FERİDE

Bölüm 11

Satır aralarında yorumlarınızı bekliyoruummm

Multi: Hülya

Çalan telefonumun sesi yeni dalmaya başladığım uykumun en tatlı yerinden çekip çıkardı. Gecenin bu saatinde kim ne için aramış olabilir diye düşünerek yatağımın sol tarafına dönüp komodinin üzerinden telefonumu aldım. Ekranın ışığı gözümü aldığı için zar zor gözlerimi kırpıştırarak saate ve arayan kişiye baktım. Elektro şok yemişçesine aniden dikleştim yatağımda. Saat 01:08'di ve arayan kişi Harun Bey'di.

'Hayrolsun bir şey mi oldu acaba?' Hafifçe öksürüp boğazımı temizledikten sonra aramayı cevapladım.

"Harun Bey?" Harun Bey'in kesin ve net sesi ile karşılaştım.

"Feride toparlan ve kimseye bir şey söylemeden direkt şirkete gel! Koray'ı da aradım yolda. Acil toplanmamız gerek."

Sözleri direkt pikeyi üzerimden atıp ayağa kalkmamı sağladı.

"Harun Bey bir sorun mu var?"

"Gel sen,  konuşuruz."

"Tamamdır Harun Bey çıkıyorum birazdan."

Telefonu kapattıktan sonra sadece sokak lambasının ışığı ile aydınlanan odamda boş boş bir süre düşündüm. 'Ne olmuş olabilirdi.' Vakit kaybetmeden koridorun ışığını açıp banyoya yöneldim, elimi yüzümü yıkayıp saçımı düz at kuyruğu yaptım. Perçemlerim her zamanki gibi kendiliğinden iki yana ayrıldı. Odama dönüp aynadan üzerime baktım. Uyuduğum gri eşofmanımı değiştirmedim sadece beyaz kalın askılı sporcu atletimin üzerine siyah ince fermuarlı kapüşonumu aldım. Çantamı da alıp lazım olur ihtimali ile toz pembe not defterimi ve tabletimi içine attım. Son olarak arabamın anahtarlarını kapıp hızla çıktım evden.

Yolda bu saatte nasıl bir sorun olabileceğine dair bütün ihtimalleri düşündüm. Gece saatleri olduğu için yollar boştu, yirmi dakika kadar kısa bir sürede şirkete varmıştım. Arabadan inip gecenin esen rüzgârı perçemlerimi gözümün önüne getirirken yukarıya doğru baktım. Tahmin ettiğim gibi sadece 21.katın ışıkları yanıyordu.

"Seni de mi çağırdı?"

Koray'ın da uykusundan uyanıp geldiğini belli eden pürüzlü sesi ile yönümü arkama çevirdim.

"Evet. Ne olmuş olabilir ki bu saatte."

Ellerini siyah eşofmanın iki cebine koyan Koray bilmediğini belli eder şekilde dudak büzüp omuz silkti. Arabanın kapısını kapatıp şirkete doğru adımladım.

"Gidip öğrenelim o zaman."

Sessiz olan koridorda Harun Bey'in odasına doğru adımladık. Geldiğimizi sessiz katta yankılanan asansör açılma sesinden anlayan Harun Bey odasının kapısını açıp:

"Hoş geldiniz çocuklar. Geçin hadi." Dedi odasının kapısını sonuna kadar açarak.

Odasına geçer geçmez direkt söze girdi Harun Bey:

"Sizi bu saatte rahatsız ettiğimin farkındayım ama çok mühim bir sorun ile karşı karşıyayız." Masasının etrafından dolanıp koltuğuna oturdu Harun Bey. Gergince söze girdi:

"L.M." Kaşlarımı çattım.

"Ne olmuş L.M'e?"

"Gerekli olan ikinci parça tedariği için sorun çıkartmakta geri durmuyorlar. Az önce L.M'in genel müdürü aradı. Tedarik için sadece istedikleri şartlar yerine getirilirse anlaşmayı onaylayacaklarını söylediler."

Koray ile anlamaz bir şekilde ayna anda birbirimize baktık. İkimizin de kafasında aynı soru vardı. Koray söze girdi:

"Ne şartlarından bahsediyorlar?"