Burada duygular stabil değil.
Herkesin yüreği bir başkasının elinde.
Ve bir de itiraf mektupları...
Sahiplerine ulaşamadı.
Bu şiir bana yazıldı, başkasının kalbine işledi.
Ve Bay Lacivert...
O küfürlerin ve hakaretlerin sahibini aramana gerek y...
Diğerleri Gibi "Zihnindeki profilimle tanıştığıma memnum oldum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonunuza bir mesaj geldiğini düşünün. Kimin attığından emin olduğunuz bu mesajı, atan kişi tam karşınızdayken telefonla herhangi bir bağlantı kurmadan size iletebilir mi?
Eğer süper güçleri yoksa ya da telefona beyin dalgalarıyla komut vermiyorsa sanırım bu noktada cevap 'hayır' oluyor, öyle değil mi?
Bu sırada ben de bir şeyler bildiğinden emin olan ama bildiği hiçbir şey doğru olmayan o kız oluyorum.
Ben yaşadığım şoku atlatamıyorken Kerim de anlam veremediği tepkilerimi sorguluyordu. Dikkatsizlik edip onun da kafasında soru işaretleri oluşturmam yetmiyor gibi, bir de onunla alakalı bir durumun beni dumura uğrattığını düşünmesine sebep olmuştum.
İşin özünde öyleydi fakat Kerim'in bundan haberi olmamalıydı. Zira ona Bay Lacivert mahlaslı bilmem kim kişisinin o olduğunu düşündüğümü açıklayamazdım.
Aklım almıyordu. Nasıl Kerim Bay Lacivert değildi. Bütün oklar Kerim'i gösterirken nasıl işin içinden bir başkası çıkabiliyordu. Şu anı kurtarmam gerekiyordu. Onun hakkında bir şeye endişelendiğimi düşünürse daha da şüphelenir ve vardığım yanlış sonucu öğrenebilirdi. Halbuki Kerim'in bununla hiçbir alakası yoktu.
Yutkundum. Yüzüme tebessüm ekleyip açıklama beklediğini belli eden bakışlarına karşın bir cevap aradım. Onu tatmin etmeliydim. İşi daha da karışık hale getirmek istemiyordum.
"Yaren. Ne benden? Benimle ilgili bir şey mi gördün? Ne oluyor, seni bu kadar korkutan ne?"
"Hayır, hayır! Seninle konuşmuyordum. Telefondakiyle konuşuyordum. Mesaj kuzenimden...şey o bir kız vardı ve o...bilirsin işte." Tekrar yutkunup derin bir nefes aldıktan sonra bir kerede söyledim. "Kuzenim sevgilisi hamileymiş! Ben de o bebeğin ondan olmasına aşırı bir tepki verdim. Hepsi bu. Beklemediğim bir haberdi."
Yüz ifadesine bakıp inanıp inanmadığına dair kırıntılar aradım. İçi rahatlamış gözüküyordu. Bu da inandığına kanıttı.
"Kötü bir haber aldın sandım. Sıkıntı yok öyleyse? Tabi bu haber seni sevindirdi mi emin olamadım ama..."
"Ah tabi ki sevindim ama çok ani oldu. Umarım mutlu olurlar." Gülümseyip başını salladı. Sonrasında sınıfa çıktık. Dersin başlamasını beklerken telefonu kimsenin görmeyeceği şekilde açtım. Mesajlar kısmına girdiğimde cevapsız bıraktığım mesaj önümdeydi.
B.L. : Senin de benim merak ediyor olman iyi bir haber. En azından direkt engellemedin :) Teşekkür ederim. Amacım yalnızca seni tanımak. Şu zamana kadar seninle ilgili öğrendiğim şeyler bir yerden sonra yeterli gelmemeye başladı. Ben de direkt senden öğrenmek istedim. Seni sana sormak verdiğim en mantıklı karardı.
