Home - a Cedric Diggory fanfiction

12 - Christmas

POV Paris
De nacht daarna kan ik het nogsteeds niet geloven. Ik heb gisteravond met Cedric gekust. Dat is nu zo'n raar idee. Maar hij houd van me! Van mij. Ik heb gisteren met de knapste jongen van heel Hogwarts gekust. Ik kan een tijd lang niet slapen, maar uiteindelijk lukt het gelukkig wel. Gelukkig gaat de vakantie daarna nog een tijdje door. "Hoi Ced!" Zeg ik als ik de volgende dag bij het ontbijt naast hem ga zitten. "Hoi Paris!" Zegt hij vrolijk. Ik eet een boterham en een bakje yoghurt. "Heb je al geoefend voor de tweede taak?" "Een beetje..." "Niet dus." "Ja nee, misschien niet nee." Zegt hij en ik begin te lachen. "Ik ga vandaag leren en zo veel mogenlijk huiswerk afmaken, dus je staat er alleen voor!" Zeg ik, en ik loop naar mijn Dorm.

Een tijdje later komt Cedric binnen. "Help." "Waarmee kan ik je helpen?" "Het leven." "Dus het oefenen van de spreuk?" Cedric knikt. "Oké kom hier, ik help je wel." Na een tijdje snapt Cedric er nog steeds geen biet van. "Weet je wat, ik doe het wel voor je, vlak voordat je het water in springt." "Oh ja, goed Idee." "Nu ik het bedenk, Harry vertelde je het toch van die draken?" "Ja, hoezo?" "Ga hem nú een tip geven voor dit onderwerp." "Ga ik nu doen!" Zegt hij, en hij rent enthousiast weg. Ik ga nog even door met het leren, maar dan ga ik even naar buiten om gewoon even lekker te kunnen wandelen.

"Daar ben je! Ik heb de halve school doorgezocht!" Zegt een jongen uit Gryffindor. "Sorry, maar volgens mij verward je me met iemand anders... Ik heb je hier nog nooit gezien." "Doe niet zo raar." Hij kijkt om zich heen en zwaait dan naar een groepje jongens. "Kijk, dit is dus mijn vriendinnetje." "Wat? Nee! Ik heb je hier überhaupt nog nooit gezien!" 'Hou je bek!' Zegt een kille stem die tot mijn hersenen is doorgedrongen. "Wie -  wie ben jij?" Vraag ik zwakjes. "Wat zeg je?" "Ben je je stem kwijt?" Vragen de jongens zonder ook maar te bedenken dat er iets mis zou kunnen zijn. 

Gelukkig komt Cedric dan aanlopen. "Paris? Wie zijn dit?" Vraagt hij verbaasd. "Weet ik niet... Ze kwamen gewoon random naar me toe." Cedric komt naast mij staan en ik pak bang zijn hand vast. Hij knijpt er zacht in om mij gerust te stellen en de jongens kijken ons teleurgesteld aan. "Zijn jullie een stelletje of zo?" Vraagt de jongen die als eerste naar mij toe kwam. "Ja!" Zegt Cedric snel, hij trekt aan mijn arm en we lopen snel weg. "Weet je echt niet wie dat waren?" "Nee ik zweer! Er kwam een van de jongens random naar me toe lopen en hij deed alsof ik zijn vriendinnetje was! En al die jongens gingen raar doen of zo!" "Oké, ik begrijp het, maar waarom was je dan niet gewoon weg gelopen?"

"Ik was gewoon een beetje bang, oké? Er was niemand in de buurt en ik durfde niks te doen!" "Oké." De dag ging snel voorbij want iedereen was enthousiast voor Kerstochtend. De volgende dag lagen al mijn cadeautjes bij het uiteinde van mijn bed. Er lag een gigantische stapel! Het eerste cadeautje was van Sophie, een doos met chocolaatjes. Van mijn ouders een Muggle apparaat en een uitleg. Het was een soort kleine 'I - Pad', zeiden ze. Na nog een paar andere cadeautje open te hebben gemaakt, zie ik het cadeautje liggen wat ik van Cedric had gekregen. Ik pak het cadeautje en haal het snel uit het Hufflepuff pakpapier. Het is een soort doos met allerlei verschillende kleine cadeautjes.

Er zitten een trui, een paar sieraden, een paar lekkere chocolaatjes, haar spulletjes, een klein flesje parfum en een leuke, een soort kleine stijltang (waarmee je dus ook gwn kan krullen). Wat later in de grote zaal kom ik Cedric tegen en bedank ik hem voor al zijn cadeautjes. "Graag gedaan! Ook bedankt voor jouw nieuwe sjaal." "En de chocolaatjes!" "Ja maar die zijn op misterieuze wijze al verdwenen." Zegt hij, en hij grijnst boosaardig. "Vreetzak!" Zeg ik lachend. "Wat zal ik zeggen, ik ben een geboren eet talent!" 

Het is fijn dat het nog vakantie is, dan kan ik mijn tijd gelukkig nog aan leuke dingen besteden. Cedric en ik zijn ook nog naar Honey Dukes gegaan en naar nog een paar andere leuke winkeltjes bij Hogsmeade, ik kom er echt al heel erg lang, maar het blijft leuk.

Een paar maanden gaan voorbij en het is bijna tijd voor de tweede taak.

De nacht voor de eerste taak word ik om vier uur 's ochtends wakker gemaakt. Ik word naar het kamertje van Dumbledore gebracht waar ook nog drie andere studenten staan. Het zusje van Fleur Delacour, Hermione en Ron. "Beste studentes, morgen is de eerste taak zoals jullie waarschijnlijk wel al weten het opduiken van iets dierbaars van die kampioenen, jullie zijn de vier kinderen die hun het meest dierbaar zijn. Ieder van jullie zal dan dus morgen worden opgedoken uit het Zwarte meer."