ÖLÜMÜN ÖZGÜRLÜĞÜ| Texting (Tamamlandı)

1.8

Lavinya: Neden yaptın bunu?

Lavinya: Nasıl yapabildin?

Özgür Kaner: Ne yapmışım Lavinya?

Lavinya: Sanem'den istediğin şey, doğru mu?

Lavinya: Gerçekten böyle bir kötülüğü yaptın mı?

Özgür Kaner: Hemen sana mı söyledi bunu?

Özgür Kaner: Biraz daha sabredememiş belli ki.

Lavinya: İnkâr etmiyorsun.

Özgür Kaner: İnkâr edilecek bir şey yapmadım.

Özgür Kaner: Ben kötü bir şey de yapmadım Lavinya.

Özgür Kaner: Senin için yaptım.

Lavinya: Sen şaka mısın ya?

Lavinya: Benim için bir şey yap, diyen oldu mu sana?

Lavinya: Kötü bir şey yapmadım diyorsun üstelik, şaka gibi.

Özgür Kaner: Seni düşünmemin bu kadar kötü olduğunu bilmiyordum Lavinya.

Özgür Kaner: Seni sergime davet ettiğimde gelirim, deyip gelmedin.

Özgür Kaner: İşi vardır, dedim. Ama sen Behzat'ın yanındaydın.

Özgür Kaner: Bu beni ilgilendirmez elbette ama ben onun aksine senin iyiliğini düşünüyorum ve aldığım tepki bu. Şaşırtıcı.

Lavinya: Böyle bir şeyin iyiliği mi olur ya?

Lavinya: Sen kimsin de bunları düşünüyorsun? Sana mı kaldı?

Özgür Kaner: Evet, bana kalmadı.

Özgür Kaner: Yaptığıma pişman oldum zaten, sayende.

Özgür Kaner: Bir daha görüşmesek iyi olacak.

Özgür Kaner: Çocukları da merak edersen, sana konumu atarlar. Oraya giderek ziyaret edebilirsin, hepsi seni çok sevdi.

Lavinya: Bir dakika.

Lavinya: Ne çocuğu? Ne ziyareti?

Özgür Kaner: Bilmiyor musun cidden Lavinya?

Özgür Kaner: Bu hareketler sana yakışmıyor.

Özgür Kaner: Sana kaçak savaşma demiştim ama sen bunu seviyorsun anlaşılan.

Lavinya: Özgür, sana ne çocuğu diye sordum.

Özgür Kaner: Senin gelmediğin resim sergimde sana sürpriz olarak yine bir resmini çizdim, bu sefer jest olsun diye resmini ben satın aldım.

Özgür Kaner: O parayı da kimsesiz çocuklar vakfına bağışladım, çocuklara karşı ayrı bir sevginin olduğunu bildiğim için.

Özgür Kaner: Sanem senin aksine sergime gelmişti, ona da bu fikrimden bahsettim ve sana söyleyemeyeceğini dile getirdi.

Özgür Kaner: Belli ki sana söylemiş ve sende bazı güzellikler işe yaramıyormuş.

Özgür Kaner: Merak etme, bu sefer resmin sana geri gelecek. Ofisten alırsın.

Özgür Kaner: Bir daha senin tehditlerinle uğraşamam Lavinya, sürekli kalp kırmalarınla da.

Özgür Kaner: Üzgünüm ama ben, Behzat'ın yerine koyabileceğin bir adam değilim.

Lavinya: Siktir.

Lavinya: Sen bana sürpriz olarak bunları mı yaptın?

Lavinya: Sanem'e, Behzat'a Belin'i söyle diyen, sen değil misin?

Özgür Kaner: Benim onlarla ne işim olur Lavinya?

Özgür Kaner: Onlar kim, doğru dürüst tanımıyorum bile.

Özgür Kaner: Belli ki hesap sorman gereken kişi ben değil, Sanem'miş.

Özgür Kaner: Ama fark etmez, bundan sonra iletişimimiz olmasa iyi olacak.

Özgür Kaner: Bir sergiyle başlamıştı zaten, bir sergiyle de bitmesi daha sağlıklı.

Lavinya: Ne desem telafisi olmayacak değil mi?

Lavinya: Böyle olsun istemedim, o an çok kızgın ve kırgındım Özgür.

Lavinya: Sana çok kırılmıştım.

Özgür Kaner: İyi ya, şimdi de ödeşmiş olduk.

Lavinya: Bir şekilde kendimi affettireceğim sana.

Lavinya: Korktuklarımın üstüne gideceğim ama halledeceğim.

Lavinya: Önce kendim için sonra da.

Lavinya: Neyse.

Lavinya: Bazen kırık yaralar tekrar tekrar parçalanıyor ya Özgür, benim o yaralarım hiç bütünleşemedi.

Lavinya: O yaralara hapsettiler beni.

Lavinya: Tüm kinim, sinirim ondan.

Lavinya: Ama bil ki, tüm merhametim de senden.

Lavinya: Senden ve sana.

Görüldü.