Chapter 90
Extra 12
လီယင်းလည်း အံ့ဩသွားကာ ကန့်လန့်ကာစကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ တစ်ခုခုကို အလေးအနက် ကြိုးစားနေသည့် ယွင်ချင်းစီကို တွေ့လိုက်ရသည်။
လီယင်းမှာ တစ်ချက်ခန့် ကြည့်လိုက်ရုံမျှဖြင့်ပင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သွေးလှည့်ပတ်မှုတို့ ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်သွားတော့သည်။ သူပင် အသံမပေး၊ မလှုပ်ရှားရသေးခင် ယွင်ချင်းစီက ဝေဝါးစွာဖြင့် မော့ကြည့်လာသည်။ အပြစ်ကင်းစင်လှသည့် မျက်နှာနုနုနှင့် သူ လုပ်နေသည့် လုပ်ရပ်တို့ကို ယှဉ်တွဲ၍ မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ ... ငယ်ရွယ်ပြီး မရင့်ကျက်သေးသည့် လီယင်း၏ နှာခေါင်းမှ တစ်ဆင့် ပူနွေးသော သွေးများ တရစပ် စီးကျလာသည့်အတွက် ခေါင်းကို အမြန် မော့ထားလိုက်ရတော့သည်။
သတိပြန်ကပ်သွားပြီဖြစ်သည့် ယွင်ချင်းစီကလည်း ချက်ခြင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စောင်ဖြင့် လွှမ်းခြုံလိုက်၏။ သွယ်လျလျ လက်ချောင်းများကမူ ကျောက်စိမ်းဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် ဒုလုံးရှည်ကို ကိုင်ထားဆဲပင်။ သူက နှာခေါင်းကို အသည်းအသန် အုပ်ထားသည့် လီယင်းအား မော့ကြည့်ကာ ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ရောက်လာရတာလဲ ..."
သူ့ဧကရီက ကန့်လန့်ကာနောက်တွင်ပုန်းကာ ဤသို့သော လုပ်ရပ်မျိုးကို တစ်ကိုယ်တည်း လုပ်ဆောင်နေလိမ့်မည်ဟု စိတ်ပင် မကူးခဲ့ဖူးချေ။
ယွင်ချင်းစီက အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့ကာ လီယင်းကမူ များစွာ ရှက်ရွံ့သွား၏။ ရှက်စိတ်ကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်ကြတော့။ တစ်ခဏမျှ ငြိမ်သက်နေပြီးကာမှ လီယင်းက ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ယွင်ချင်းစီက နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"မင်း ဘာလို့ ပါးစပ်ကို အုပ်ထားတာလဲ ..."
ထိုသို့ မေးပြီးကာမှ အိပာ်ယာခေါင်းရင်းတွင် ခေါင်းကို မော့ကာ မှီနေသည့် လီယင်း၏ လက်ချောင်းကြားမှ သွေးစများကို သတိထားမိလိုက်သည်။ အကြောင်းအရင်းကို သဘောပေါက်သွားသည့်အခါ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့ ကော့တက်လာတော့၏။
YOU ARE READING
Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)
Romanceဟဲဟဲ နောက်တစ်ပုဒ် လာပြန်ပါပြီ ဖတ်ပေးကြပါဦး Title ကို Description မှာထည့်ပေးထားတယ်နော် All credit to Original Author and E translator
