Chapter 37
နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် ယွင်ချင်းစီသည် ကိုးနာရီထိုးမှပင် နိုးလာတော့၏။ ကိုယ်လက်ဆေးကြောပြီး စားပွဲတွင် ထိုင်လိုက်စဉ် အနံ့တစ်ခုကို ရုတ်ချည်း ရရှိလိုက်သည်။
အဖြူရောင် ကြွေပန်းကန်ပေါ်တွင် ရင်းနှီးနေသည့် အသားအစာသွပ်မုန့်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။
ဤသည်မှာ အတိတ်ဘဝက သူ စားခဲ့ဖူးသည့်မုန့်နှင့် တစ်ထပ်တည်းနီးပါးပင်။
ယွင်ချင်းစီက ၎င်းကို လက်ညှိုးထိုးပြကာ မေးလိုက်သည်။
"ဘယ်သူလာပို့တာလဲ ..."
"တော်ဝင်စားဖိုဆောင်ကပါ ..."
ရင်ရှီက ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ဒါကို မနက်အစောကြီးကတည်းက အရှင်ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ခဲ့တယ်လို့လည်း ကြားမိပါတယ် ..."
ယွင်ချင်းစီက အရူးလုပ်ခံရသည်ဟု ခံစားမိလိုက်တော့သည်။
ခွေးဘုရင်က ငါ့ကို အရှက်ခွဲနေတာပဲ မနေ့ညက တစ်ညလုံး မေးနေတာတောင် အသုံးဝင်တဲ့ အချက်အလက်လေး တစ်ခုမှ မပေးဘဲနဲ့ အခုကျ ငါ့နန်းဆောင်အထိ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လာပို့ပေးပြန်ပြီ ...
ကျန်းရှန်းနန်းဆောင်တွင် ...
လျှိုကျီရူက နဂါးဝတ်ရုံနှင့် သရဖူကို ဆင်မြန်းနေသည့် ဧကရာဇ်အား ငေးကြည့်နေလိုက်သည်။
ဧကရာဇ်က ကိုယ်လုပ်တော်များ၏ ဖိတ်ကြားချက်ကို အစဉ်လိုက် ချထားကာ တစ်ခုချင်း စိစစ်အကဲဖြတ်နေ၏။
မနေ့ညက ဧကရီမေးသည့် မေးခွန်းကို သတိရနေသေးသော်ငြား သူ့စိတ်ထဲရှိ အမေးစကားတို့ကို မည်သို့ ဖော်ပြရမည်မှန်း မသိတော့ချေ။
လီယင်း၏ လက်ချောင်းတို့မှာ လွန်စွာ သန့်စင်နေရာ လက်သည်းကြားတွင် ညပ်နေသည့် ဂျုံမှုန့်တို့ကိုသာ သတိမပြုမိပါလျှင် စားဖိုဆောင်ထဲ ဝင်ကာ အစာသွပ်မုန့်ကို ကိုယ်တိုင် လုပ်ခဲ့ကြောင်း မည်သူမှ ယုံကြည်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
"ပြောစရာရှိရင် ပြောပါ ..."
ကိုယ်လုပ်တော်တစ်ဦး၏ ဖိတ်ကြားလွှာကို မီးဖိုထဲ ပစ်ထည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)
Romanceဟဲဟဲ နောက်တစ်ပုဒ် လာပြန်ပါပြီ ဖတ်ပေးကြပါဦး Title ကို Description မှာထည့်ပေးထားတယ်နော် All credit to Original Author and E translator
