Chapter 9
အရှင်မင်းကြီး ဒီလိုမျိုး နူးနူးညံ့ညံ့နဲ့ သူ့စိတ်သဘောထားကို ထုတ်ပြတယ်ဆိုတာမျိုးက အရမ်းရှားတာ ဧကရီတော့ အရမ်းကို ပျော်နေတော့မှာပဲ ဒီနေ့ပဲ အရှင်နဲ့အတူတူ နန်းတော်ကို ပြန်လိုက်သွားတော့မယ်နဲ့ တူပါတယ် ...
ထိုစဉ် သူ့အရှေ့သို့ လူရိပ်နှစ်ခု ရောက်ရှိလာ၏။လင်းကျီရူက ခန်းဆီးစအနားသို့ကပ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
“အရှင်မင်းကြီး စတုတ္ထသခင်လေးယွင် ရောက်လာပါတယ် ...”
နားနေဆောင်အတွင်းထဲရှိ လေထုမှာ နွေးထွေးသည့်တိုင် ယွင်ချင်းစီကမူ နှုတ်ဆိတ်နေဆဲပင်။ လီယင်းက သူ့အကြည့်တို့ကို ရှောင်ရှားကာ ယူလာသည့် နားအကာကို ဝတ်ပေးပြီး ပြောလိုက်သည်။
“ရေခဲပြင်ပေါ် သွားချင်သေးရင် ကိုယ် အဖော်ပြုပေးမယ် ...”
ထိုအခါမှ ယွင်ချင်းစီ၏ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
“မလိုအပ်ပါဘူး ...”
လီယင်း၏ ညင်သာလှသည့် မျက်နှာ တစ်ခဏမျှ အေးခဲသွားတော့သည်။
“အရှင့်ရဲ့ စိုးရိမ်ပေးမှုအတွက် အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဝမ်းလည်းဝမ်းမြောက်မိပါတယ် ...”
ယွင်ချင်းစီက ဆက်ပြောလိုက်သည်။
“စတုတ္ထအစ်ကို ကျွန်တော့်ကို ရှာတွေ့ပြီဆိုတော့ အရင် သွားနှင့်လိုက်ပါ့မယ် ...”
လီယင်း၏ ပုခုံးတို့ကို တွန်းတိုက်ကာ ဘေးတွင် ပစ်ထားသည့် စကိတ်တို့ကို ကောက်ယူပြီး ခန်းဆီးစကို အသာမ၍ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရေခဲပြင်ကို ဖြတ်ကာ တိုက်ခတ်လာသည့် အေးစက်စက်လေငွေ့ကို ရုတ်ချည်း ခံစားလိုက်ရကာ သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေသည့် ယွင်ချင်းစီနှင့် လင်းဟွိုက်ကျင်းတို့ကို တွေ့လိုက်တော့သည်။
ယွင်ချင်းစီက တစ်ခိုက်ခိုက် တုန်ရီစွာဖြင့်ပင် စကိတ်တို့ကို ပြန်ဝတ်ဆင်လျက် သူတို့ ရှိရာသို့ အမြန် ပြေးသွားလိုက်သည်။
“စောစောက အရှင်မင်းကြီးက လုပ်စရာတစ်ခုရှိတယ်ဆိုပြီး ခေါ်သွားလို့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ စောင့်နေလိုက်ရတာလား ...”
YOU ARE READING
Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)
Romanceဟဲဟဲ နောက်တစ်ပုဒ် လာပြန်ပါပြီ ဖတ်ပေးကြပါဦး Title ကို Description မှာထည့်ပေးထားတယ်နော် All credit to Original Author and E translator
