Burada duygular stabil değil.
Herkesin yüreği bir başkasının elinde.
Ve bir de itiraf mektupları...
Sahiplerine ulaşamadı.
Bu şiir bana yazıldı, başkasının kalbine işledi.
Ve Bay Lacivert...
O küfürlerin ve hakaretlerin sahibini aramana gerek y...
Soru işareti Bazen başka toprakları fethetmek gerekir. Doğacak yeni ormanlar için...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatta ne istediğini bilen sayılı insanlardan biriyim. Keskin sınırlarım, değişmeyen tavırlarım, diğerlerinin alışık olduğu tepkilerim var. Tahmin edilebilir bir insanım. Sevdiğim ve sevmediğim şeyler arasına kalın bir set çekerim. Neyi severim neyi sevmem bunlar bellidir.
Sevip sevmeyeceğimse bir düğümdür. Üzerine düşünüp karar veririm ya da sezgilerim bana yol gösterir. Böylece düğüm çözülür.
Eğer bir şeyden nefret edeceksem bunun için düşünmeme gerek kalmazdı. Çünkü nefret siz onun üzerine düşünmeden gerçekleşir. Bir anda içinizde o duruma karşı öfke doğar.
Belirsizlik de bunlardan biriydi işte. Bir şeyler benden habersiz gerçekleşirken sonrasında ne olacağını, olayların nasıl gelişeceğini belirleyemiyorsam o durumdan nefret ederdim.
Soru işareti en nefret ettiğim noktalama işaretidir. Cevap alamadığım her durum beni belirsizliğe götürür. Belirsizliğin olduğu yer insanı yorar.
Saat gece yarısına geliyordu. Yatağın içinde o yana bu yana dönerken tanıyıp tanımadığımı bile bilmediğim birinin oynadığı bir oyunda aptal bir oyuncak gibi hissediyordum. Kendi halimde eğlenen biriyken oyuncakların sahibi beni oyununa dahil etmişti ve resmen benimle oynuyordu! İnsan bir sorardı, değil mi? Oynamak istiyor muyum ben?
Bu saçma notu tekrar tekrar okudum. Benden ne isteğini anlamaya çalıştım. Bu saçma bir itiraf notu muydu yoksa daha fazlasını barındırıyordu? Birilerinin hayatı sıkıcı gelmiş olmalıydı yoksa gizemli bir maceraya atılmak için böyle bir sebep yeterli olurdu.
Sabah ilk defa erken kalkıp kızlardan dakikalar sonra yurttan çıkış yaptım. İçimi huzursuz eden o aptal notu Kerim'in bıraktığını bir şekilde ispat etmeli ve soru işaretlerinden bir an önce kurtulmalıydım.
Aslı ablanın dükkanının bulunduğu sokağın köşesinde beklemeye başladım. Kerim ile sabah karşılaşmamız tesadüf mü yoksa benim gelmemi mi bekliyor, görmek istedim. Saat 09.42 olmuştu. Normalde bir dakika sonra dükkana girmiş olmalıydım. Aynı dakikada da Kerim şahsiyeti arkamda olmalıydı. Bir dakika daha geçti ve Kerim köşede göründü.
