ROWENA (Omegaverse)

▪Ev▪

Hellööö! Ben geldim. Bölümün başında biraz yetişkin sahneler var rahatsız olacaklar azıcık atlayabilirler. Çok bir şey değil aslında zaten Harley ile ilgili ama yinede biraz yetişkin işte. Bir de geçen bölüm okulun yıl dönümünü 50 olarak yazmıştım onu 100 olarak değiştirdim. Neyse umarım beğenirsiniz. İyi okumalar <333

Hayat, adil değildi. En azından çoğu kişi için. Daha çok küçük yaşlarda insanı bunun bir oyun olduğuna inandırır, ancak büyüdükçe fark edersin ki bu sadece bir kandırmacadır. Oyun olduğu sanılan şeyin bütün kurallarını hayat belirler, gidişatı her zaman kendisine göre değiştirir. İnsanın görevi ise sadece orada durarak zar atmak gibidir ama zarın nasıl düşeceğine bile hayat karar verir.

Bazıları bu aptal ve adaletsiz oyundan bıkar ve savaşarak hayatın dizginlerini eline alır. Zarlarıda oyunuda ortadan kaldırır. Nadiren de olsa yaşanan bu olay dışında geri kalanlar ise sadece boyun eğer ve zar atmaya devam eder. Tıpkı Harley'in yaptığı gibi.

Okulun kullanılmayan, kokuşmuş tuvaletinde önünde dizleri üzerine çöktüğü alfanın aleti ağzına girip çıkarken ve boğazına her çarptığında öğürmesine sebep olurken bunları düşünüyordu genç beta. Hayat, adil değildi!

Tanrı şahit ki savaşmıştı. Babası onları terk edip gittikten ve annesi kendisini barlara ve içkiye verdikten sonra defalarca kez savaşmış, hayatı kendi oyununda yenebileceğini düşünmüştü. Ah, ne kadar gülünç ve aptalca!

Elbette başaramamıştı. Zaten o kadar kolay olsa herkes yapardı değil mi? O da teslim olmayı seçmişti. Kabullenmek çoğu zaman savaşmaktan çok daha basitti.

Alfa onun sarı tutamlarını sertçe kavramış kafasını ileri geri yönlendirirken aldığı zavkle inlediğinde Harley sadece bunun bir an önce bitmesini ve parasını almayı uymuyordu. Bu sayede elektirik faturasını ödeyebilir, ev için birkaç şey alabilirdi.

Sonunda alfa bir kez daha yüksek sesle inleyip boşaldığında Harley anında yüzünü buruşturarak geri çekildi ve ağzına dolmuş olan beyaz sıvıyı lavaboya tükürmeye başladı. Alfa onu gülerek izlerken o defalarca kez ağzını çalkaladı suyla.

"Sen gerizekalı mısın? Sana kaç defa ağzıma boşalma dedim gerzek herif!" Alfa pantolonunu toplayıp fermuarını çekerken omuz silkti umursamazca. "Siktir etsene! Ne fark eder sanki?"

"O iğrenç suratına tekmeyi çakarsam ne fark ettiğini görürsün, Jason!"

Jason denen alfa kafasını kaldırıp kahverengi gözlerini ona diktiğinde bu kez gülmüyordu. "Nasıl konuştuğuna dikkat et, sonuçta parasıyla yapıyorsun. İşin bu, değil mi?"

Harley söyledikleri doğru olduğu için sesini çıkarmadı. Jason ona doğru yaklaştı ve elini yanağına koyarak hafifçe okşadı. "Aferin bebeğime. Parayı hesabına atarım. Birkaç gün sonra görüşürüz. "
O tuvaletten çıkarken Harley sinirle aynaya doğru döndü. Kendisiyle göz göze gelmekten kaçınırken elini yumruk yapıp "Orospu çocuğu!" diye bağırarak mermere vurdu sertçe.

Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı. Eh, okulun sürtüğü olmak kolay değildi. Bazı şeylere katlanması gerekiyordu. Özellikle de Jason gibi piçlere!

Bu şeyi neredeyse iki yıldır yapıyordu. Sadece okuldaki alfalarla kızgınlıklarında ya da kızgınlıkları yakınken birlikte oluyor onlara yardımcı oluyordu. Tabii belli bir miktar para karşılında.

Kurt adamlar bunu kendi aralarında sıklıkla yapardı. Yani kızgınlıkta olan alfaların birilerinden yardım alması garip bir durum değildi. Ancak Harley bunu para için yaptığında diğerlerine göre orospu olarak anılmayı, dışlanmayı, olur olmadık yerlerde tacizleri ve hakaretleri hak ediyordu(!?).