Sessiz Çığlık

04

İmgeden:

Şok içinde Çınarı izlerken hâlâ elini tuttuğumu fark ettim, elimi hızlıca çektim ve Leylaya göz devirip sınıfa koştum.

Sırama oturup günlüğü çantama koydum, Kapıdan Çınar girince sadece Çınarı izledim.

"Kaçıp gittin" dedi bir anda

"Kaçmadım sadece fazla iğrenç bir ortamdı" doğru mu söylüyordum hiçbir fikrim yoktu

"seni korumam hine hoşuna gitmedi değil mi?"

"Dersin başlamasına 3 dakika, sen git artık, hine azarlanmak istemezsin"

Çınar güldü

"Sen beni mi düşünüyorsun?" dedi pişkin pişkin

"Düşündüğüm falan yok," dedim ona gözlerimi dikerek "herkes bize bakıyor, git artık sınıfına"

"Son bişey söyleyeceğim, derslerin nasıl?"

"Sana ne Çınar, neden soruyorsun?"

"Ya derslerim çok kötü, babam bugün derslerin düzelmezse futbolu unut dedi lütfen anla beni, kariyer meselesi" deyip göz kırptı ve gülümsedi

"İyi, çıkışta bir yere kaçma" dedim, kelimeler ağzımdan bir anda dökülmüştü

-"Neden?" dedi, yüzünde anlamamış gibi bir ifade vardı

"Öğretmeninim ya artık senin"

Çınarın yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti ve koşarak sınıftan çıktı.

"Sen boşver onları"

Başımda dikilen Güneş ve Aslıyla göz göze geldim

"Yani okulun kendini bir bok sanan, her şeye burnunu sokan kız tayfası işte, üzülme Sen" Güneş her zamanki
gibi enerjik ve mutluydu, enerjisi yüzümü gülümsetti

Okulda hiç arkadaşım olmamasına rağmen kendimi onların yanında iyi hissettiğimi fark ettim kısa bir süreliğine

"Pekte umurumda değil artık" dedim ve elimdeki kitabı açıp okumaya başladım.

"Bencede, bu aptal için üzülme, biz sıramıza gidiyoruz, bişey olursa bize söyle"

-

Bütün derslerim bitmişti bu yüzden sırada oturmuş Çınarı bekliyordum, elimdeki kitabı incelerken sınıfa Çınar'ın girmesi ile gözlerimi ona çevirdim

Çınar oturduğum sıraya yaklaştı ve yanıma oturdu

"Evet, neyle başlıyoruz sevgili öğretmenim" dedi samimi sesiyle

"matematiğin iyi mi? " dedim önüme düşen saçlarımı geriye iterken

"Ne matematik mi? O ne yeniyor mu?" dediğinde göz devirdim

"Dalga geçmeyi kesmelisin, ciddi bişey soruyorum şurada"

"Tamam şampiyon sakin, matematikten başlayalım"

Çantamdan Matematik ile ilgili tuttuğum not defterini çıkardım ve Çınarın önüne koydum.

"Derste senin için bu notları yazdım, biraz oku sonra soru çözelim"

"Benim için mi? Yani benim için öyle mi?" dedi şaşkınca yüzüme bakarken

"Evet senin içi-" dedim ve cümleyi tamamlamadan sustum "ya okusana sen şunu, yorma beni hadi!"

Çantamdan yarım kaldığım kitabı çıkartıp okumaya başladım.

Çınardan:

İmgenin notlarını okuyordum ki, burnuma Çilek ve Vanilya karışımı bir koku geldi, İmgeye baktığımda kokunun kimden geldiğini anladım.

"Parfümün güzelmiş" İmge bana döndü

"Çınar notlarını oku lütfen!"

"Ben şarkı dinleyerek dikkatimi topluyorum, şarkı açabilir miyim?" dedim bir çocuk gibi

"aç" dedi düşünmeden, şarkı dinlemeyi kesinlikle o da seviyordu

Kulaklığımı alıp Spotify'da önüme gelen ilk şarkıya tıkladım, kulaklığı İmgeye uzattım, İmge tereddüt ederek kulaklığı kulağına taktı.

Olmuyor böyle, günüm gecem hep çile
Yağmurun sesine senden bahsedeyim
Sen canımı en çok yakansın, en kıymetli zamansın...

İmge bana baktı, sonrasında tekrar başını kitabına gömdü.

Gel yaralarını ben sarayım
Ömrümü ömrüne katayım
Bir gün gülersek eğer,
Yoluna güller katayım

İmge tekrardan bana baktı, sadece beni izliyordu, bende ona baktım.

Atmosfer çok garipti şarkı eşliğinde birbirimize bakıyorduk.

"oku hadi"

İmge bu güzel anı bozdu ve önüne döndü, kulaklığı çıkarıp bana uzattı.

&

Gel yaralarını Çınar sarsın İmge, inat yapma amk

İmgeye ben bile gıcık oluyorum bu arada iyi günler.