LUCİAN

KRALLIK

Berfin’i kaçıracağını biliyordum ama bu şeklide değil.Ona bayıltıcı iğne yapıcağını düşünmezdim.Drakon’un adedi değildi.Drakon’un yaptığına emindim çünkü yerde bulduğum iğne kabında onlara ait bir amblem vardı.Çalıntıda olamazdı.Dragon Krallığı ilaçlarını çok iyi korurdu. Drakon’un adamlarının bu kadar dikkatsiz davranacağını sanmam.Bu kasten yapılmış bir şey. Ama kralığımız da çok iyi gözetiliyor içeri yabancı birileri girememez.İçerde casuslarımız olmalı.

Berfin’in kaçırılmasının nedeni büyük ihtimalle ondan Berfin’den hoşlanmam. Drakon çok iyi bir büyücü. Berfin’den hoşlandığımı kolayca bulabilirdi.

Berfin’i kaçırıp ona zarar vericek ve benim üzülmemi sağlayacak .Çünkü biz Wizard’lar üzüntüden ölebiliriz. Belki saçma ama bizim en zayıf noktamız bu.Biz kolay kolay ölmeyiz ya da öldürülemeyiz.En kolay ölümümüz üzüntü.Tabi bu bütün Wizard’lar için geçerli değil.Bazıları çok kötü kalpli ama ben onların da üzülebileceğini düşünüyorum.

Dedem Harold çok yaşlandı ve benim Wisdom’un kralı olmamı istiyor.Wisdom da bizim krallığımız. Drakon beni öldürdükten sonra dedemide kolayca öldürüp (Dedem de çok güçlü bir büyücüydü.Yaşlandığı için malum güçsüzleşti) Wisdom Krallığını yok edicek ve Dragon Krallığını genişletecek.

Benim Berfin’i kurtarmam gerekicek ama nasıl? Anneanneme sormakta fayda var. Anneannemde iyi bir büyücüdür :) 

BERFİN’DEN

Yavaş yavaş uyandım.İlacın etkisinin geçtiğini düşündüm.Bekle ben o oda da değilim.Ellerimi oynatmaya çalıştım.Yine bağlanmıştım.Lucian ya bıktım senden.

Kapı açıldı. İçeri bir adam girdi.Adam da denir mi bilmiyorum da neyse.Simsiyah gözleri vardı.Siyah saçları vardı ama düz dü.Dümdüz ”Vay vay vay. Lucian’ın platonik aşkı da burdaymış” acındırıcı bir bakış attı.Anlamadığım Lucian bana aşık olamazdı.Yani imkansız.Evet belki beni öpmeye çalışmış olabilir ama beni sevdiği anlamına gelmez.

“Lucian bana aşık olamaz anlıyor musun? bu bu çok saçma” kahkaha attı.Çok korkunç bir adamdı ya da her neyse.

“Yanılıyorsun insancık”

“Neden ki ? siz insan bile değilsiniz” bana yavaş adımlarla yaklaşmaya başladı.Yaklaşırken konuşuyordu.

“Lucian sana kendini tanıtmadı mı yoksa” yüz ifedemden anlamış olacak ki “ Dur ben söyleyim.Biz Wizardız .Siz insansanız biz de Wizard. Ben Drakon Dragon Krallığının kralı.Seni neden kaçırdım biliyor musun insancık? En güçlü krallık benim olması için .Senin sayende Lucian’ı kolayca öldürücem. Nasıl dersen seni öldürerek”korkunç bir ses tonu vardı. nereye düştüm ben.Neden aldım ki teyzeden oyuncağı.

Drakon cebinden bıçak çıkardı.Nerdir şu bıçaklardan çektiğim.Koluma sapladı ve ağaşı doğru çekmeye başladı.Ben çığlık çığlığa bağırıyordum.Ama o bundan zevk alıyordu.”Yakında Lucian’ın gelir.Onu buruya çekmek için ipucu bıraktım.Beraber ölürsünüz artık.”

Bir patlama sesi duyuldu.İçeri Lucian girdi.Lucian’ı gördüğüme sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.

“Vaaay Lucian ölümüne hoşgeldin” Lucian’ın yüzünde gülümseme vardı.

“Sen öyle san” sırıttı ve ne dediğini anlamadığım bir şeyler fısıldadı.Drakon acıyla yere yığıldı.Sonra puf ortadan kayboldu.

“Bu kadar kolay mıydı?” Kendi kendine konuşuyordu.Hızlı adımlarla yanıma geldi.Bağlı ellerimi ve ayaklarımı çözdü.

“Nasıl yaptın bunu?”

“Anneannemin söylediği büyüyü okudum.İşe yaradı.Ama bu kadar kolay olması mantık dışı bir şey.” neyse ne Lucian’cım .Ben kurtuldum ya yeter.Kolumdan kanlar akıyordu.Lucian bunu fark etmiş olacak ki.

“İyi misin?” gözleriyle kolumu gösterdi

“Yani sayılır?” 

“Sevindim iyi olmana” aklımda soru vardı.Lucian gerçektende benden mi hoşlanıyordu.

“Lucian Drakon bana senin bana aşık olduğunu söyledi doğru mu?” yanakları az da olsa kızardı.Çok tatlı görünüyordu.

“Yani ee şey belk-” kendime engel olamadım.Bu kadar tatlı olmamalıydı.Dudağına öpücük kondurdum.Bu seferde ben kızardığımı hissediyordum.Elimle yüzümü kapattım.

“Özür dilerim “ cevap vermedi.

Ellerimi yüzümden çekti.Belimden tutup beni kendine çekti.Nefesini yüzümde hissediyordum. Dudağıma yapıştı.Beni öpüyordu ve bende ona karşılık verdim.Bu an çok güzeldi.Taki bir ses duyana kadar…

                         DEVAM EDECEK...