ÖLÜMÜN ÖZGÜRLÜĞÜ| Texting (Tamamlandı)

0.4

Behzat: Ellerini tutmak için neler vermezdim. (04.21)

Lavinya: Bundan sonra anca hayallerini tutarsın sen. (11.51)

Lavinya: Bak, benden uzak dur diyorum anlamıyorsun.

Lavinya: Seni her yerden engelliyorum, utanmadan karşıma çıkmaya çalışıyorsun.

Lavinya: Amacın ne senin? Ne yapmaya çalışıyorsun?

Lavinya: Neyse ne, beni ilgilendirmez. Rahatsız etme yeter.

Behzat: Varlığımın iyi geldiği zamanlardan, sana kötü hissettirdiği zamanlara gelmek çok koyuyor bana.

Lavinya: Sen yaptın bunu, övün kendinle.

Behzat: Hiç düşünmedin değil mi? Behzat böyle yapmaz diye.

Lavinya: İnsanın kendi babası bile kızını terk edince bir başkası niye terk etmesin ki? Unuttun mu, sen demiştin bunu bana.

Lavinya: Haklıydın, ilk kez.

Behzat: Bir dinlesen beni, affetmesen bile anlasan yeter.

Lavinya: Bir insanı affetmek demek anlamak demek zaten ve ben seni anlamak bile istemiyorum, varlığını uzak tut benden yeter.

Behzat: Seni korumak için gittim ben. (İletilmedi.)

Behzat: Sana zarar gelmesin diye. (İletilmedi.)

Behzat: Bir bahane değil ama seni çok sevdim lan ben. (İletilmedi.)

Behzat: Biliyorum, bundan sonra ikimiz için de bir umut yok. Ama en azından son kez gözlerine doyasıya bakayım. (İletilmedi.)

Behzat: Eskisi gibi. (İletilmedi.)

Behzat: Çok geç olmadan. (İletilmedi.)