The Richest Don's Young Wife (Fallen Temptation Series Two)

Chapter 6 (Pool)

Chapter 6

Our lips met again. My eyes seemed to be dreaming as they stared into his nearby, closed eyes. Ang matangos nitong ilong na nakadikit din sa aking ilong. I have no more room to retreat because the back of my head is pressed firmly against the headboard of the bed.

Paglunok na may kakambal na pagpikit ang ginawa ko nang gamitin nito ang dila para buksan ang bibig ko. I let out a moan as his daring tongue ventured inside my mouth. The venomous kisses his engaging in now have a gentle, tender version. Humaplos ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa batok ko.

"Huh!" I let out a startled moan as his tongue prodded the still tip of my tongue.

Kahit medyo naaapektuhan na, hindi ako kumilos. Hinayaan ko siya hanggang matapos. I was puzzled by his action of distancing himself after a few minutes of kissing me. Tumayo siya at lumakad na palayo na parang walang naganap sa amin ngayon-ngayon lang.

"Don Safeirio..."

Tumigil siya.

"I don't know what happened between you and Mama in the past, but... if I can repay you through service, please grant me that opportunity..."

Bahala na.

"What do you think of me? Am I a kind person?" he stated without looking back. His voice was moderate.

"I don't know... Pero hindi ba?"

Marahan siyang tumawa. "I'm not, Miss Calojeras. If I were you, I would be more careful. You haven't fully known me yet."

Pati apelyido ko, nabigkas niya nang tama...

Bago pa ako makarating dito, alam na niya ang pagkatao ko...

"Hindi pa nga. Pero sinasabi ko lang ang gusto ko. Nakikinig ka sa akin."

"I'm not. Just because I let you speak doesn't mean I'm listening to you."

"Pero para saan ang huling mga halik mo sa akin?" ang nakatago kong tanong sa kaniya sa isip.

"I am not good at listening. I don't pay attention to anything. You are here to prevent yourself from being at ease. You are here because you owe me something," malamig niyang patuloy at umalis na pagkatapos.

Malamlam ang mga matang nakatunghay lang sa ereng iniwan niya. Bumuntong-hininga nang umawang ang mga labi.

After two hours had passed, I was still lying down, without any clothes on. Salamat sa orasang nasa tabi, at least may maingay rito at nagsasabi ng oras na dumadaan. At sa bawat paggalaw ng mga kamay ng orasan, blanko lang ang isip ko.

Dumating si Manang Wendy. Dinamitan niya ako at pinosas pagkatapos. Ang tali sa mga paa ko naman ang kinalag niya. I feel like a bewitched wind, silently following the sequence of events without speaking or complaining.

Ngayon ko unti-unting natatanggap na siya na, Don Morpheus Zathrian, ang nagpapatakbo ng buhay ko sa islang ito.

Pero hindi ako makapakali na dinamitan ako ni Manang nang walang ibang suot sa loob.

"Manang, wala po ba kayong... extra panty at bra? Ah... Hindi na ako mahihiyang magsabi sa inyo kasi pareho naman po tayong babae..."

"Ay, naku, binibini, mayroon pero magkaiba tayo ng cup size... Pero susubukan kong magtingin sa mga pinaglumahan ko. Susubukan kong magpabili kay Don Safeirio ng panty..."

"Ay... Huwag na ho kung siya... Mahaba naman po itong dress ko. At saka... hindi naman kalakihan masyado ang mga hinaharap..."

Cup B ang size ko. Malayo ngang totoo sa size ni Manang na tingin ko'y cup C.