Home - a Cedric Diggory fanfiction

9 - The First Task

POV Cedric
Eindelijk is het tijd voor de eerste taak, en ik sta te trillen op mijn benen. Straks moet ik met een draak vechten. En heel Hogwarts rekent op mij en Harry. Ik denk echt dat ik zometeen gewoon flauwval en dat ik dan wordt opgegeten door die draak. "Doe voorzichtig." Zegt Paris met een trillende stem. "Ahhh, ben je bezorgd?" Zeg ik plagend, terwijl ik probeer of ik haar kan opvrolijken. Ze geeft me een harde klap waardoor mijn hele bovenarm even brand. "Awww, heb ik je pijn gedaan?" Zegt ze, en ik moet even lachen. "Veel succes." Zegt ze, en ze loopt de tent uit.

Als ik aan de beurt ben, loop ik snel de 'arena' in. Overal om me heen staan tribunes. De draak zit gelukkig vast geketend. Ik hou mijn toverstok stevig vast en als ik plots achter mij de draak hoor, draai ik me vliegensvlug om en gebruik ik een spreuk om me te kunnen verdedigen tegen de vlammen die door de draak op me af worden gestuurd. Midden in de 'arena' is een nest waarin drie draken eieren liggen. Twee normale en een gouden. Ik creëren een illusie waardoor de draak denkt dat ik ergens anders ben en ik loop rustig naar het nest en pak het gouden ei. Vanuit het publiek wordt luid gejuicht en ik loop vrolijk naar Paris toe. "JE LEEFT NOG!" Roept ze vrolijk over het gejuich uit.

Na de eerste taak, zijn er in alle leerlingenkamers feesten aan de gang. Omdat iedereen er levend vanaf is gekomen, alleen Harry had een gebroken arm, maar hij had dan ook wel de lastigste draak om te verslaan. Het is pas zes uur 's avonds. Het avondeten begint nu. Ik loop, net zoals alle andere leerlingen, naar de Grote zaal, en ik begin aan het avondeten. Daarna gaan de feesten nog lang door, maar ik lig al in bed. Ik had nooit mee moeten doen aan dit toernooi. Gelukkig wil Paris me nog wel helpen. Zonder haar was ik écht al dood, ik ben gewoon echt veel te dom voor dit toverschool toernooi.

"Cedric! Ced!" Roept Paris die vrolijk op me af komt rennen als de schooldag eindelijk klaar is. "Wat is er?" "Er komt een soort gala ding!" "Wacht wat?" "Mcgonagall legde het net uit. Sprout gaat het jou waarschijnlijk ook nog uitleggen, er komt een Yule Ball. Oh ja, en trouwens, de kampioenen moeten de openingsdans doen." "Oh mijn god, ik ga dood." "Weet je al wie je naar de dans gaat vragen?" "Ja, ik heb wel een idee." "Wie dan?" "Dat merk je wel..." "Oh, oké." "Is er een speciaal persoon met wie jij graag wil gaan?" "Ja..." "Wie?" "Dat merk je wel..." "Niet pesten." "Tot later!"

Oh mijn god. Ik zweer ik ga dood. Eigenlijk wil ik wel met Paris gaan, echt heel graag, maar wat als zij dat niet wil? Gaat ze me dan voor gek zien? Wil ze dan nog steeds wel bevriend met mij zijn? Ik zal het toch maar moeten proberen. Oh mijn god ik voel me echt heel kinderachtig. En ik moet ook nog uitvinden wat de volgende opdracht is. Misschien moet ik dat ei ook maar eens gaan openmaken. Ik loop naar mijn Dorm en ga op mijn bed zitten. Ik doe voorzichtig het ei open en er komt een vreselijk gekrijs uit. Ik doe het ei snel weer dicht en ga geschrokken liggen. 

"Cedric, weet je al wat de volgende taak is?" "Nee, ik had het ei wel al geopend maar er kwam alleen een vreselijk gekrijs uit." "Nou, in een van de boeken die ik had doorzocht stond iets, ik dacht dat je het niet nodig had omdat je alleen een draak moet bevechten, maar nu komt het denk ik dan toch van pas." Ze haalt een boek tevoorschijn, bladert naar een bepaalde pagina, en laat mij een kopje lezen. "Drakeneieren in warm water komen makkelijker uit." "Ik zou zeggen, probeer het eens." "Pjarjis?" Hoor ik Viktor Krum tegen Paris zeggen. "Wat is er?" "Wil je mjet mjij njaar ghet Yule Ball?" "Nee, sorry, ik hoop eigenlijk al dat iemand anders mij zal vragen." "Oh oké." Zegt hij, en hij loopt teleurgesteld weg.

"Ik ga nu kijken wat er met het ei gaat gebeuren."

Oh mijn god, ik had het kunnen verwachten, natuurlijk wil bijna iedere jongen met Paris naar het Yule Ball, ik heb concurentie. Dus dan moet ik het op een speciale manier doen. Maar ook weer niet te raar, ik bedoel, het is niet perse alsof ik verliefd op haar ben ofzo, dus dan hoeft ze dat dan ook niet te denken, toch? Maar, hou ik van haar? Nee, vast niet. Ze is gewoon mijn beste vriendin. Meer niet. Laten we hopen dat ze niet al met iemand ander gaat, ze heeft nu vast al veel jongens afgewezen voor die ene speciale jongen.