ROWENA (Omegaverse)

▪Saldırı▪

Aq ben Masterchef izlerken bu akşamın yb akşamı olduğunu unutmuşum yaaa jdjxjxicdjjfhsksndmxjccm Kafama edim ben emi offf sinirim bozuldu nasıl unuttum amk kusura bakmayın lütfen

Peter oturduğu koltukta tedirginlikle bacağını sallarken alt dudağını dişleri arasında eziyordu kanatacakmışcasına. Babası arar aramaz Wade'e olayı kısaca açıklamıştı ve birlikte kasabaya kadar gelmişlerdi. Sonra da Happy onu almış ve eve getirmişti.

Şimdi de babasının azarını dinliyor ve fazla uzamaması için dua ediyordu.

"Aklım almıyor nasıl bu kadar sorumsuz davranabilirsin!? Ya bir şey olsaydı? Ya o yanındaki alfa sana saldırsaydı? Ya başka bir şey saldırsaydı, Peter? Böyle bir konuda nasıl yalan söyleyebildin? Sana bunları hiç öğretmedim!"

Peter koltukta daha da küçülerek yok olmak istedi. Babası ona genelde böyle bağırmazdı hatta hiç bağırmazdı. Ancak onun sinirlendiğinde nasıl biri olduğunu bilirdi ve şimdi o halinin birebir muhattabı olmak berbat hissettiriyordu omegaya. Babasını gerçekten sinirlendirmiş olmalıydı.

Tony, Peter'a karşı da Gwen'e karşı da her zaman sevgi doluydu. Onları asla üzmek istemez, bir dediklerini iki etmez ama doğruyu ve yanlışıda güzel bir şekilde öğretirdi. Olabilecek en harika babaydı ama bazı keskin kuralları vardı. Bunlar asla görmezden gelinmemesi gereken kurallardı. En başta da ormana girmemek, yalnızken kasabanın dışına çıkmamak gelirdi.

Peter en önemli olanı çiğnemişti. Kendisini oldukça suçlu hissediyor, babası konuşmaya devam ettikçe ağlama isteği çoğalıyordu. Onu üzmek, endişelendirmek veya sinirlendirmek istememişti ki. Sadece Wade ile vakit geçirmek, ormanda olmanın verdiği o güzel hissi yaşamak istemişti.

Elinin üzerine bir damla düştüğünde fark etti ağladığını. Tony görmesin diye de kafasını biraz daha eğmeye çalıştı ancak esmer adam çoktan fark etmiş bağırmayı kesmişti.

İç çekerek oğlanın yanına oturdu ve yüzünü kaldırarak kendisine bakmasını sağladı. "Peter, bunları ağla diye söylemedim. Fazla bağırdığım için üzgünüm ama elimde değil evlat. Çok endişelendim. Ormanda bir alfayla yalnız olduğunu duyunca neredeyse kafayı yiyordum. Neden yalan söyledin bana?"

"Be-ben, eğer izin isteseydim hayır derdin. Bir seferden- bir seferden bir şey olmaz diye düşündüm. Hem Wade iyi biri bana asla zarar vermezdi ki."

"Bunu asla bilemezsin Peter, kimseye bu kadar çabuk güvenmemelisin. Bu kasaba bizim için en güvenli yer. Stephan ve ben bunun için çok uğraştık biliyorsun. Dışarısı tehlikelerle dolu. Doğruyu söyleseydin başka çözümler bulabilirdik ama şimdi bana tekrar yalan söylemeyeceğinden nasıl emin olabilirim?"

Peter babasına endişe ve pişmanlıkla baktı. Bir daha ona güvenmeyecekti! Gerçekten nasıl böyle bir aptallık yapabilmişti? Böylesi büyük sonuçlar doğacağını bilmesi gerekirdi.

"Hayır baba, yemin ederim bir daha olmayacak. Düşüncesizce davrandım biliyorum. Mantıklı düşünemedim, seni üzmek istemedim çok özür dilerim baba."

"Biliyorum canım bende seni üzmek istemiyorum, sana zarar gelsin istemiyorum. Bunun tekrarlanmayacağını da biliyorum, emin olacağım. O yüzden de bundan sonra gittiğin her yere Happy'de sana eşlik edecek."

"N-ne?"

"Evet. Bu senin güvenliğin için. Ve bundan sonra da sadece evi kasaba içinde olan arkadaşlarının evine gidebilirsin." Tony ayağa kalkarak salonun köşesindeki küçük bara doğru ilerledi. Peter'da hemen onun arkasından ayaklandı.

"Ama baba Wade'in evi kasabada değil ki! Oraya gitmezsem etkinliği nasıl halledebiliriz bize çalışmak için bir yer lazım."

"Burada çalışırsınız." dedi Tony kendine viski doldururken.