LUCİAN

LANETLİ KAPI

Uzun bir aradan sonra bölümü yazmayı başardım. Özel nedenlerden dolayı biraz geciktim. Sizleri beklettiğim için özür diliyorum.☺️

Okul açılacağı için vakit buldukça yazmaya devam edeceğim. Çok geciktirirsem kusura bakmayın. Elimden geldiğince hızlı yazmaya çalışacağım.

Keyifli okumalarr❤️

Arkamı döndüğümde yaşlı bir kadın wizardlara kadın deniliyor mu bilmiyorum da neyse. Lucian'a kilitlenmiş otuz iki diş sırıtarak bakıyordu. Elinde garip bir şey vardı. Silahı andırıyordu ama her yerinde sivri ok gibi bir şeyler vardı. Garip bir şeydi işte.

Yaşlı teyzenin yanında da Darkon, sırıtarak bana bakıyordu.

Lucian birden elimi tutunca irkildim. "İzninle anneanne ben sevgilimle gidiyorum." Yaşlı kadının Lucian'ın anneannesi olduğunu öğrendim peki ama neden Lucian'a öldürücü bakışlar atıyordu ki. Bir dakika Lucian az önce bana sevgilim mi demişti. Tamam sakin olmalıyım.

"Ah ya da sahte anneanne mi demeliydim." Sahte mi? Demek o yüzden Lucian'a öyle bakıyordu. Aferin Berfin bu kadar zeka sana çok fazla.

"Bu imkansız. Nasıl olur?" Lucian'ın sahte anneannesi bir elindeki alete bir de Lucian'a bakıyordu.

Lucian hafif kahkaha attı. "Ah Emily..." Sahte anneannesinin adı Emily'imiş bir şeyler öğreniyorum büyük gelişme. "Çok dikkatsiz davrandın. Senden beklemezdim doğrusu. Yardım istediğim gün odanın kapısına geldim ve senin Drakon ile konuştuğunu duydum."

"N-ne kadarını duydun?" Emily anlamadığım bir şekilde telaşlanmıştı.

"Bu kadar panik yapma Emily." Lucian Emily'e acındırası bakışlar atıyordu. "Sadece beni öldürmek istediğini ve gerçekten anneannem olmadığını öğrendim. Buraya kolay gelmemin sebebi sendin. İçerideki casusumuz sensin Emily"

Emily biraz da olsa rahatlamış görünüyordu. Drakon ile bu konulardan daha fazlasını konuştuğuna eminim.

Lucian elimden tutarak beni kendine çekti. "Gözlerini kapat" Lucian'a sarılarak gözlerimi kapattım. Lucian anlamadığım garip bir şey fısıldadı.

"Gözlerini açabilirsin tatlım" Tatlım mı? Bana böyle söylememeliydi. Yoksa kendimi kontrol edemeycektim.

Lucian'ın dediğini yaparak gözlerimi açtım. Karanlık bir yer duvardaki meşaleler sayesinde aydınlatılıyordu. Eski çağlarda olan yer altında ki odaya benziyordu. Mia'mın rahatlıkla çıldırabileceği kadar büyüktü. Ah Mia'mı özledim. Karşımda kocaman bir kitaplık duruyordu. Kitaplığın hemen yanında kapı vardı. Kapının yanında 3 kişilik koltuk duruyordu. Koltuğun karşısında da bir televizyon vardı. Vay demek wizardlar da televizyon kullanıyordu.

Sağ tarafımda orta büyüklükte dolap vardı. Duvara dayanmış bir şekilde duruyordu. Dolabın biraz ilerisindeki duvarda bir kapı daha vardı. Sol tarafımda da bir kapı vardı. Kapılar kapalı olduğu için içeride ne olduğu bilmiyordum.

"Burası şatonun en alt katı. Art arda on kapı ile giriliyor. İlk kapıda muhafızlar var. Diğer kapılar da sadece benim açabileceğim türden kapılar."

Yani burda uzun süre kalacaktım. Aklıma tek bir soru geldi. "Ben tuvaletimi nereye yapacağım ya da banyo, banyo nasıl yapacağım? Banyo nerede Lucian?"

Çok komik bir şey söylemişim gibi Lucian gereksiz derecede güldü. Göz devirerek Lucian'a baktım. "Ayy hahaha! Tamam bak şurada kapı var gördün mü? Orda tuvalet ve küvet var." Gösterdiği tarafa döndüm. Sol tarafımda ki kapıyı gösteriyordu. Ay şimdi burada bir sürü böcek olur. Lucian hala gülmeye devam ediyordu ve bu benim çok sinirimi bozuyordu.