ခုန်သံများကလည်းအဆက်မပြတ်ခုန်ပေါက်နေသည့်တိုင် ရှန့် ဆီမှ ကျွန်တော့်ကို သဘောကျကြောင်း ပြောမည့် စကားများကို မျှော်လင့်နေမိသည်။
"နင်....နင်ရေမွှေးကန်ထဲကနေ မှောက်ကျလာတာလား?"
ဒီဖေ....😏!မနက်၄နာရီကတည်းက ကြိုးကြိုးစားစားပြင်ဆင်လာခဲ့တာကို **ကိုးလ် ဒီနေ့အရမ်းကြည့်ကောင်းတာပဲ၊ ဒီနေ့ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ**အဲ့လိုအပြောခံရဖို့ မျှော်လင့်မိတာကို ။
ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မြင်မြင်ချင်း ဆောက်နဲ့ထွင်းနေတာလဲ? ငါကပဲ အရမ်းမျှော်လင့်မိခဲ့တာလား?
"မျက်နှာစူပုပ်မထားနဲ့ ၊ ဒီမှာ နင့်အတွက် ပန်း ယူလာတယ်"
"ဟင်းးးးဒါဘာပန်းလဲ? ဒေစီလား?"
"မဟုတ်ပါဘူး၊ ရှားစောင်းပန်း ဘယ်လိုလဲ လှတယ်မလား?"
"အင်း၊ ဒါမဲ့ ဘာလို့ ဒီသေးသေးလေးတစ်ပွင့်ပဲပေးရတာလဲ?"
အဖြူရောင် ရှားစောင်းပန်းကို ရှန့် လက်ထဲကနေလှမ်းယူကာ ကျွန်တော် စိတ်တိုင်းမကျစွာ ပြောဆိုမိပါသည်။
First dateမှာ ဘယ်သူကများ ကိုယ့်ချစ်သူကို ပန်းသေးသေးလေးတစ်ပွင့်ပေးမှာလဲ ?
"စိတ်ဆိုးနေတာလား? ဒီပန်းက ပန်ဖို့အတွက်ပဲ ခူးလာတာ"
ကျွန်တော့်လက်ထဲကပန်းကိုပြန်ယူကာ ရှန် မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းနေသည်။ ထို့နောက် အိတ်ကပ်ထဲမှ ဘယ်ကတည်းက သယ်သွားသယ်လာ လုပ်နေတတ်မှန်းမသိသည့် ကလစ်မဲကို နှိုက်ကာ ကျွန်တော့်နားရွက်အထက်နားတွင် ကလစ်ဖြင့် ညှပ်ပြီးပန်းပန်ပေးပါတော့သည်။
ESTÁS LEYENDO
အရာရာ ကိုးလ် (Complete)
Romance{Mine ကိုယ်တိုင် စိတ်ကူးပုံဖော်ထားရုံသက်သက်မို့လို့ လက်တွေ့ဘဝနဲ့ ကွာခြားပါမယ်၊ roပြီး မှောင်မဲ့ ficလေးပါနော်၊ Mine wattpadကိုသေချာမသုံးတတ်သေးတာမို့လို့ တစ်ခုခုအလွဲတွေလုပ်မိခဲ့တာရှိရင် သည်းခံပေးပါလို့ ☘️}
