"Ne bekliyordun?"
"Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi.
"İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve gelmiştim time Karan ile akşam yemeğine gideceğimi söyleyince hepsi birden coşmuştu. Son kez aynadan kendime bakıp parfümü sıktım, kapıma asılı duran bej rengi küçük çantamı omzuma takıp odadan çıktım.
Altımda beyaz bir pantolon vardı. Üstüme de aynı renkte bir kazak almıştım. Dışarıda havanın serine olacağını düşündüğümden üzerime kahverengi tonlarında bir palto almıştım.
"Ben çıktım!" Salona doğru seslendiğim de Anıl ıslık çalarak yanıma geldi.
"Heyt beee analar neler doğuruyor. Kırk bin kere maşallah." Diyerek üç defa tükürüyor gibi yaptı. Kafasına vurarak güldüm.
"Salak ya. Haydi görüşürüz." Kapıyı açtığımda bir adet taş binbaşıyla karşılaştım. İçine beyaz bir gömlek giymişti. Üzerindeki gri süveterin yakası hafifçe açıkken gömleğin yakasını oradan çıkartmıştı. Eline süs niyetine almış olduğunu düşündüğüm siyah ceketi koluna asmıştı.
İkimiz de birbirimizi süzdük. Göz göze geldiğimizde başını iki yana salladı. Boğazını temizleyip kolunu uzattı. Koluna girip yürümeye başladım. Arabaya yaklaştığımızda kapımı açtı. Tek kaşımı kaldırıp alayla ona baktım.
"Bu kibarlığınızı neye borçluyuz peki Karan binbaşım?" Kaşlarını çattı.
"Yine mi ya. Karan Binbaşı değil. Karan, sivilde Karan."
"Peki, Karan bey." Koltuğa oturduğumda kapımı kapatıp sürücü koltuğuna geçti.
"Nereye gidelim?"
"Bilmem sen bilirsin, buraları pek bilmiyorum zaten." Dediğimde onaylayan mırıltılar çıkardı. Kısa bir sürede restoranda varmıştık. Bir masaya oturup konuşmaya başladık. Bazen timde maceraları anlatıyor bazen ise kendi aramızda Galatasaray'ın ne kadar harika bir takım olduğunu konuşuyorduk. Yemeklerimiz bitmiş, Karan hesabı ödemişti.
"Kalben benim sana bir şey söylemem lazım-." Karan'ın cümlesini bir kadının çığlık sesi böldü.
"Karan, AŞKIM SEN GÖREVDE DEĞİL MİYDİN??" What dedin gülüm. Ne diyo bu, neyse anlarız şimdi.
"Yok döndüm bir kaç gün önce." Haaa yalan yani Karan bey size hiç yakıştıramadım.
"Anladım Aşkım." Ballandıra ballandıra uzattı sözcüğü hemen arşından yükselip Karan'ın çenesini öptü.
