3.Bölüm:Yeni

500 38 10
                                    

İnsanların bencillikleri beni gerçekten öldürüyordu. Neden niye ve hangi hakla yapıyorlardı, kendilerini ne sanıyorlardı?

İki koca gün Bahar yüzünden yaşadığım şeyleri düşünüp üzülmüş sonra kendime gelmeye karar verdiğim ilk an aramıştı. Ya bir insan ne hakla bu kadar iğrençlikler yaptığı arkadaşını arayabilirdi pardon da?

"Su suratı düzeltmezsen ilk uçakla Samsun'a dönüp o iki geri zekâlıyı da dövüp geleceğim Doğa."

Kafamı çevirince Kayra'nın kızgın bakışlarıyla karşılaştım.

"Yedi yirmi dört sırıtmak zorunda mıyım ben?"

"Surat asıyorsun ya yedi yirmi dört?"

"Uyurken sayılmaz." dedim.

"Gözüm dalmış sadece Kayra. Bir şey yok." dedim. Gözlerini devirdi yine de.

"Omlet yaptım." dedi Alaz mutfaktan.

"Bu da nefes alsa haber veriyor." dedi Kayra. Güldüm ve ayağa kalktım. Kayra da televizyonu kapatırken mutfağa gittik. Dünden sonra yine çok fazla dolaşmadan eve dönmüştük.

Aslında Alaz dış dünyaya fazla meraklı ve her şeye atlayan biriydi ama tamamen yabancı olduğumuz bir yerde birkaç gündür tanıdığımız insanlarla sürekli beraber olmak beni de Kayra'yı da fazla rahatsız ediyordu. Ondandır fazla onlara takılmıyorduk her gün.

Alaz ise eminim içinden bize yaşlılar gibi evde oturuyoruz diye kızıyordu baya.

"Güzel gözüküyor." dedim omletten biraz kesip tabağıma alırken.

"Ben yaptım kızım tabi güzel olacak." dedi Alaz. Güldüm.

"Bugün ne yapacağız?" dedim.

"Gökhan sabah mesaj attı." dedi Kayra.

"Numaralarınızı mı verdiniz?" dedim şaşkınca.

"Ben futbol için verdim Gökhan da var." dedi Kayra.

"Bende yok hiçbiri şükür." dedi Alaz. Güldüm.

"Ne diyor Gökhan?" dedim.

"Merkeze gideceklermiş gelir misiniz diyor daha cevap vermedim." dedi Kayra.

"Gidelim ya..." dedi Alaz. Sonra bana baktı.

"Olur tamam gidelim, evde oturmaya gelmedik." dedim. Kafasını salladı. Kayra cebinden telefonunu çıkardı ve ekrana dokundu birkaç kere.

"Araba var mı dedi." dedi Kayra.

"Aynen kardeşim üçümüzün de Ferrari'si var der misin?" dedim alayla.

"Bunların var mıymış?" dedi Alaz.

"Ben bizde yok dedim." dedi Kayra. Biraz ekrana baktı.

"Tamam varmış, Barış alırmış bizi. Adresi atacağım şimdi" dedi Kayra.

"Ben BMW sürüyordur diyorum." dedi Alaz.

"Bence Audi'si vardır. Siyah." dedim.

"Tofaş'la gelse ne eğlenirim." dedi Kayra. Güldüm.

"Concon bir tipi var zaten. Kesin BMW." dedi Alaz.

"Senin hayallerinin arabası BMW değil mi?" dedim.

"Conconum kızım ben." dediğinde güldüm. Sırıttı. Yemekten sonra bulaşıkları Kayra'ya yıktık.

Tek kızım diye her işi bana yaptıramasınlar diyerekten çocukluktan annem bunun önlemini almıştı ve öyle bir yetiştirmişti ki ikisi de benden daha becerikliydi ve alıştıkları şekil bu olduğundan bana hiçbir iş kalmıyordu.

DENEY: YAZ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin