Podaruj mi wolność

Rodział 3

Rose

Byłam zestresowana.I to bardzo.Wreszcie miałam spotkać Lokiego.Mój oddech był niespokojny,a dłonie lekko drżały.Nick otworzył drzwi nieznanym mi kodem pozwalając,bym weszła pierwsza.

Rozglądnęłam się po niewielkim pomieszczeniu.Było tak samo jasne,jak w Stark Tower.Była tam jakąś niewielka szafka i łóżko,na którym siedział...czarnowłosy mężczyzna.Weszłam w głąb chcąc zwrócić na siebie uwagę bożka,jednak ten ani drgnął.Głowę miał spuszczoną w dół,tak jakby podłoga była najciekawszą teraz rzeczą.

-Loki-zawołałam dosyć cicho,by go nie przestraszyć.Dopiero wtedy uniósł na mnie swój wzrok.

Ku moim ździwieniu jego włosy było o wiele krótsze niż ostatnie.Na sobie miał czarną bluzę z luźnymi spodniami.Wyglądał...inaczej.
Sam jego wygląd przyprawiał we mnie lekkie obawy.Jego skóra była bladsza,a oczy były mocno podgrążone ukazując sińce.

-Rose?-zapytał niedowierzając zachrypnięty głosem.Tak dawno go nie słyszałam.

Ze szczęściem podbiegłam chcąc go przytulić.Loki wstał łapiąc mnie w swoje objęcia.

-Tak bardzo tęskniłam-wyjąkałam powstrzymując łzy,jeszcze mocniej zaciskając ręce wokół jego torsu.

W pewnym momencie Loki zasyczał szybko siadając na łóżku.Coś ewidentnie było nie tak.

-Ja też...-odpowiedział zaciskając powieki.Jego dłonie natychmiast zwinęły się w pięści.-Jak dowiedziałaś się,że tu jestem?-zapytał próbując odciągnąć mnie od jego zachowania.

-Co się dzieje?-zapytałam dając mu więcej przestrzeni.-Coś się stało?-dopytywałam widząc stan bożka.

-To nic.-odpowiedział natychmiast.-To tylko...moje leki-dodał,a mnie zamurowało.Musiałam natychmiast dowiedzieć się co jest przyczyną nagłego bólu.

-Znalazłam jakieś akta z tobą,zapytałam ojca i tak znalazłam się tutaj-odpowiedziałam szybko na wcześniejsze pytanie.Czy nie powinnam wezwać jakiegoś lekarza?-Loki,mam kogoś zawołać?Wiem,że jesteś ździwiony tak samo jak ja,ale nie wiem co się dzieje,a to napewno nie jest normalne-zaczęłam wylewając z siebie falę emocji.To wszystko było popieprzone.

-Nick!-zaczęłam krzyczeć,jednak dłoń mężczyzny szybko wylądowała na moim ramieniu dając mi do zrozumienia,że mam się poprostu uciszyć.

-Rose,przestań.-wyszeptał cicho.-To tylko pogorszy sprawę.Naprawdę nie muszą o tym wiedzieć-dodał jeszcze ciszej,cały czas wpatrując się w moje oczy.

Miałam dość tych wszystkich tajemnic.Chciałam tak poprostu wyjść stąd i wykrzyczeć wszystkim w twarz,że ich nienawidzę.Ale to nie mogło mieć miejsca.

-Wytłumacz mi o co chodzi.I,Loki mam tyle pytań-wyjąkałam chcąc dowiedzieć się jak najwięcej.Chciałam poznać każdą tajemnicę mężczyzny.

-Pewnie chcesz wiedzieć wszystko od początku,ale raczej musisz usiąść,bo Ci się to nie spodoba-zaczął rozluźniając mięśnie z ulgą,a ja usiadłam obok niego czekając na kontynuację,wiedząc poniekąd od Thora co się wtedy stało,jednak chciałam to usłyszeć z ust Lokiego.-Kiedy dowiedziałem się,że mam wracać do swojego "domu",byłem naprawdę zdruzgotany.Wiedziałem,że nikt tam mnie nie chce i,że opuszczam Ciebie-wskazał na mnie,odgarniając kosmyk moich włosów za ucho,które teraz były w nieładzie.-Gdy już tam byłem,nie rozmawiałem z nikim,oprócz Asgardzkich medyków,którzy mieli mi pomóc.Mój nieprawdziwy ojciec chciał mi pomóc,wierzysz w to?

-To naprawdę dziwne-szepnęłam nie do końca wiedząc co mam powiedzieć.Nie wiedziałam jak to jest dowiedzieć się,że mężczyzna,który wychowywał mnie od małego nie jest moim prawdziwym ojcem,dlatego dałam mu kontynuować swoją wypowiedź.