The Darkness King 1(5D)

Chapter 58.

JANICE POV.

Nakatitig lang ako sa taong nag lalakad palapit samin, lumapit si Clara don at hinalikan ito sa pisngi.

" Is this a joke?." Hindi makapaniwalang tanong ko habang naka tingin sa taong nasa harapan namin, ngumisi sya at inayos ang mamahalin nyang damit.

" Wala tayo sa Circus janice." Sabi nya, kumirot ang dibdib ko sa sinabi nya.

" B-but why? Anong ginawa ko sayo? Bakit moto ginagawa?."

" Hmm.. Why? Don't you remember what you just did long time ago?." Tanong nya..

" J-jeff.. what are you sayi__."

" You killed someone, and you don't even bother to find the people who will suffer to what you did." Malamig na sabi nya, parang hindi kona sya kilala, hindi nasya yung jeff na kilala ko.

" W-what?."

" Alalahanin mo, babalik kami mamaya hanggang sa maisip mo." Sabi nya at hinigit na paalis si Clara.

" Ano bang sinasabi nya?." Tanong ko, Yuki held my hand.

" Janice, naaalala moba yung araw na lasing ka? Yung kinwento mo samin?." Tanong nya, ng maalala napakapit ako sa dibdib ko at umiling iling..

" Y-yuki.. bakit moba pinapaalala yon? please stop this." Umiiyak na sabi ko.

" That was his big brother Jed Weiner." Sabi nya na mas lalo kong ikina iyak..

" Fuck!." Bulalas ko at pinag hahampas ang dibdib ko, agad nya naman akong pinigilan.

" Stop hurting yourself janice."

" W-why? Bakit hindi nya sinabi? Bakit kailangan nyapa tayong lokohin ng ganito?." Sabi ko..

" Because he want revenge." Sabi nya.. hindi ako makapaniwala na kaya nyang gawin yon, isa syang napaka buting kaibigan samin, pero ngayon, para nasyang ibang tao.

Bigla nanaman sumagi sa isip ko yung pang yayareng ayoko ng balikan, at ayoko ng maalala.

FLASHBACK..

Kagagaling kolang sa Saint Peter, ngayon nandito naman ako sa bar kung saan lagi akong pumupunta pag nalulungkot o nasasaktan ako.

Umorder agad ako ng hard drink para kahit papano malimutan ko muna yung sakit na nararamdaman ko.

Uminom lang ako ng uminom hanggang sa mahilo ako, huminga ako ng malalim at pinatong ang ulo sa mesa, ng bigla nalang may naka bunggo sakin dahilan para mahulog ako.

" I'm S-sorry miss." Pag hingi ng tawad nito sakin..

" You're fucking destroyed my relaxing ass hole." Malamig na sabi ko, mahigpit akong napakapit sa upuan ng makaramdam ng hilo.

" Miss ok kalang?." Alalang tanong ng lalaki at kinapitan ako, agad kosyang tinulak palayo.

" Don't touch me!." Bulyaw ko rito at hinawi pasya, nanlalabo kong tiningnan ang nahulog na gamit nya mula sa sahig.

Kukunin na sana nyayon ng agad kosyang nauhan, dahil don nagulat sya.

" Miss.. akina yan." Kinakabahang sabi nito, pinag masdan ko ang hawak hawak ko.

" Hindi yan luruan miss, please pakibalik nayan sakin." Sabi nya, ng manakit ang ulo ko napa sandal ako sa pader, ng lalapitan nyana sana ako ay may lumapit saking lalaki..

" Miss ibaba mona yan, iuuwi na kita." Sabi ng lalaki, kahit medyo nanlalabo ang mata ko sa kalasingan, hindi parin nakaligtas sakin ang kamanyakang tingin nya.

" Tangina mo! Sinong ginagago mo!?." Galit na sabi ko.

BOOM!!

Nabitawan ko ang hawak hawak kong baril habang naka tingin sa lalaking natumba, agad na tumakbo palayo yung manyakis.

" I-i'm... I'm sorry." Nanginginig na sabi ko at agad syang nilapitan.

Napasabunot ako sa sarili ko, kung hindi lang umilag yung lalaki hindi sana sya ang tatamaan.

" I-it's ok." Nahihirapan na sabi nya.

" Please.. dadalin na kita sa hospital." Sabi ko at itatayo na sana sya ng pigilan nya ako.

" Alam kong hindi na mag tatagal ang buhay ko, may pakisuyo ako, p-please wag mong hayaan na malungkot ang kapatid ko, mahal na mahal kosya, ngayong mawawala na ako, hindi kona sya mapoprotektahan." Sabi nito, umiling iling ako.

" Please don't die." Umiiyak na sabi ko.

" P-please.. p-protect Jeff Weiner."

END OF FLASHBACK..

Pinag sasampal ko yung sarili ko, bakit nalimutan koyon? Bakit ba lahat nalang nalilimutan ko?

" Janice.." Alalang sabi nya at niyakap ako, umiyak lang ako.

" Hindi ko naman sadya yon, I swear." Sabi ko, hinagod nya ang likod ko.

" Shh... Alam koyon, alam namin yon, pero mukang hindi lang talaga matanggap ni Jeff yon." Sabi nya.

" Pinag sisisihan ko lahat yon, sana pala di nalang ako nag lasing nung araw nayon, edi sana hindi kona sya napatay, wala akong napatay." Sabi ko.

Ilang oras na ang nag daan, binigyan kami ng pag kain ng mga shokoy pero di namin kinain.

" Kainin nyona yan, ano susubuan pa namin kayo?." Taas kilay na sabi ng isa kaya umupo ako ng komportable.

" Lolo mo susubuan." Pang aasar ko.

" Janice." Pigil sakin ni Yuki pero di ako nakinig.

" Gusto nyo kainin namin?." Tanong ko kaya napa irap sila.

" Kaya nga pinapakain e bobo."

" Edi kainin mo, mas bobo ka pala sa kalbo e." Sabi ko.

" Aba't! Marunong kapang sumabat!." Inis na sabi ng isa at nilabas yung baril at tinutok sakin.

" Bat di sasabat? Kung yung kausap ko mukang binatbat?." Pam babara kopa dito.

" Putangina mga pre! Pigilan nyoko at baka mapatay koto!." Gigil na sabi nya.

" Panong papatayin?."

" Pag pinasabo__."

" Lolo mo kalbo." Sabi ko na mas lalo nilang ikina inis.

" Putang ina! Lagi nalang lolo ko nadadamay dito ah!." Galit na sabi nya at nag paputok sa taas na kala mo naman ikina astig nya.

" Pangit nyo, mas maasim pa kayo sa taong malakas ang putok." Sabi ko..

" Gago!." Gigil na sabi nito, ngumisi lang ako para asarin sya, agad syang umalis dahil sa inis kaya napa tawa ako.

" Talo pikon." Sabi ko, nakita ko ang pag iling ni Yuki..

" Gagi ka, muntik kanang mamatay don." Sabi nya at binatukan ako..

" Takot kaba Yukitot? Ganon talaga ang buhay may thrill." Sabi ko sa kanya na ikina iling nya.

Kinain nalang namin yung pag kain, muka namang walang lason tyaka gutom narin kami, baka pag nag kataon na makawala kami sila pa kainin namin.

" We need to scape Janice." Sabi nya kaya tiningnan kosya, kanina kopa nga iniisip yon, pero di kopa alam kung pano gagawin.

" Let's just think a plan na hindi nila mahahalata."