"Önce sabah uyanırım. Sonra Nisa'yı uyandırırım. Kalk lan ayı, davar derim Nisa zaten uyanır. Güzel bir kahvaltı sofrası hazırlatırım ona mutlaka çayımı eksik ettirmem. Sonra kızımı uyandırırım bebeğim, bebeğim derim zaten kızım uyanır ve abimleri kahvaltıya bekleriz." Ne kadar harika bir insanım görüyorsunuz. Arsenikom, karım, Nisa'mı zorla kaldırmış kahvaltı hazırlatıyordum. Tabi bende boş durmuyordum kahvaltılıkların kapaklarını açıyordum.
"Hayır bak, beni davar, ayı ve çeşitli hakaretler ve kıçıma şamarı vurarak uyandırıyorsun. Mehir'i bebeğim, annecim diyerek uyandırıyorsun. NERDE ULAN HAK, ADALET, HUKUK?" Demişti tabi sesini sonlara doğru yükseltmişti ve ben ona elimdeki kapağı fırlatmıştım.
"Güzel kardeşim , avukat sensin. Ve güzeller güzeli, tatlı, bitanecik kızım uyuyor sesinin ayarına dikkat et plizzz." Diyerek üstüne atladım. Salak yavrumun eli kızartma tavasına giriyordu ben geriye çekmeseydim.
"Çiçek, bir; iki-" Demesi ile koşarak kendimi tuvalete kapadım. Kapamaz olaydım. Kapının kolu elimde kaldı
"Evet, Çiçek Hanım tuzağıma düştüğüne göre yeni aldığım kıyafetler nerede?" Ben çok salağım diyen Survivor Nisaydım şu an ya .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kızım, hadi çıkar beni burdan söz geri vereceğim." Diyerek ben pes ettim.
"Yemin et hadi." Dedi canımın içi. Sessiz kalmak en büyük cevap olduğu için tabikisii sessiz kaldım.
"Ya ben senin ne halt olduğunu bilmiyor muyum ya? Ben senin götü boklu hallerini biliyorum." Dedi ama sadece fotoğraflardan biliyor. O zaman ki bakıcım bana hatıra kalsın diye her anımı kaydettiği için biliyordu. İyi ki de kaydetmiş yani.
"Nisacım, annem nerde?" Diyen Mehir'in uyıuku sesi duyuldu. Nisacım ise gülerek konuşmaya bsşladı.
"Mehircim, annen içeride kaldı, çıkamıyor." Dedi ve kötü karı gülüşünü attı. Mehir ise Nisa'nın gülüşleri arasından sesini duyurmaya çalışıyordu.
"Nisacım, kapı çalıyor." Diyen kızımı duydum ve cadının sesi kesildi. İçeriyi abimlerin sesi doldurdu.
"Benim kardeşim nerede ya?" Diyen abimin sesi istemisizce gülümsetti. Mehir hala kapının önündeydi muhtemelen. Ona anlatmaya başladım.
"Mehir, bebeğim orada mısın?" Dedim kapıya tıklatarak. "Burdayım, annecim ama birileri geldi seni soruyorlar." Dedi.
"Güzelim, gelenler benim abim ile yengem. Yani akrabalık ilişkilerim pek iyi olmasa da dayın ile yengen. Dayın Ediz, yengen Elfida." Diyerek cümlemi sonlandırdım. Cidden akrabalık ilişkilerim çok kötüydü ve geliştirmem gerekiyordu. Neyse müco dirilince geliştiririz.
"Kız, sen Mehir misin?" Diyen abimin sesini duydum. Yüksek ihtimal Nisa hâlâ burada olduğumu söylememişti. Kaldım buradaaa.
"Evet, ben Mehir ama annemi buradan çıkarır mısınız ilk önce." Anasının kızı ya zeka fışkırıyo heryanından, mantık tavan. "Çiçek, tuvalette mi kaldı yani?" Diyerek saçma bi soru yöneltti abim. Bu çocuk evlatlık.
"Evet." Dedi akıllı,mantıklı kızım.
"Çiço, yaşıyorsan kodu söyle." Diyen salak abime görmese bile gözlerimi devirdim.
"Mehir annecim kulaklarını kapat, kapattığını umarak söylüyorum. Ölecez diye gülmeyek mi amk." Dedim. Kızıma kötü örnek bir anne olmak istemezdim sonuçta.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Allah'ım bismillah diyerek başlıyorum sonunda çıkmıştım ve kahvaltı yapabiliyordum. Ben oradayken Mehir korkmuştu. Çıkar çıkmaz çok korktum diyerek sarılmıştı. Bir tanem ya.
"Eee Çiçek, çok önemli bir haber demiştin?" Diyerek bombayı patlattı abiciğim.
"Biz, yani üçümüz şehir değişikliği yapacağız. İzmir'e gitmeyi bir süre orada kalmayı düşünüyoruz." Dedim Nisa da İzmir haberini yeni duyuyordu.
Abim ile Elfida arasında bir kaç dakikalık bakışma geçti ve asla beklemediğim şeyi söylediler.
*** Abi hep böyle bir yerde bitirrmem istemiştim yaaa. Neysem bölüm nasıldıı
