Chapter 53

2.9K 362 15
                                    

Chapter 53


"နိုးလာပြီလား ..."

ယွင်ချင်းစီက ပြောလိုက်သည်။

"ပါးလုတ်ကျင်းပြီး တစ်ခုခု စားလေ ..."

လီယင်းက သူ့ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်ကာ တူကို ကောက်ယူ၍ သူ့ဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ယွင်ချင်းစီက မျက်တောင်ခတ်လျက် ပြောလိုက်သည်။

"စားလေ ဘာလဲ မင်းကို ခွံ့ကျွေးစေချင်လို့လား ..."

လီယင်းက အကြည့်တို့ကို ပြန်ရုတ်သိမ်းကာ ဒဏ်ရာမရှိသည့် ညာဘက်လက်ဖြင့် ဂေါ်ဖီစိမ်းတစ်ဖတ်ကို ယူကာ ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

"အခု ဘာလို့ တအားကို ကျန်းမာရေး ဆိုးရွားသွားရတာလဲ ..."

ယွင်ချင်းစီက မေးလိုက်သည်။

"ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ဆို ငါ မင်းကို နည်းနည်းလေးပဲ ဒေါသထွက်ရင်တောင် ကိုင်တွယ်နိုင်ပါ့မလား ..."

"ကိုယ့်ကို ဒေါသထွက်ရုံလေးပဲလား ..."

လီယင်းက စကားကို တမင်တကာ အထအနကောက်လိုက်သည့်အတွက် ယွင်ချင်းစီက သူ့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့သည်။

"ကိုယ့်ကို ဒေါသထွက်ရတာ မင်းအတွက် တန်လို့လား ..."

သူက အမှန်တကယ်ပင် ငြိမ်းချမ်းရေး ကမ်းလှမ်းလိုခြင်း ဖြစ်သည်။

လီယင်းက ခေါင်းငုံ့ထားလျက် တူထိပ်ဖျားဖြင့် ပန်းကန်လုံးအောက်ခြေကို ထိနေလိုက်၏။ သူ့ကျန်းမာရေးက ဆိုးရွားနေခြင်း မဟုတ်၊ မန္တာန်၏ သက်ရောက်မှုကို မျှော်မှန်းမထားမိခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။

သူ့ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါအားလုံး ဖျစ်ညှစ်ခြေမွခံထားရသည့်နှယ်ပင်။

အမှန်တကယ်တွင် ထိုသက်ရောက်မှုမှာ ကုသ၍ မရနိုင်သည်တော့ မဟုတ်ပေ။ သူ၏ စွဲလမ်းမှုကို စွန့်လွှတ်လျှင် သို့မဟုတ် ပြောင်းလဲလိုက်ပါလျှင် ပိုပြီး သက်သာလာမည်ဖြစ်သည်။

သို့သော် သူက ယွင်ချင်းစီကို မစွန့်လွှတ်နိုင်။

ယွင်ချင်းစီက သူ့ခြေထောက်ကို ကန်ကာ ကောက်ကာငင်ကာ ပြောလိုက်သည်။

Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now