Chapter 66
ယွင်ချင်းစီသည် အချိန်အတော်ကြာ အိပ်မောကျနေခဲ့ရာ ဗိုက်ဆာသည့် ခံစားချက်နှင့် ခြေထောက်တို့ကို အချိန်ကြာမြင့်စွာ အသုံးမပြုနိုင်ခြင်းတို့အပြင် အနည်းငယ်လည်း နေရခက်သည့် ခံစားချက်မျိုး ခံစားနေရပေသည်။
သူ အဝတ်အစား လဲနေစဉ် အမတ်ချုပ်ယွင်က လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် သောက်ရင်း တစ်ခုခုကို ထိုင်ကာ တွေးနေသည်။
"ဒါနဲ့ အစ်ကိုကြီးရော ..."
သူ မေးလာကာမှ အမတ်ချုပ်ယွင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"သူလည်း မနားရပါဘူး လမ်းလျှောက်လို့ ရတာနဲ့ မင်းရဲ့ အစ်ကို(၂) နဲ့အတူတူ အမှုစုံစမ်းဖို့ ထွက်သွားလေရဲ့ ..."
"အစ်ကိုတွေရော အကုန် အဆင်ပြေရဲ့လား ..."
"အားလုံး အလုပ်များနေကြတော့ မင်းအနား မနေပေးနိုင် ..."
အဓိကအနေဖြင့် လီယင်း ရှိနေကာ မည်သူကမှ သူ့ကို ပြန်ရန် နားမချနိုင်သည့်အတွက် သူတို့သာ အပြင်ထွက်၍ လုပ်စရာရှိသည်များကို လုပ်ဆောင်နေလိုက်ရတော့သည်။ အမတ်ချုပ်ယွင်က တစ်ခဏမျှ ရပ်ကာ ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"အရှင့်ဆီကနေ ကွာရှင်းစာ ရောက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် အဖေက မင်းစကား နားထောင်ပြီး မင်းကို ဂရုစိုက်ပေးမယ့် ကုန်သည်တစ်ယောက် ရှာပေးမယ် ..."
"ကျွန်တော့်မှာ ကျင်းဟွမ်နဲ့ ရင်ရှီ ရှိနေတာပဲ ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုပါဘူး ..."
ယွင်ချင်းစီက ပြောလိုက်သည်။
"ဆေးကုသဆောင်ကို သွားလိုက်ဦးမယ် ..."
အမတ်ချုပ်ယွင်က သူ့ကို လိုက်ကြည့်နေကာ အလွန်အမင်း နေရခက်နေသည့်နှယ် ပြင်းပြင်းထန်ထန် လမ်းလျှောက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ မျက်ခုံးတို့ တွန့်ကျုံ့သွားတော့သည်။
ယွင်ချင်းစီမှာ နိုးလာပြီးကတည်းက ယခင်နှင့် မတူတော့ဟု ခံစားနေရသည်။ ယခင်ထက် ပိုမိုကာ အင်အားပြည့်ဝ တက်ကြွလာသည့်နှယ်။
ယွင်ချင်းစီက လှည်းအနီးသို့ပင် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တက်လိုက်မည်ပြုစဉ် ခွေးခြေခုံကို ကိုင်ကာ ရောက်လာသည့် ရင်ရှီအား တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် သူ့ကို စိတ်ရှည်ရှည် စောင့်ဆိုင်းပြီးမှသာ ခွေးခြေဖြင့် တက်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)
Romanceဟဲဟဲ နောက်တစ်ပုဒ် လာပြန်ပါပြီ ဖတ်ပေးကြပါဦး Title ကို Description မှာထည့်ပေးထားတယ်နော် All credit to Original Author and E translator
