ÖLÜMÜN ÖZGÜRLÜĞÜ| Texting (Tamamlandı)

1.1

Behzat: Hani derler ya ölüm çiçeği diye sana. Ben, sen ölme diye gittim. (03.11)

Behzat: Benim yüzümden daha fazla mahvolma, arkamdan ağlama diye.

Behzat: Yaptığım doğru değildi ama bunu da hak etmedim be.

Lavinya: Daha ne saçmalıyorsun? (10.30)

Lavinya: Öleceğimi bile bile gittim, desen bile bende bir anlamı yok Behzat.

Lavinya: Engeli kaldırdığıma beni pişman etme.

Behzat: Biliyorum. (13.14)

Behzat: Ne desem bir anlamı olmayacak senin için.

Behzat: Ama bugün de o adamla görüşmek zorunda mıydın?

Behzat: Ona güldüğünü gördüm, bana ağlarken.

Behzat: Ona kahkahanı sundun, bana nefretini.

Lavinya: İşte mesele tam da bu. (11.23)

Lavinya: Özgür Kaner benden gözyaşımı değil, kahkahalarımı sunmamı istiyor.

Lavinya: Böyle daha özel olduğumu söylüyor.

Lavinya: Aşık değilim ama onun bende ayrı bir yeri olmaya başlıyor ve sen bunu engelleyemezsin.

Lavinya: Bir kadının gözyaşı değil, gülümseme sebebi olduğunda çiçekler açar.

Lavinya: Sen beni hiç güldürmedin Behzat, işte bu yüzden ölüm çiçeğiyim ben.

Lavinya: Şimdi gurur duy eserinle.

Behzat: Sana gitme demeyeceğim. (İletilmedi.)

Behzat: Ama gitme Lavinya. (İletilmedi.)