YANKI

Koku

Panikle ağzını kapattığım adam öfkeyle bana bakıyordu. Elimi sertçe yüzünden çekip kolumdan tuttuğu gibi başka odaya çekti beni. Öfkeli bakışları hala üzerimdeydi. Neden bana olan öfkesi dinmiyor bilmiyorum. Masum olduğumu bile bile neden hala bana karşı bu kadar nefret dolu...

"Ne yapıyordun kızımın odasında?"

"Senin yapamadığın şeyi yapıyordum." dedim. Öfkelenmesi umrumda değildi. Artık ona karşı sessiz kalmayı düşünmüyordum.

"Ne dedin sen?" dedi öfkeyle parlayan gözleri üzerimde ve bana daha da yakındı şu an. O bana yaklaştıkça burnuma dolan koku bana bir şeyler hatırlatıyordu. Bu o kokuya çok benziyordu. Onun olmasına imkan yok ama değil mi? Bu kalpsiz bencil adam beni kurtarmış olamazdı.

"Kızına masal okuyup uyutman gereken saatlerde evde değilsin. Kızının buna ihtiyacı olduğunu hiç mi düşünmüyorsun. Her şey asarım keserim kızım benim kıymetlim demekle olmuyor Yankı bey. Sözlerinizle davranışlarınız birbirinden bağımsız. Kızına masal bile okuyamayan ilgisiz babalardan olmayın. Onun anne özlemini bu şekilde gidermeye çalışın. En azından bunu yapın."

"Sen benim babalığımı mı sorguluyorsun. Sen ne anlarsın ki. Ne biliyorsun da böyle yorum yapıyorsun. Kimsin sen bu hakkı nerden buluyorsun!"

Bu sözleri sarf ederken daha da yaklaşmıştı bana. Koku da gittikçe artmış tüm etrafı sarmıştı. Şu an sağlıklı düşünemiyorum. Boynuna iyice yaklaşıp o koku mu diye emin olmamak için zor tutuyorum kendimi. Daha fazla yakın olmamak adına bir adım geri çıktım ve karşımdaki adamın yüzünü inceledim. Sert hatları olan bu adam kızını gerçekten seviyordu ama sevginin de fazlası zarar ve o bunu göremiyor. Onu sevip korumak adına onu  ihmal ettiğinin farkında değildi. Bunu fark etmesini normal sıradan bir baba olmasını sağlamak istiyordum. Bu inatçı ve sinirli adamı kendine getirmek istiyorum.

"Neyse sizinle tartışmak istemiyorum. İzninizle aşığıya dönmem lazım."

Tam yanından geçip gidecekken kolumdan tutup kendine çekti beni. Bir nefes kadar yakındık birbirimize. Kalbimin hızlanmasına nefesimin kesilmesine engel olamamıştım.

'Şşşşhhhh sakin ol kalbim'

"Ne yapıyorsun bırak kolumu"

"Amacın ne senin. Kızıma yakın davranarak ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Neden herkesin kötü niyetli olduğunu düşünüyorsunuz? Herkes sandığınız gibi kötü niyetli kötü kalpli değil. Bırakın şu önyargıyı, etrafınıza bi bakın. Lidyayı ne kadar sevdiğimin farkında değil misiniz? Kendi çocuğum gibi korumak yanında olmak onu mutlu etmek istiyorum görmüyor musunuz?"

" Hah! Kendi çocuğun gibi öyle mi.. Güldürme beni! O benim kızım, sadece benim çocuğum. O kadar meraklıysan git birinin altına yat seninde çocuğun olsun."

Söyledikleri şok etkisi yaratmıştı bende. Birinin altına yatmak!.. Ne iğrenç bir tabir. Öfkeden gözlerim dolmaya başladı. Yüzüm alev gibi yanıyor nefes almakta zorlanıyordum. Birden uzaklaşıp sert bi tokat geçirdim yüzüne. Bunu hak etmişti hatta daha fazlasını hak etmişti ama elimden sadece bu geliyordu.

"İğrenç birisin. Senin gibi birinin böyle melek gibi bir kızının olması beni çileden çıkarıyor.. Nefret ediyorum senden. Duydun mu? SENDEN NEFRET EDİYORUM."