(bu bölüm cinsellik içerir rahatsız olacağınızı düşünüyorsanız bölümü atlayabilirsiniz.)
...Zack'in gözünden...
Bilgisayardaki yazıları son bi kere kaydettim ve babama gönderdim. İlk ayımı tamamlamıştım ve bu ayın dosyaları hazırdı. 3 kişinin öz geçmişi ve kişisel bilgileri her bir detayına kadar yazılıydı. Alt sınıflardan hiç konuşmuşluğumun olmadığı ama onlar hakkında kendilerinin bile bilmediği bilgilere sahip olduğum 3 öğrenciden biri, bu gece son nefesini vermek üzere seçilecekti.
Bir süre yüzdenin dolmasını izledim. Gönderildi mesajı kaybolana kadar bekledim ve tüm sayfaları kapayıp sandalyeden kalktım, mesajın gelmesi an meselesiydi.
Boynumu ve sırtımı esnettim bu sandalyede geçirdiğim kaçıncı saatti bilmiyordum. Gece saat ikiye yaklaşmıştı. Birazdan dışarı çıkacağım için üzerimdeki tişörtten kurtulup ince bir kazak giydim. Rengi siyahtı. Kan izlerinin dikkat çekmemesi için özel bir kumaşla işlenmişti. Kirli çalışmıyor olsam da her ihtimale karşı böyleydi. Aslında neredeyse kullandığım bütün eşyalar cinayet işlememi kolaylaştırmak için tasarlanmıştı. Sonuçta bu adada olmamın tek sebebi babamın kirli işlerini halletmekti.
Telefonumdan gelen titreşimle üzerimdeki kazağı düzelttim ve ekranı açıp bildirimin üzerine tıkladım.
___
Ravey Jonson
Alt sınıflardan bir kız öğrenci.
Yaşı, 18.
Özel gücü, güneş kontrolü.
Gücü sadece bitkilerin yararına kullanılabilir.
Zayıf noktası, kötü hava durumu ve gece saati.
Sınıflandırma: güçsüz.
___
Son kelimede takılı kaldı bir süre gözlerim. Birinin daha ölmesi için yetmişti güçsüz olması.
Duygudan mahrum bir şekilde telefonu kilitleyip araştıma dosyalarımı kaldırdım. Çekmecemin en arka kısmında özel bir bölme yapmıştım. Dosyaları oraya yerleştirdim ve kapattım.
Kıyafet dolabının en arkasından bir kutu çıkartıp diz çöktüm. Kutunun içini açıp bayıltıcı şırıngalara, küçük fırlatma bıçaklarına, susturuculu tabancalara ve zehirli iğnelere göz attım.
Hiçbirisine ihtiyacım yoktu. Ama her ihtimale karşı hazırlıklı olmalıydım.
Bir süre düşündükten sonra ufak bir fırlatma bıçağını cebime sıkıştırdım. Ardından odamdaki balkonun demirinden destek alıp aşağıya indim.
Kafamı geriye yatırdım ve esnettim.
"İyi şanslar Ravey Jonson."
...
Birkaç dakikadır pencereden Ravey'i izliyordum. Hala uyanık olmasına şaşırmıştım. Tahminimce ders çalışıyordu. Önünde açılı olan deftere acelesizce birşeyler karalıyordu.
Oturuşunun oldukça kambur olmasından ve eliyle çenesine destek vermesinden uyumak üzere olduğunu kolayca anlamıştım.
Evinde onun dışında 2 kişi daha kalıyordu. Diğer iki öğrenci üst katta kalırken o alt kattaydı.
Planımın ilk kısmını gerçekleştirmek için evin etrafında sessizce gezinmeye başladım. El fenerini duvarlara tutup elektrik şartellerini aradım. Evin en arkasına geldiğimde sonunda aradığımı bulmuştum. Demir kutuyu sessizce açıp alt kata bağlı şarteli indirdim.
Bir yere saklandım ve Ravey'in dışarı çıkıp şartelleri kontrol etmeye çıkmasını bekledim. Tam olarak beklediğim gibi dışarı çıktı ve evin arkasına ilerledi. Sessizce arkasından gittim. Karanlık olduğundan yüzümü görmesi imkansızdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maske (BxB)
Altele"Özel insan" olarak adlandırılan kişilerin toplandığı bir ada ve içinde eğitim gören öğrenciler. Hiçbirisi neden burda tutulduğunu bilmiyor. Tek bildikleri bir şeylerin ters gittiği. Kimin kötü kimin iyi tarafta olduğunu anlamak neredeyse imkânsız...
