ÖLÜMÜN ÖZGÜRLÜĞÜ| Texting (Tamamlandı)

2.8

Lavinya: Bunu neden yaptın Behzat?

Lavinya: Ben sana ne yaptım da bana bunu yaptın?

Lavinya: Ben bunu kaldıramıyorum ya, yok sayamıyorum.

Lavinya: Beni bir iddia konusu yapmanı unutamıyorum.

Behzat: Kim dedi bunu sana, Özgür mü?

Lavinya: Önemli olan bu mu ya? Bu mu?

Lavinya: Ama merakını giderelim madem, çok sevdiğin Cansu gitmiş Sanem'e söylemiş. Benim de arkadaşım sizin kadar kötü olmadığı için bana söyledi.

Behzat: Bu sefer o kadın benden önce mezara girecek.

Lavinya: Bana her şeyi anlat da sonra ne yaparsan yap.

Behzat: Ne duymak istiyorsun?

Lavinya: Beni nasıl salak yerine koyduğunu?

Behzat: Öyle söyleme.

Lavinya: Konuş artık.

Behzat: Seni daha önce hiç görmemiştim, Özgür söyleyene kadar. Dikkatimi çekmemiştin ama sanki Özgür seni anlattıktan sonra bana cazip gelmiş, ilgimi çekmiştin.

Behzat: Fark etmesem de ders aralarında sana bakıyor, arkadaş grubumu senin arkadaşlarınla gittiğin yerlere gitmeye zorluyorum.

Behzat: Bir gün çocuklar sana olan ilgimi fark etmiş, Özgür'ün de seni sevdiğini biliyorlardı.

Behzat: Damarıma bastılar, Özgür'den önce seni kendime aşık etmem karşılığında bir iddiaya girdik.

Behzat: Karşılığında araba alacaktım.

Lavinya: Eğlendin mi?

Lavinya: Arabanla mutlu oldun mu?

Behzat: O arabayı hiç almadım Lavinya.

Behzat: Çünkü sana aşık oldum.

Lavinya: Bu aşk değil, hırs.

Lavinya: Sen kendini Özgürle kıyaslayarak, belki de onu çekemeyerek yanaştın bana.

Lavinya: Beni sevdin sandın ama sana mutluluk veren asıl şey, Özgür'e karşı kazanmış olmaktı.

Lavinya: Lanet olsun ben bunu nasıl anlayamadım?

Lavinya: Ya da sen nasıl bir insansın?

Behzat: Pislik herifin tekiyim, biliyorum.

Behzat: Ama sana olan aşkım gerçekti, inan bana Lavinya.

Lavinya: Sence şu an bunun önemi var mı?

Lavinya: Beni seven adamın kalbini bin parçaya bölmüşüm ben, haberim olmadan.

Lavinya: İyi ki evlenememişiz Behzat.

Lavinya: Bunu diyeceğim daha önce hiç aklıma gelmezdi ama iyi ki beni terk etmişsin. Yoksa şu an Özgürle olamazdım.

Lavinya: Ama şimdi anlıyorum, her kötü günün ardından güzel günler gelir.

Lavinya: Senin yarattığın kasırgayı Özgür dindirdi.

Behzat: Böyle konuşma.

Behzat: Suçluyum ve bunun vicdan azabını çekiyorum.

Lavinya: Sende vicdan var mıydı?

Lavinya: Pardon, bu yükle olamayacağın aklına geldi değil mi?

Lavinya: Belki de bu yüzden döndün.

Behzat: Lavinya rica ediyorum konuşma böyle.

Lavinya: İnkar etmedin.

Lavinya: Ben ne salakmışım da gerçekten sana üzülmüştüm.

Lavinya: Sana bir daha kanmamak benim en büyük şansım desene.

Lavinya: Gerçi sen alışıksın terk etmelere, veda etmelere.

Behzat: Bu seferki vedam geri dönülemez olacak zaten, korkma ölüm çiçeği.