DUDAKLARIN[bxb]

19-plan

<3

...

Sabah gözlerini İlk açan ben olmuştum. Yanımda mışıl mışıl uyuyan Onur'a odaklandım. Parmaklarımı hafifçe dolgun dudaklarına dokundurdum. Mırıltıya benzer sesler çıkarıp durdu ama uyanmadı. Onurun uykusu gerçekten çok hafifti. En ufak bir dokunuşta uyanıyordu.

Biraz daha yaklaşıp yumuşacık dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Bu sefer gözlerini araladı ve beni kendine çekip göğsüne yatmamı sağladı. Kafamı boynuna sokup orayı da öptüm. Güzel kokusunu içime çekip iyice Onur'a sokuldum.

"Günaydın bebeğim."

Kocaman gülümsedim.

"Günaydın."

Yataktan çıkmak istemiyorduk sanırım ikimizde. Ama Ömer sorununu halletmemiz gerekiyordu yoksa geceleri bize rahat bir uyku yoktu. Dün gece aşırı yorgun olduğumuz için anında uyumuştuk.
Onur yataktan kalkıp banyoya ilerlerken bende kalkıp peşinden gittim. Banyodaki rutin işlerimizi halledip mutfağa geçtik. Kendimize sıradan bir kahvaltı hazırlayıp yedikten sonra kanepeye geçip karışıklıklı oturduk. Ömer meselesine biz çözüm arıyorduk.

"Bu adam bayağı güçlü anlaşılan, ama adamları olmadan bir hiç. Kendini savunacak beceriye bile sahip değil."

Söylediğim şeyle Onur başını onaylar şekilde salladı.

"Evet Ömer'in kendini savunacak kişisel bir becerisi yok. Bunun sebebi ise adamlarına çok güveniyor olması. Ama hepsi beş para etmez herifler. Biraz daha yüksek miktarda para teklif etsem onlara anında kabul edip Ömer'i bana getirirler."

"E neden yapmıyorsun?"

Onur sıkıntıyla ofladı.

"Adamların başında çok sadık biri var. Adı Kemal. Ömer'e çok bağlı biri ve korumlardan falan o sorumlu yani kısaca Ömer'in sağ kolu işte. Evli  ve 2 çocuğu var. Bildiğim kadarıyla karısı hamile. Adam çocuklara çok düşkündür. Ömerle iyi anlaştığımız kısacık bir zamanda onu çok iyi tanıdım. Hatta sanırım bir anlaşmaları bile var. Ömerle çocuklara veya bebeklere zarar vereceleri hiçbir işte olmayacağına dair bir anlaşmaları olduğuna eminim."

Biraz düşündüm. Bu bilgilerin nasıl işimize yarayacağını anlamak istedim ama aklıma hiçbir şey gelmedi.

Onur bana Kemal'i anlatıp duruyordu.

"Bütün sorun Kemal. Adamları satın alsam anında anlar ve işime taş koyar. Onu devre dışı bırakmanın bir yolu olmalı ama ne işte."

Aklıma birşeyler gelince hızla Onur'a döndüm.

"Bu adam çocuklara düşkün öyle değil mi?"

Onur beni onayladı.

"Ömer'in beni kaçırmasına da yardım etti?"

"Evet illaki etmiştir."

"Peki madem bu adam çocuklara bu kadar düşkün, benim hamile olduğumu biliyor muydu?"

"Yok bil-"

Onur bir anlığına durdu ve düşündü. Sonra birden gözleri açıldı ve heyecanla bana döndü.

"Ege! Evet evet, senin hamile olduğunu bilmiyordu! Bilseydi asla Ömer'e yardım etmezdi. Sen erkeksin sonuçta ve hamile olduğunu anlamzdıda! Evet artık ne yapacağımı çok iyi biliyorum. Ömer'in fişini çekme zamanı."

Onur kanepeden kalkıp çalışma odasına doğru koşmaya başladı ve bende gülerek arkasından onu izledim.

...

Onur keyifle yanıma yattığında saat gecenin 1'iydi. Bu saate kadar çalışıyordu.

"İşin baya uzun sürdü sanırım."

"Evet sürdü ama Ömerden kurtuluyoruz. Senin dediğin şeyleri uyguladık ve birkaç ekleme daha yaptık. Adamların hepsi şuan benim kontrolum altında. Yarın sabah Ömer elimizde. Bu sefer onu polise vereceğim. Bu defa oradan kaçmayı dener artık."

Söylediği şeye kıkırdadım. Onur beni kendine çekip yanağıma bir öpücük kondurdu. Sonra küçük bir sohbetin ardından uykuya daldık.