Chapter 86
Extra 8
" အဖေ..."
သူ ရှေ့သို့လျှောက်နေစဉ် မျက်လုံးများက မှင်သက်ငေးငိုင်နေသကဲ့သို့ဖြစ်လာသည်။
" ရှင်မနဲ့ ရှောင်စီက ခြံဝင်းကိုသွားတယ် မင်းတို့အမေနဲ့ညီလေးကို ငါသွားရှာရမယ်..."
" ကျွန်တော် တစ်ယောက်ယောက်ကို မြင်းလှည်းပြင်ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်အဖေ..."
ယွင်ချင်းရှောင်က သူ့ကိုလှမ်းဆွဲထားသည်။
" ငါ့ဘာသာသွားမယ်... မလိုက်လာကြနဲ့ သူတို့ကို ငါ့ဘာသာရှာမယ်... သူတို့ငါ့ကိုစောင့်နေတာ..."
ထိုအချိန်တွင် သူ နာမကျန်းဖြစ်နေခဲ့သည်မှာ တစ်လခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူရုတ်တရက် အိပ်ရာမှထလာပြီး လမ်းလျှောက်နိုင်ချိန်က အမှောင်ထုအစမပျိုးမီ အလင်းတန်းတစ်ခု ဖျတ်ခနဲပေါ်လာချိန် ဖြစ်ပေမည်။
သူ ထိုခြံဝင်းကို မသွားနိုင်ခဲ့ပေ။
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အသားဌာပနာမုန့်များ ရောင်းချသည့် ယွင်ချင်းစီအနှစ်သက်ဆုံး စားသောက်ဆိုင်ရှေ့တွင် သူလဲကျသွားသည်။
သူ ရုတ်ချည်းထရပ်လိုက်ပြီး ထိုဆိုင်းဘုတ်ကိုကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။
" ငါ အားစီအတွက် ဌာပနာမုန့်နှစ်ခု ဝယ်သွားရမယ်... ငါ့သားလေးအားစီက ဒီမုန့်တွေကို အရမ်းသဘောကျတာ..."
ထို့နောက် သူ နှင်းထုထဲ လဲကျသွားတော့သည်။
သူ့သားသုံးယောက်က မီးအိမ်များကိုင်လျက် လိုက်လာပြီး သူ့ဘေးနားတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။
သို့ရာတွက် သူတို့၏ခေါ်သံများကို သူ မကြားနိုင်တော့ပေ။
သူ့ မျက်လုံးများပွင့်ကာ ပြံးရယ်လျက်နှင့်ပင် လုံးဝငြိမ်ကျသွားတော့သည်။
သူ၏ အသိစိတ်မပျောက်ဆုံးမီ နောက်ဆုံးအခိုက်အတန့်တွင် မည်သည့်အကြောင်းများကို တွေးတောခဲ့ကြောင်း မည်သူမှ မသိခဲ့ပေ။
ငယ်ငယ်တုန်းက ဦးလေးတင်းနောက်မှာ အမြဲတမ်း တိတ်တိတ်လေးပုန်းနေခဲ့တဲ့ ယွင်ချင်းစီအကြောင်းကိုများလား... ချင်ဖေးလောနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့ လူငယ်ဘဝကိုများလား... ဒါမှမဟုတ် ချင်ဖေးလောက ယွင်ချင်းစီကိုချီပြီး မြင်းလှည်းပေါ်တက်သွားတဲ့အချိန်မှာ " ရှင် အားစီကို လျစ်လျူရှု့လိုက်တုန်းက ရင်ထဲမှာ မနာကျင်ခဲ့ဖူးလား..." လို့ မေးခဲ့တဲ့ အချိန်ကိုများလား...
YOU ARE READING
Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)
Romanceဟဲဟဲ နောက်တစ်ပုဒ် လာပြန်ပါပြီ ဖတ်ပေးကြပါဦး Title ကို Description မှာထည့်ပေးထားတယ်နော် All credit to Original Author and E translator
