The Darkness King 1(5D)

Chapter 50.

JANICE POV.

Mag dadalawang linggo na ang lumipas ng mawala ang cp ko, hindi parin ako maka move on kahit binilan nako ni Dark ng bago..

" Lady Janice, pedi kobang mahiram yung cp mo? Kailangan ko kasing tawagan sila mom." Sabi nya kaya tahimik kong inabot ang cp ko sa kanya.

Ng mawala sya sa paningin ko napa buntong hininga ako habang naka tulala parin, hanggang ngayon hindi parin ako maka move on sa pag kawala ng cp ko, nandon na e, nandon na yung pangalan ng tarantadong pumatay sa kapatid ko.

Bahagya akong nagulat ng may maramdaman akong pumulupot sa bewang ko..

" Baby.. I miss you." Malambing na sabi nya.

" Lagi nanga tayong mag kasama, hindi kana nga mahiwalay sakin sa bawat araw namimiss mo parin ako?." Sabi ko, bahagya naman syang natawa.

" I mean.. I miss your energy baby, lagi ka nalang malungkot at tulala, baby please, I miss your smile, cant you show it again?." Malungkot na sabi nya at tumabi sakin ng upo.

" Sorry.. sorry kasi hindi na kita masyadong nakakausap dahil sa kaiisip don sa cp ko, buong akala ko kasi makikilala kona ang pumatay sa kapatid ko, pero parang bula na nag laho lahat ng inaasam ko." Sabi ko, niyakap kosya at sinubsob ang muka sa dibdib nya.

" It's ok baby, I understand you, and I always understand you even we're in the complicated situation." Sabi nya, tiningala kosya at ngumuso.

" That's why I love you Dark, you always listen and calm, nahahawa tuloy ako." Sabi ko na ikina ngiti nya, hinalikan nya ako ng mabilis.

" Baby."

" Hmm?."

" I almost lost my soul because of fear, baby.. I always love you remember that, even it almost came true what dad said." Sabi nya na ikina taka ko.

" Huh? Hindi ko magets." Sabi ko, hinaplos nya ang pisngi ko at ngumiti ng mapait.

" I'll do everything to stop that from happening baby, and mark my word, I'm the most powerful on earth, and I can do all I wanted to do, even the devil can't stop me for getting what I want." Seryosong sabi nya, at sa di malamang dahilan, kinabahan ako sa binitawan nyang mga salita.

" Dark.. ano bayang sinasabi mo?." Tanong ko, hindi nasya nakasagot dahil dumating na si Clara at binalik na ang phone ko.

" Stay here, I'll just go to the company and fix the problem there." Sabi nya bago ako halikan sa noo at umalis.

Naka tingin lang ako sa pinag labasan nya at napa buntong hininga, ano ba kasi yung sinasabi nya? Siguro ay talagang nag alala lang sya sakin kaya ganon.

NGAYON ay papunta akong bahay, Oo sa bahay ko, gusto kolang dalawin at baka mamaya inaamag na.

Ng makarating ako, una kong pinuntahan yung gate na sinira ni Red, at napa ngisi ako ng makitang bago na ito, at halatang mamahalin ang gate na pinalit, sabi na e, mayaman ang babaeng yon.

Pumasok ako sa loob at nilibot ang paningin ko, napa ngiti ako dahil sa pag kamiss, umakyat ako at pumasok sa kwarto ko na hindi kona malaman ang amoy..

Napa iling nalang ako na umupo sa kama, namiss koto kahit hindi ganon kalambot gaya ng sa mansyon ni dark.

Napa buntong hininga ako habang nag titingin tingin lang sa paligid, medyo nagulat ako ng may mag door bell, tumayo ako at bumaba.

" Sino naman kaya yon? Imposible naman na may makaalam sakin na pupunta ako rito." Sabi ko, pag bukas ko ng pinto bigla agad akong naalarma at nag iwas agad sa atake ng kalaban.

" New moves naba yan? Mag dodoor bell muna bago atake? Diba dapat palihim yon?." Sabi ko at agad tinadyakan sa sikmura dahilan para tumalsik ito.

Agad kong sinara ang pinto para sa labas makipag laban, ayoko sa loob at masyadong masikip..

" Sino kayo?." Tanong ko sa mga lalaking naka itim at balot ang muka..

" Ang tauhan ng may alam sa buhay mo." Matapang na sabi ng tinadyakan ko kanina.

" At sino naman ang tarantadong yon? Tyaka ano ba kayo? Mga feeling ninja? Mga tanga nag muka kayong ninja turtles." Sabi ko na mukang ikina inis nila.

" Tama nga sya, matalas nga ang dila mo, dapat dyan tabasin." Inis na sabi ng isa.

" At least matalas di gaya ng sayo mapurol na marupok pa, saan kapa?." Taas kilay na sabi ko.

" Tangina mo!." Inis na sabi nya at nag labas ng kutsilyo, agad syang sumugod.

Napa buntong hininga ako at umilag at tinadyakan sya sa likod kaya sumubsob ang muka nya sa lupa.

Tiningnan ko yung apat panyang kasama, seryoso ba? Mapapatay nila ako ng lima lang sila?

" Seryoso, ano bang kailangan nyo?." Mahinahon na tanong ko..

" Ikaw."

" Bakit? Hindi ako mayaman para kunin nyo." Sabi ko..

" Si boss ang nag papunta samin dito." Sabi nila, napa hilot ako sa sentido ko.

" Sino bayang boss nyo? Pasabi sya na humarap next time, para kahit papano may mas papangit pa sa inyo." Sabi ko..

" Tang ina mga pre, katulad sya ni s___." Hindi na natapos ang sasabihin ng isa ng sugurin na ulit nila ako, nakikipag kwentuhan pa ako e.

Agad kong sinapak yung isa at pinatid naman yung isa, dahil wala akong gana mabilis akong kumilos para mapatumba silang lima, ng matapos ang mahabang exercise ay naupo ako sa hagdan at tiningnan silang mga naka handusay.

" Ngayon, sino yang boss nyo?." Tanong ko, hirap na tumayo sila at may tumigil na van sa harap ng gate na dali dali silang sumakay, pero may pahabol pa.

" Pina pabigay ni boss." Sabi nya at hinagis ang isang sobre..

" Salamat sa love letter ah, pasabi dyan sa boss nyo sana ayos lang sya." Nang aasar na sabi ko bago sila tuluyan makaalis, ok lang sakin na umalis sila, dahil wala naman akong pake sa kanila.

Agad akong tumayo at kinuha ang sobre, agad koyon binuksan at binasa, agad na nagusot ang papel at nanginig ako..

It's time for you to know the truth Janice Smith, it's the time, look the drawer, and you'll see the truth.