"Drake.."
Dedim ve bir anda gözlerimi açtım.
"Prenses vanessa,iyi misiniz?"
"Drake nerde?"
"Abiniz öleli 19 yıl oldu,sanırım rüya gördünüz.."
"Büyük ihtimalle gördüm Bayan emily,Siz niçin geldiniz?"
"Sizi uyandırmak için"
"Tamamdırrr"
Gülümseyerek odadan çıktı.Keşke her şey rüya olmasaydı,abimi çok özlemiştim.Siyahın en koyu tonu olan gözlerini,pamuk gibi yumaşacık olan saçlarını,bana baktığında ışıldayan gözlerini,beni korumasının özlemiştim.
Bu gün onunda gurur kaynağı olacaktım.Savaşı kazanıcaktım.Tanrıça tanrılara diz çokturecekti.Pijamalarimı değiştirmek için gardorobun önüne geldim.Mor bir savaş kiyafetiydi.Saçlaimi serbest bıraktım.Gözlerime kalem sürdüm ve rimel.Odadan çıkmak için ayağa kalktığımda,kapı sertçe açıldı.GELEN MAL KAFA ALEXTI!
"Günaydın güzel karım"
"Günaydın dünyanın en-"
"Vanessa kızım,Sana bir sürprizim varr"
"Ne var canım babacim"
"Bugün burda değilsin!"
"NE DEMEK DEĞILIM??!"
"BAĞIRMA"
Çığlık attım.
"Gitmicem diyebilirsin,kızım"
Oha cok nazikçe söyledi.
"Gitmek istemiyorum"
"Tamam kızım,hadi kahvaltıya"
"Hadi Alex'cim in sende"
"Peki güzel karım"
...
"Günaydınnlar canın ailem ve dostlarımm"
"Günaydın Vanessa"
"Günaydın uykucu"
"Ben uykucu değilim CASSY!"
"Tabi canım 10 saat uyumak uykucu anlamına gelmez"
"Günoo vanessa!"
"Güno Edwincimm"
"Günaydın Dünyanın En iyi Eğitmeni"
"Günaydınn kızlarımmm"
"Günaydın güzel prenses" *güzelim olması lazımdı ama neyse
"Günaydın Cyrus"
"Yeter artık bu kadarr günaydınlaşma"
"Anne sanada günaydın!"
"SUS VANESSA!"
"Tamam susun,herkes sesizce kahvaltısını yapsın"
...
Herkes odalara geçmişti,tek bir soru vardı aklımda savaş ne zaman geliyordu?Dediğim anda dışarıdan güm sesi geldi.Şom ağzım kahrolsun!
Hızlı adımlarımla dışarı çıktım.Edwin askerleri hali hazır bir şekilde karşı tarafa bakıyordu.Muhtemelen Edwinden komut bekliyorlardı.Bizim askerlerimizde hızlıca gelmiş babamı bekliyorlardı.Cyrus,kızlar ve zindandakiler bana bakmış komut bekliyorlardı.Babamda geldiğine göre savaş başlayabilirdi.Kardeşlerim ve annem sarayın arkasındaydılar.Gloria'da oradaydı.Onlara göz kırptım.
İlk hamleyi Dimons Krallığının oğluna yaptım.Sayıları çok azdı.
...
Dimons krallığın hiç gücü olmaması ve kişi sayısı az olduğundan biz kazanmıştık.Alex'ler ise sayıları çok azalmıştı tahminen 30 kişilerdi.
Alex'in karşısına geçtim.
"Naber zorlanıyor musun bende?zorlanıyorsan işini hemen bitiriyim"
"Senden korkmuyorum vanessa"
"Off,çok sıkıcısın öldürebilirim seni direk!"
"Korkaksın vanessa hemde çok!Tek bildiğin Dedenin ve Abinin seni eğittigi için kendini güçlü sanıyorsun!"
"Ben mi güçlü olmak mı?hayır BEN GÜÇÜN TA KENDİSİYİM!"dediğimde andada hızlıca kılıcım ile boynunu kestim.Tanrıça tanrıya diz cokturdu.
Tek bir krallık kalmıştı Weldan
