Home - a Cedric Diggory fanfiction

14 - Needing Help

POV  Paris
Het duurt nog twee dagen voordat de laatste taak is. Het is heel vroeg in de morgen en ik loop stilletjes naar de jongensslaapzalen. Ik schuif een klein briefje onder de deur door en ik ga naar de bibliotheek. Cedric zit al in de bibliotheek. "Wat doe jij hier nou?" Vraag ik verbaasd. "Kijken of ik misschien nog informatie of zo kan vinden voor de laatste taak." "Oh, nou, oké. Ik had een briefje bij je onder de deur gedaan en ik zou maar snel gaan kijken voordat je vrienden de brief open maken." "Het zijn niet echt perse mijn vrienden." "Daarom moet je juist nu die brief open gaan maken." "Oh ja..." Zegt hij en hij loopt snel weg.

Ik kies een paar boeken uit en ik begin ze te lezen. Na een tijdje zet ik alle boeken weer terug en ga ik kijken of Luna al wakker is. Ik kon het raadsel van de deurknop makkelijk ontrafelen dus ging ik gelijk door naar haar slaapzaal. "Oh hoi Paris!" "Hay Luna!" "Waarom ben je al zo vroeg wakker?" "Oh ik werd gewoon wakker en ik kon niet meer slapen." "Heb je die brief nu eigenlijk bij Cedric afgeleverd?" "Ja, maar ik weet niet of dit dan ook maar iets goed maakt." "Je hebt er toch alles in gezet?" "Ja..." "Oké dan zou het goed moeten komen!" Zegt Luna vrolijk. "Zullen we anders even naar buiten gaan?"

"Ja hoor!" Zeg ik enthousiast. We lopen naar buiten en na nog een tijdje kletsen besluiten we om te gaan lunchen. "Ik hoop dat ze pudding hebben." "Ja ik ook, maar dat hebben ze toch altijd eigenlijk alleen maar bij het avondeten?" "Ja dat klopt maar het is niet verkeerd om optimistisch te zijn." Zegt Luna hoopvol. We lopen naar de Grote zaal en ik ga bij Luna aan de Ravenclaw tafel zitten. Ik eet snel mijn lunch en de rest van de dag besteden Luna en ik vooral aan studeren, huiswerk en Luna helpt mij met bedenken wat ik na Hogwarts wil gaan doen. "Ik wil denk ik gewoon gaan studeren net zoals andere Muggles." "Jij kiest, maar wat wil je dan gaan studeren?" "Nou ik dacht sowieso een taal en dan misschien nog iets anders." "Oh oké!"

De rest van de dag doen Luna niet veel meer dan gewoon eten en praten. "Ben jij eigenlijk bang voor de laatste taak?" Vraagt Luna nieuwsgierig. "Nee hoor, ik vind het gewoon spannend. "Zeg ik ontkennend. "Weet je het zeker? Je ziet er wel zenuwachtig uit. Komt dat omdat je bang bent dat er iets met Cedric zou kunnen gebeuren?" "Ik ben helemaal niet bang dat er iets met Cedric zou kunnen gebeuren." "Oh oké, als jij het zegt." Een paar uur later begint het avondeten en gaan we weer naar de Grote zaal. Na een paar aardappelen met rijst en boontjes te hebben gegeten, verschijnen de toetjes op tafel.

De volgende dag is iedereen er gespannen aan toe. Iedereen wil dat er een bepaalde kampioen wint. Meer dan de helft van Hogwarts wil dat Cedric wint, maar er zijn ook nog veel andere Hogwarts studenten die hopen dat Harry Potter wint. "Wie hopen jullie eigenlijk dat er wint?" Vraag ik aan Ginny, Hermione en Luna. "Wij hopen allemaal dat of Cedric of Harry wint." Zegt Ginny. "Nou Viktor mag wat mij betreft ook best winnen hoor." Zegt Hermione, en de rest barst in lachen uit. "Hé! Even eerlijk! Jij hoopt ook gewoon stiekem dat Cedric wint! En jij, Ginny! Jij wil ook dat Harry wint." Zegt Hermione beledigd.

"Oh ja, Paris." Zegt Cedric terwijl hij aan komt rennen. "Wat is er?" "Nog -  nog bedankt voor de tips trouwens." "Geen probleem!" Zeg ik, en ik loop weg. De rest van de dag kan ik aan niks anders denken dan aan de laatste taak. Het is gewoon verschrikkelijk om alleen al te denken aan wat er allemaal mis zou kunnen gaan, en hoe slecht het wel niet met de kampioenen zou kunnen aflopen. Beter gaat er niet iemand dood. Als ik mijn krachten gebruik dan neemt dat zo veel energie dat ik waarschijnlijk flauw val en dat ik dan gewoon een maand lang buiten bewust zijn ben.

"Hey! Jij daar!" Roept iemand achter mij, en ik draai me om. Diezelfde jongens als laats stonden daar weer. "Wat moeten jullie!" "Nou nou! Niet zo onbeleefd jonge dame!" Ze lopen langzaam naar mij toe en gaan op zo'n manier om mij heen staan dat ik niet weg kan. Vier jongens pakken me vast en we verschijnselen naar een donker gebouw. "Wie -  wie zijn jullie? Wat moeten jullie van mij?" Vraag ik bang. En de jongens die er net nog uitzagen als studenten van Hogwarts, veranderen nu weer terug in iets wat lijkt op een kleinere, smerigere versie van Voldemort zelf, en nog een paar van zijn meest beruchte dood doeners.