Home - a Cedric Diggory fanfiction

11 - The Yule Ball

POV Paris
De volgende dag word ik door Sophie wakker gemaakt. "Serieus? Het is pas half negen!" "Ja! Laten we gaan ontbijten." Ik kleed me snel om, zet mijn bril op en borstel mijn haar snel. "Schiet op." "Ik ben al klaar." We lopen naar de grote zaal die opmerkelijk vol is, in al die jaren dat ik op Hogwarts zit, zijn er nog nooit zo veel mensen op school gebleven tijdens de Kerstvakantie. "Het is wel druk hé?" "Ja, dat dacht ik ook net." Ik eet nog een tijdje door. "Trouwens, hoe kwam je eigenlijk de Gryffindor leerlingenkamer binnen?" "Het is niet alsof jullie het wachtwoord echt goed geheimhouden." "Oh."

Hermione en Ginny komen op ons aflopen en gaan tegenover ons zitten. "Mogen wij misschien met jullie komen klaarmaken?" "Ja hoor!" "Tuurlijk!" "Mooi, hoe laat is het handig als wij bij jullie zijn?" "Nou, het begint toch om acht uur?" "Ja..." "Half vijf lijkt me dan handig." "Mooi, dan zijn we er om half vijf!" Zegt Ginny vrolijk, en na een tijdje zijn Sophie en ik uitgegeten en moeten we iets leuks verzinnen om te doen. "Wat dachten jullie van een sneeuwballengevecht?" Stelt Cedric voor. "Ja goed idee!" Zeg ik enthousiast. "Maar... ik wil wel meedoen!" "Tuurlijk! Sophie, misschien kan jij dan David gaan halen?" "Ja hoor! Ga ik nu doen, gaan jullie vast naar buiten?" "Ja!"

Cedric en ik gaan naar buiten, waar we alvast voor beide partijen een soort fort maken, alleen ben ik veel sneller omdat ik dit vroeger veel vaker deed. Ik doe alles veel sneller en ik maak het strategischer en mooier. "Hoe doe jij dat zo snel?" "Oefening baart kunst!" Op dat moment komen Sophie en waarschijnlijk ook David aanrennen. "Hoi! Dit is David!" "Welk huis?" Vraagt Cedric nieuwsgierig. "Slytherin, maar ik ben er niet echt trots op." Zegt hij teleurgesteld. "Maar het is wel leuk met je vrienden, toch?" Zwg ik, waarmee ik hem probeer op te vrolijken"Ja, dat wel!"

Als het half vijf is, gaan Sophie en ik naar boven om ons klaar te gaan maken, samen met Ginny en Hermione. "Mag ik jullie jurken zien?" Zeg ik en ze leggen hun jurken uitgestrekt op een bed neer. "En hoe zien die van jullie er uit?" En ook Sophie en ik leggen onze jurken uitgestrekt neer. "Wie gaat eerst?" "IK vind Hermione." Ik krulde haar haar terwijl Sophie haar make-up deed. Ginny deed ondertussen haar eigen haar. Nadat we klaar waren deed Hermione haar jurk aan en haar sieraden om. Daarna was Sophie aan de beurt, we deden weer hetzelfde bij haar en bij Ginny. "Nu ben jij aan de beurt meid." Zei Sophie vrolijk.

Ze deed een klein beetje make-up, want eigenlijk wou ik nooit make up. Ginny krulde mijn haar en Hermione legde mijn andere spullen klaar. Ik deed mijn sieraden om en mijn jurk en schoenen aan. Zelf was ik erg blij met hoe ik er uit zag, al mijn vriendinnen zagen er ook echt geweldig uit. We liepen met zijn alle naar beneden, waar we werden opgewacht door onze dates. Cedric zag er geweldig uit en ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. "Je- je ziet er leuk uit." Zei hij, en ik giechelde even. "Zullen we?" Zei hij, en we liepen door een grote poort. Er was een pad vrijgemaakt en wij liepen vrolijk door de mensen door.

Iedere kampioen stond met zijn partner op een plek op de dansvloer en er begon zachte muziek te spelen. Cedric en ik danste op de maat van de muziek en het voelde geweldig. Hij keek mij lief in de ogen aan en mijn hart smolt. Er kwam een leuk bandje en na een tijdje kwamen Cedric en ik van de dansvloer af. "Vond je het leuk?." Vraagt hij breed glimlachend. "Ja natuurlijk!" "Je ziet er echt geweldig uit." Fluistert hij in mijn oor. "Jij ook!" "Ik ga wat te drinken halen, wat wil jij?" "Oh, uh, ik wil graag gewoon een glaasje water." "Had ik kunnen weten." Zegt hij vrolijk. Ik ga ergens op een bankje zitten en na hooguit vijf minuten zie ik Cedric in de verte om zich heen kijken, met twee glazen drinken in zijn handen.

Ik loop vrolijk naar hem toe, pak mijn glas water aan en trek hem mee naar de plek waar ik net zat. "Ga zitten." Ik drink mijn glas water snel op en leun achter. "Hoelaat is het?" "Het is net half een geweest." Zegt Cedric, die op zijn Horloge kijkt. "Nog anderhalf uur. Zullen we nog even gaan dansen?" "Natuurlijk." Cedric pakt mijn hand en neemt me weer mee de dansvloer op. Als het precies een uur is, neemt Cedric mij ergens mee naartoe. "Waar gaan we heen?" "Dat zie je straks nog wel." We lopen drie keer lans een bepaalde muur, en er verschijnt een deur. "Dames eerst." Zegt Cedric, en hij houdt de deur voor mij open. "Binnen is het heel mooi versierd en er staan kaarsen en rozen op de grond.

"Het is prachtig."