Okul Gezisi Mi? [Peter Parker]

bu bir veda, ya da değil

(Medya çok alakasız ama içinde öyle cümleler var ki görünmeyen altın bağlarla sizi kendisine bağlıyor.

En sevdiğim şarkılardan birisi

İyi okumalar)

●

Sonunda iki günlük gezi sona ermişti. Herkes geriye kalan birkaç parça eşyasını topluyordu. Peter gözlerindeki kızarıklıkları umursamadan asansöre bindi. Avengers'a veda etmeden gitmek istemiyordu.

"Hey! Ben geldim."

Peter gözlerinin dolmasını engellemeye çalışarak salondakileri selamladı. Hepsi Peter'a şaşkınca bakıyordu.

"Tesero, sorun ne? Pek iyi görünmüyorsun. Bugünkü şey yüzünden mi böylesin?" Tony endişeyle sordu.

"Hayır, Bay Stark. Sorun o değil. Sadece May yeni bir iş buldu ve kesinlikle eskisinden daha karlı bir iş."

"Bunun için mi üzülüyorsun?" Natasha anlamazca bakıyordu.

"Tabiki hayır. May'in daha iyi bir işi olması beni mutlu ediyor. Sadece bu iş daha karlı ve daha uzakta."

Bruce "Ne kadar uzakta?" diye sordu.

Peter burnunu çekti. Gözlerinin dolduğunu hissediyordu. "Çok uzakta, İsviçre'ye gidiyoruz. May'in çalıştığı hastane İsviçre'de bir hastane açıyor ve May halaya baş hemşirelik teklif ettiler."

"Bekle, -ruz derken neyi kastediyorsun? Sen de mi gidiyorsun?"

"Burada kalamam. Queens'te başka bir akrabam yok. Hatta dünya üzerinde May'den başka akrabam yok."

Tüm ekip üzülmüş görünüyordu. Ama kimse Tony kadar değildi. Resmen dokunsan ağlayacaktı.

"Burada kalman için bir fırsatın olsa kalır mıydın?" Tony bölümü geçmek için tüm tuşlara basıyordu.

"Elbette, benim tüm hayatım burada. Okulumu seviyorum, harika bir stajım var, Ned benim en iyi arkadaşım ve Mj hoşlandığım kız. En önemlisi de siz buradasınız. Oraya gidince bir daha örümcekçilik yapamayacağım. Sanırım en çok bunları özleyeceğim."

Peter ağlamadan bu kadar dayanabildiğine inanamıyordu. Fakat bunun garantisi yoktu. En sevdiği süper kahramanların önünde ağlamak istemediği için hepsiyle vedalaştı. Hepsi Peter'a küçük teselli edici sözler söylese de tüm ekip yarım kalacaklarını hissediyordu.

Peter tüm ekiple vedalaşmış en sona bilerek Tony'i bırakmıştı. Yanına giderek kollarını beline dolandığında karşılık görmesi çok uzun sürmedi.

"Sizi asla unutmayacağım Bay Stark. Çoğu zaman bana bir baba gibi davrandınız. Bunu asla unutmayacağım."

"Sen her zaman benim küçük çocuğum gibi oldun. Ben de seni hiçbir zaman unutmayacağım. Fakat şimdi gitmelisin çünkü şunların önünde ağlamak istemiyorum." dedi salondaki Avengers üyelerini göstererek.

Peter son bir kez daha sarıldı ve koşarak asansöre yürüdü. Gözyaşlarını daha fazla tutabileceğini sanmıyordu.

Wanda öfkeyle Tony'nin üzerine yürüdü.

"Onun burada kalmasını sağlayacak bir şey bulamazsan seni kendi ellerimle öldürürüm Tony. Yavru örümceğin gitmesine izin veremeyiz. Kardeşimi bir kere kaybettim ve bunun bir daha olmasını istemiyorum."

Tony hiçbir şey söylemeden laboratuvara indi.

●

"Hadi Peter! Artık çıkmamız gerekiyor."