Sessiz Çığlık

19

-Bugünde mi bana gelseniz?

-dünde sendeydik Güneş, eşyalarımızı alıp eve gidelim biz değil mi İmge?

-Ya ama ben çok sıkılıyorum evde, kalın 1 gün daha

-Güneş dur Bi, İmge sen bizi dinliyor musun?

-Hm hm, eve gitmek istiyorum ben ya yorgunum baya, kıyafetlerim kalsın sende yarın cumartesi zaten gelip alırım oradan da Yiğitlere geçeriz

-Tamam o zaman görüşürüz

-Görüşürüz

Aslı ve Güneşten ayrıldım ve eve doğru yürümeye başladım.

Biraz yürüdükten sonra eve geldim ve kapıyı tıkladım, kapı 1-2 dakika sonra açıldı.

Ama karşımda annem değil 'o' vardı.

-Hoş geldin kızım, karşımda babamı görünce korkuyla yutkundum, gözlerimi kocaman açtım

-Se-senin burada ne işin var?!

-Baban hapisten yeni çıkmış, böyle mi karşılanacağım ben?

Babamı ittirip hızlıca içeri girdim, odama girip dolabımın yanındaki Valizimi aldım ve dolabımdaki kıyafetlerimi hızlıca valize sokuşturdum ve valizin ağzını kapattım, odadan çıkınca annem ile göz göze geldim, babam ise arkadan keyifle sırıtıyordu.

-İmge! Annecim hiçbir yere gidemezsin, nereye gideceksin?

-Öyle bir giderim ki, bu adam burada olduğu sürece senin İmge diye bir kızın yok

Hızlıca kapıyı çarpıp çıktım, sokaktan çıktıktan sonra bir merdivene oturup ağlamaya başladım

Ağlamamı durdurup telefonumu aldım ve Aslıyı aradım.

-Alo efendim İmge

-Aslı 1-2 hafta sizde kalmam mümkün mü?

-Tabiiki

...

Aslılara gelmiştim, ikimizde salonda oturmuş boş boş etrafa bakıyorduk.

-İmge artık anlatacak mısın ne olduğunu?

-Babam hapisten çıkmış

Aslı gözlerini kocaman açtı ve "Ne?" Deri gibi yüzüme baktı.

-Nasıl ya?!

-Bildiğin öyle işte, ben de terk ettim evi, annen ve baban rahatsız oluyorsa giderim ama

-Yok Annem ve babam seni ilk gördüğünde çok sevmişti, hatta İmge 1-2 hafta bizde kalacak deyince annem çok mutlu oldu

Gülümsedim ve kafamı sağa çevirdim.

-Ben mutfağa annenin yanına gidiyorum, dedim Aslıya, Aslı gülümseyip kafasını salladı, ayağa kalktım ve mutfağa girdim.

-Seda abla

Aslının annesi bana döndü ve gülümsedi.

-Efendim İmgecim, bir sıkıntı mı var?

-Yok Yok, sadece teşekkür etmek istedim, sizi de zor durumda bıraktım

-Ne zor durumda bırakması kızım? İstediğin kadar kal burada

-gerçekten teşekkür ederim

-Teşekkür'e gerek yok, içeri git sen hadi

Kafamı sallayıp salona geçtim ve Aslının karşısına oturdum, Aslı telefonuyla ilgileniyordu ve sinirli gözüküyordu.