Extra

1.3K 127 2
                                    

Chapter 83
Extra 5

ထိုအချိန်က ယွင်ချင်းစီမှာ လီယင်း၏ စကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းဖြင့် ချော့မြူနိုင်သောလူတစ်ယောက် မဟုတ်ခဲ့ပေ။

သူက လူအားလုံးနီးပါးကို ရန်လိုနေခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ယွင်မိသားစုနှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းသော လီယင်းကို ဖြစ်သည်။

လက်တစ်ချက်ယမ်းပြီး စပျစ်သီးကို ခါထုတ်လိုက်ကာ ဂေါ်ပြားကိုပစ်ချပြီး တစ်ဖက်သို့လှည့်ကာ အော်ဟစ်လိုက်သည်။

" တစ်ယောက်ယောက် လာခဲ့စမ်း... သူ့ကိုမောင်းထုတ်လိုက်စမ်း..."

သူ့‌ဒဏ်ရာက အပြည့်အဝ မကောင်းမွန်သေး၍ အဆုတ်နေရာမှ စူးခနဲနာကျင်လာသည်။  သူ နှစ်ကြိမ်ခန့် ချောင်းဆိုးသွားပြီးနောက် အမောတကောဖြင့် အသက်ရှုနေရသည်။ လီယင်းက သူ့ကိုထူပေးရန် ရှေ့တိုးသွားသော်လည်း ယွင်ချင်းစီက ဝတ်ရုံလက်ကိုခါလိုက်ပြီး တွန်းထုတ်လိုက်သည်။

" လာမထိနဲ့..."

လီယင်းက ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။
" ဒေါသမထွက်ပါနဲ့ ငါသွားပါ့မယ်..."

ယွင်ချင်းစီ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဒူးကိုရင်ဘတ်နားကပ်၍ ကွေးညွတ်ထားကာ လုံးဝမလှုပ်ရှားတော့ပဲ ခေါင်းငုံ့ထားသည်။

သူ လီယင်းကို အောင်အောင်မြင်မြင်ဖြင့် မောင်းထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။

အန်တီလျှိုက သူ့ကို အမြန်လာပွေ့ချီပြီး သမားတော်ပင့်ထားလိုက်သည်။ သူ့လည်ချောင်းက ခြောက်သွေ့နာကျင်နေပြီး နာလန်ပြန်ထူနိုင်ရန်ပင် ရက်အနည်းငယ်ခန့် ကြာမြင့်တော့မည်ဖြစ်သည်။

လီယင်းက နံရံကိုတွယ်တက်ပြီး ထပ်မလာရဲတော့၍ ပစ္စည်းအချို့ကိုသာ အချိန်တိုင်းပေးပို့နေသည်။ သူ့အပြင် ယွင်မိသားစု၏ အစ်ကိုကြီးများက ယွင်ချင်းစီကို လာတွေ့ကြသော်လည်း ယွင်ချင်းစီကမူ သူတို့ကို စကားမပြောချင်ခဲ့ပေ။

တံခါးအပြင်ဘက်တွင်ရပ်နေလျက် လီယင်းက အန်တီလျှိုကို မေးလိုက်သည်။

" သူ ညဘက်တွေဆို ကောင်းကောင်းအိပ်ရဲ့လား..."

အန်တီလျှိုက ပြုံးပြလိုက်ပြီးနောက် ‌‌ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
" ကောင်းကောင်းအိပ်ပါတယ်..."

Shou ကလေးပြောင်းလဲသွားပြီ (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now