KAKTÜS VE İNTİKAM

5.🌵

Lütfen yorum ve beğeni yapmayı unutmayın 💔❤️‍🩹

Pars ve Meyra...

" Ben bu sorumluluğu alamam, Pars?"

Genç adam saatlerdir düşünmekten çatlayan başını kaldırıp, hala ağlayan genç kıza baktı.

"Ne demek sorumluluk alamam? Küçücük bir can o. Ve sen ondan vazgeçmek mi istiyorsun?"

Meyra ağlamaktan şişen yüzünü avuçlarıyla kapattı, dayanamıyordu bu yaşananlara.

"Bende küçüğüm. Ben bu yaşımda anne olmak istemiyorum."
Pars gece yarısına doğru kimsenin olmadığı kafede ileri geri adımlamaya başladı.

"Benim gibi eğlencesine düşkün bir herif baba olacağını kabul ediyor ama sen etmiyor musun?"

Meyra, başını sallayıp "İstemediğimi söyledim. Hele ki babası senken olmaz, yapamam." dedi.

Pars adımlamayı bırakıp onun önünde diz çökmüştü.
"Meyra, bana bak."
Genç kız başını kaldırmamak da ısrarcı olunca elini tutmuştu.
" Hadi ,bak bana."
Meyra temastan hoşlanmadığı ve bunun günah olduğunu bildiği için elini çekmek istese de şu an bunu düşünecek durumda değildi. O bir anneydi artık ve Pars'a teması sevmiyorum demesi saçma olurdu. Çünkü burada baba olan oydu.
Sonunda başını kaldırdığında kendisine umutla bakan adamı gördü.

"Ben baba olabilirim. Bunu sana kanıtlamam için bir şans ver."

"Bu şans için bir hayat söz konusu olacak, Pars."

"Ve sen de o hayatın annesi olacaksın?"
Meyra'nın ikna olmak üzere olduğunu fark edince devam etti.
"Ben de ömrüm boyunca seni bu utançtan koruyacağım, güzelim. Kimsenin çocuğumuza kötü bir şey dememesini sağlayacağım."

Öyle de yapmıştı. Pars ,yıllarca hem Zümra'ya babalık yapmıştı  hem de Meyra'ya aile olmuştu. Ta ki tek kurşunla o güzel gözlerini kapatana kadar.. Son sözlerinde bile çocuğunu korumak istemişti.

"Kızımıza iyi bak,Meymey..."

🌵🌵

Genç adam elinde küçük kızın sırt çantasıyla hastane koridorunda ilerlerken, bir hemşirenin "Zümra Kılıç" dediğini duymuştu.Bu soyadı onu yerine sabitlerken soyad benzerliğinden olduğunu düşünmüştü.Sonuçta kendi soyadın da olan en az beş müvekil tanımıştı.

Gözleri küçük kızı arayıp, bulamayınca az önce seslenen hemşirenin yanına gitti.
" İyi günler. Az önce seslendiğini, Zümra'nın bir yakınıyım ben." der demez, nerede olduklarını sormaya fırsat bulamadan hemşire ona kimliği vermişti.

"Buyrun kimlik burada. Doktor bey az önce çıkmak zorunda kaldı. Bu yüzden sizi yarım saat sonra alacağım."

Bu hızlı bilgilendirme Çağan'ın lafını ağzına tıkarken genç adam "Tamam" diyerek oradan uzaklaştı. Günlerdir Meyra'nın numarası kendisinde olsa da aramayan adam kimliği ve arabada unuttuğu çantayı ona vermek için aramaya karar verdi. Tam telefonu çıkarırken yere düşen kimlikle yere eğilmişti ama okuduğu baba adıyla sanki eli ateşe değmiş gibi uzaklaşmıştı.Öylesine sendelemişti ki az daha geriye düşecekti.Önündeki resimsiz kimlikteki bilgileri okudukça aklı ve kalbi karıncalanıyordu.

Baba adı Pars.
Anne adı Meyra.
Soyadı Kılıç.
Doğum tarihi Pars ölmeden yaklaşık 3 yıl öncesiydi. İlk defa Çağan'ın kardeşini yanına davet ettiği ama onun çok önemli bir işi olduğunu söyleyip reddettiği o günlerdeydi. O tarihi unutmuyordu çünkü ilk ve son kez o tarihte kardeşini çağırmıştı.Hatta reddedince herkes çok şaşırmıştı..