"Doğa şu telefonu aç vallahi kriz geçireceğim şimdi!" diye bağıran Alaz'la gözlerimi açarken aynı anda çalan telefonumu aldım elime. Ekrana baktığımda annemin aradığını gördüm. Gözüm ekranın üst kısmındaki saat yerine gittiğinde sinirle inlerken açtım telefonu ve "Anne saat sekiz buçuk!" dedim direkt.
"Bana ne uyan! Hepiniz uyanın! Yatmaya mı gittiniz oraya siz?" dedi annem.
"Seni engelleyeceğim."
"Hadi kalk, kalk, kalk!"
"Bay bay anne!" derken telefonu kapattığım gibi sesini de kapatıp yatağın yanına yere attım.
"Annem ararsa açmayın!" diye bağırdım sonra. Homurtular geldi ama devamı gelmedi.
Dün gece geç gelmişlerdi ve uykum onlar yüzünden bölününce geri uyumam iki saatimi almıştı
Ayrıca zaten neden yaz tatilinde sekiz buçukta uyanacaktım ki? Zaten tüm yıl fazla erken kalkıp ders çalışmıştım.
Yaklaşık yarım saat sonra hala uyuyamadığım için sinirle pikeyi tepikleyip yataktan çıktım.
Nazan Asrın, yatacak yerin yok yemin ederim.
Odadan çıkarken onların odasına gittim. Kapıları açıktı. Kayra yüz üstü yatıyordu. Alaz ise yan dönmüştü. Aslında uyandırabilirdim ama onlara da yazıktı.
Derin bir nefes alırken odama döndüm ve üstüme bir şort bir tişört geçirdim. İkisinin de olduğu ortak grubumuza girdim.
Doğa: Ben gezeceğim biraz boş. Uyanınca paniklemeyin.
Sonra telefonumu cüzdanımı ve kulaklığımı alıp aşağıya indim. Anahtarı almadan evden çıkarken yavaş yavaş yürümeye başladım. Birkaç sokak sonra sahile gitmeden önce bir park buldum. Diğer tarafında bir basket sahası vardı. Aynı sahanın içinde demir direklerden yapılmış ufak kaleler de vardı.
Park da boştu saha da. Çünkü sonuçta sabahın sekiz buçuğunda benden başka kimsenin manyak bir annesi yoktu.
Salıncağa otururken kulaklığı taktım ve hafifçe sallanmaya başladım. Aynı anda aylardır girmediğim tüm sosyal medyalarda dolaşıyordum.
Sene başında Instagram'ı kapatmış, Twitter'ı silmiştim. Her şeyi silmiştim. Sadece WhatsApp kalmıştı. Gruplar ve ders notları için.
Dün gece eve gelince de sildiğim her şeyi geri yüklemiştim. Fazla dolaşamamıştım ama şu an tam olarak bomboş Twitter'da dolaşıyordum.
"Doğa?" sesiyle kafamı kaldırdım.
"Barış?" dedim şaşkınca. Üstünde dizlerinde bir şort ve askılı atlet vardı. Terli duruyordu. Elinde su şişesi kolunda telefon takılmış bir bant vardı
"Ne yapıyorsun burada?" dedi kaşlarını kaldırırken.
"Oturuyorum sen? Koşu mu?" dedim. Bana doğru gelirken yanımdaki salıncağa oturduğunda kulaklığımı çıkardım.
"Aynen."
"Her gün koşuyor musun?" dedim.
"Yok. Bazı günler. Erken uyanmışsam falan." dedi. Kafamı salladım hafifçe.
"Sen?" dedi.
"Annem aradı erkenden sonra da uyuyamadım. Kayralar da uyuyordu işte." dedim. Kafasını salladı ve biraz su içti.
"Bomboş takılıyorsun galiba?"
"Bayadır sosyal medya kullanmıyorum da onlara bakınıyordum." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEY: YAZ (TAMAMLANDI)
Ficção AdolescenteDoğa, Alaz ve Kayra üçüz kardeşlerdir ve üniversite sınavından sonra kuzenlerinin Fethiye'deki yazlık evine tatile gitmelerine izin verilir. Orada edindikleri arkadaşlıklar, belli bir zaman aralığı için üçüne de hayatlarındaki en eğlenceli ve unutul...
